Klachtenbehandeling Bedrijven moeten sti muleren dat ontevre den klanten hun erva ringen op de juiste plaats kenbaar maken. dan dat het bedrijf klachten serieus neemt, hetgeen wordt bevestigd door het feit dat de medewerkers adequaat kunnen reageren op de klagende klant. Een klachtenbehandelingssysteem zal in principe aan een aantal voor waarden moeten voldoen. Het dient eenvoudig en overzichtelijk te zijn, zo dat het ook in het kleinbedrijf zonder problemen toepasbaar is. Uiteraard moet de leiding van het bedrijf duidelijk maken zelf achter de serieuze aanpak van klachten te staan. Voorts moet het systeem doorzichtig zijn. De klant moet ervan overtuigd zijn dat zijn klacht alle aandacht zal krijgen. Heel essentieel is een duidelijk aanspreekpunt voor de consument, de bereikbaarheid. De eigen medewerkers hebben behoefte aan duidelijkheid wie wel en wie niet over de klacht mag beslissen. Veel medewerkers die niet getraind zijn in het ontvangen van klachten, zul len klachtenbehandeling een onaan trekkelijk onderdeel van hun functie vinden. Daar staat echter tegenover dat oudere medewerkers klachtenbe handeling vaak als een gelegenheid zien om hun kennis en kunde in de praktijk te brengen. Een klacht goed oplossen is zinloos als de procedure teveel tijd in beslag neemt. Ook is vaak snelheid nodig om te voorkomen dat een klacht nog een keer zal optreden. Het is duidelijk dat het klachtenmanagementsysteem staat of valt met de goede bereikbaar heid voor de consument. Een schema van een effectief systeem is weerge geven bij dit artikel. Produktaansprakelijkheid Klachtenbehandeling kan als gevolg van de gewijzigde wetgeving over pro duktaansprakelijkheid in een geheel ander daglicht komen te staan. Tot 1 november vorig jaar kende onze wet geving geen speciale regels voor de aansprakelijkheid van een fabrikant ten opzichte van de afnemers van diens produkten. De gedupeerde consument moest aantonen dat de producent schuld had aan het ontstaan van scha de door een ondeugdelijk produkt. Het bewijs daarvan was vaak moeilijk te leveren, hoewel de rechter de consu ment in de loop der jaren enigszins te gemoet is gekomen door - onder bepaalde omstandigheden - de bewijs last aan de producent op te leggen. Deze moest dan bewijzen dat hem geen schuld of blaam trof. Daarnaast kon het slachtoffer als koper van een gebrekkig produkt actie ondernemen tegen de verkoper (die meestal niet de fabrikant is). Ook deze kon voor de 'Gouden regels' klachtenbehandeling De Consumentenbond heeft een vijftal 'gouden regels' geformuleerd voor het zorgvuldig omgaan met klachten van cliënten: 1Zorg voor een lage klaagdrempel. Telefonisch klagen moet kunnen. Het ge bruik van een klachtenformulier is aan te bevelen. 2. Klachten mogen niet worden doorgeschoven naar derden, zoals de leve rancier of producent. Degene die de klacht ontvangt (meestal de detaillist), dient de eindverantwoordelijkheid voor het wegnemen of verhelpen van de klacht op zich te nemen. 3. Het is van groot belang dat binnen de organisatie één of enkele personen worden belast met klachtenbehandeling. Zij moeten duidelijke instructies en beslissingsbevoegdheid hebben. 4. Aansluiting bij een geschillencommissie is een goede zaak. Een geschillen commissie moet vooral als vangnet fungeren. Het is dus niet de bedoeling dat een ondernemer zijn eigen interne klachtenbehandeling afkoopt door een geschillencommissie in te schakelen. 5. Klachtenbehandeling is meer dan de oplossing van de klacht, het is een belangrijk sturingsinstrument voor het ondernemingsbeleid. Door een goe de klachtenbehandeling kunnen nieuwe klachten worden voorkomen. Klachtenbehandeling leidt tot verbetering van het produkt of de dienst. On dernemers doen er dus goed aan in klachtenbehandeling te investeren. schade aansprakelijk gesteld worden, uit hoofde van het koopcontract. Per 1 november 1990 kent de Nederlandse wetgever echter risico-aansprakelijk heid. Hieronder wordt verstaan dat de producent aansprakelijk kan worden gesteld (enkele uitzonderingen daarge laten), ook al is hem geen enkele schuld te verwijten. Een produkt is vol gens de wet gebrekkig indien het niet de veiligheid biedt die men ervan mag verwachten, alle omstandigheden in aanmerking genomen. De consument zal oorzaak en gevolg moeten bewij zen, maar niet de schuld van de produ cent. Het baat de producent dus niet als hij kan aantonen dat hij de nodige voorzorgs- en controlemaatregelen heeft genomen. In de Verenigde Sta ten heeft deze opvatting verbazing wekkende veroordelingen opgeleverd. De verwachting is niet dat in Neder land Amerikaanse toestanden zullen ontstaan. In het algemeen kan de detaillist de aansprakelijkheid op de producent af wentelen. Dit ligt anders als de detail list, bijvoorbeeld een groot-winkelbe drijf, het produkt onder eigen naam op de markt heeft gebracht. Ook indien de detaillist zijn voorschakel, de produ cent of ieder die daarmee is gelijkge steld, niet kan noemen, is hijzelf aan sprakelijk. De producent blijft 10 jaar verantwoordelijk vanaf het moment dat hij een ondeugdelijk produkt in het handelsverkeer heeft gebracht. Aan de hoogte van de schadevergoeding is geen bovengrens gesteld. Laatste taboe Klachtenbehandeling lijkt één van de laatste taboes te zijn in de relatie ondernemer-afnemer (meestal de con sument). Beiden weten vaak niet goed hoe ermee om te gaan. Voor de consu ment is het niet altijd eenvoudig de klacht onder woorden te brengen. De ondernemer ziet een klacht vaak (ove rigens doorgaans onterecht) als een persoonlijke aanval. Door zorgvuldig en volgens een bepaalde systematiek de klacht vast te leggen en te behan delen, wordt deze ontdaan van subjec tiviteit en emotie. Bovendien krijgt de ondernemer in dat geval waardevolle en betrekkelijk goedkope marktinfor matie. De zegwijze 'Bent u tevreden, zeg het anderen, bent u ontevreden, zeg het ons!' is dus nog steeds zeer actueel. De inhoud van dit artikel is mede gebaseerd op een bijeenkomst over klachtenbehandeling, die onlangs werd georganiseerd door VEDIS, de Vereni ging voor Distributie-economie.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1991 | | pagina 20