Widemex in Frankrijk in ons land niet in behoorlijke aantallen afzetten. Dus hebben we ons vrijwel vanaf het begin ook op export gericht. Al snel hadden we een goede klant in België, in Frankrijk, in Zwitserland en zo is dat steeds verder gegaan. We hebben daarbij geprobeerd om in ieder land één importeur of agent te krijgen. Voordeel is datje rendabele zendingen kunt sturen, complete vrachtwagens naar één afnemer. Je bereikt zo ook dat je met iemand werkt voor wie wij ook van belang zijn. Als onze produkten een wezenlijk deel uit maken van de omzet van die impor teur, zal hij er meer aan doen. En dat is nodig ook, want strijkplankovertrek- ken behoren nu eenmaal niet tot de eerste levensbehoeften.' De produkten van Widemex hebben inmiddels in heel Europa hun weg ge vonden, maar ook elders in de wereld is het Geldropse bedrijf actief. 'We ex porteren bijvoorbeeld naar Japan. Hongkong, Singapore. In Zuid-Oost Azië weten ze natuurlijk prima wat er op textielgebied te koop is, maar ge- metaliseerd en bedrukt doek is toch wel een behoorlijke specialisatie. Daar heb je ervaring voor nodig, je moet met de goede materialen werken. Er zijn niet zo veel bedrijven die dat kunnen.' Directeur Nijhuis beschikt dus over een brede internationale ervaring en kan daardoor het zaken doen met Frankrijk (het hoofdthema in dit blad) goed vergelijken met de mogelijkheden en problemen elders. 'Exporteren naar Frankrijk is niet echt moeilijker dan naar andere landen. Ik denk dat het als moeilijker ervaren wordt, omdat je van wege de contacten verplicht bent om redelijk Frans te spreken. De meeste Nederlanders kunnen zich in het Duits of Engels wel redden, maar daar hoef je in Frankrijk niet mee aan te komen.' Omstandigheden en gewoonten Wie met succes wil exporteren, dient terdege rekening te houden met de omstandigheden en gewoonten in de landen waarmee zaken worden ge daan. In dat opzicht kent Frankrijk zijn eigen bijzonderheden. Zo heeft Nijhuis gemerkt dat exporteurs van huishou delijke artikelen -en dat geldt ook voor andere consumentengoederen- moe ten inspelen op de specifieke werkwij ze van de detailhandel. 'De warenhuisconcerns en de win kelketens hebben wel een centrale in koop, maar ze willen over het alge meen per filiaal beleverd worden. Vaak moeten zelfs per filiaal de orders opge haald worden. Vanuit het buitenland kun je dat gewoon niet regelen. Dat betekent dat je in het land zelf moet Ongeveer een kwart van de omzet van Widemex wordt in Frankrijk gerealiseerd. beschikken over een importeur of een eigen vestiging. Daarbij komt dat de meeste winkel bedrijven de moeite van het zelf impor teren helemaal niet willen nemen. Ze doen bij voorkeur zaken met Fransen. Overigens geldt eigenlijk overal dat het de voorkeur heeft om de verkoop aan mensen uit het eigen land over te la ten. Als wij via onze importeur niet rechtstreeks in Frankrijk aanwezig zou den zijn, zou onze omzet lang niet het huidige niveau hebben gehaald.' Aan de produkten zelf worden geen bijzondere eisen gesteld ('behalve dan dat de kleurstelling soms wat anders is dan hier'), maar in administratief op zicht gelden wel weer specifieke ge woonten. Nijhuis: 'Zo moeten alle tex- tielgoederen vergezeld gaan van een oorsprongsverklaring van de Kamer van Koophandel. Ook moeten de pro dukten gemerkt zijn -bij voorkeur in het Frans- om aan te geven dat ze in Ne derland zijn gefabriceerd. Beide dingen mogen formeel niet meer gevraagd worden, maar als je je er niet aan houdt, heb je eindeloze problemen aan de grens. Wij sturen overigens alle grensdocumenten vooruit via de fax naar de inklarende expediteur. Die kan dan al vooraf zaken regelen met de douane, zodat de vrachtwagen snel de grens overkan.' Wie goederen exporteert, hoopt uiteraard de betaling daarvoor zo snel mogelijk te 'importeren'. Op dat punt heeft het Franse bedrijfsleven ook eigen gewoonten. 'Er heeft een tijdlang een betalingsregime gegolden, waarbij alleen betaald mocht worden als de klant een afgestempeld importdocu ment kon overleggen. Dat hoeft inmid dels niet meer, maar dat betekent niet dat de Fransen nu sneller betalen', voegt Nijhuis er meteen aan toe. 'Een heel normale betalingsconditie is "negentig dagen, einde van de maand, de tiende". Dat komt neer op tussen de 110 en 120 dagen. Zo zit je met een zware exportfinanciering. Het betekent ook dat je over nieuwe klan ten informatie moet trekken. Verder hebben we sinds een paar jaar een kredietverzekering en dat is ook voor Frankrijk zeker zinvol. RC

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1991 | | pagina 15