Braziliaans sinaasappelsap via Rotterdam naar Europese consument 1 f-T^T-T^nï«T li Uk! i f- fI-'f'1 II 3FF1 IiiImAAmMiiIÉiiiiaiiiiiiiiiHii* m -*w p Vijf jaar geleden werd in de Rotterdamse IJselhaven een opslagplaats voor diepgevroren sinaasappelconcentraat uit Brazilië in gebruik genomen. Vanuit de Eurpean Juice Terminal wordt het geconcentreerde sap verder getransporteerd naar zo'n 150 drankenfabrikanten in heel Europa. Van Veldhuizen: 'We zijn één van de schoonste bedrijven in de Rotterdamse haven'. Hoe kan het dat een pak echt si naasappelsap in de winkel wordt ver kocht voor een prijs waarvoor je het absoluut niet zelf kunt persen? Groten deels is dit toe te schrijven aan de wij ze waarop de grondstoffen voor dit sap worden verwerkt en vervoerd: de dran kenfabrikanten werken niet met de si naasappelen zelf, maar met een diep gevroren sapconcentraat. Voor één li ter sap hoeven daardoor niet 2 kilo si naasappelen van Brazilië (de belang rijkste citrusproducent ter wereld) naar Europa te worden gebracht, maar slechts 180 gram concentraat. Dit be tekent een enorme besparing op de transportkosten. Dat transport verloopt de laatste ja ren bovendien uiterst efficiëntHet diepgevroren concentraat, een hei oranje stroperige vloeistof, wordt in speciaal voor dit doel gebouwde tank schepen vervoerd. Tot ver in de zeven tiger jaren werd het concentraat in va ten verpakt en was buiktransport onbe kend. In de route van Braziliaanse sinaas appelplantages naar Europese sap- consumenten neemt de European Juice Terminal BV (EJT) in Rotterdam een belangrijke plaats in. 'Wij verzor gen de ontvangst van concentraat, slaan het op bij min 10° in roestvrijsta len tanks en regelen de distributie naar de fabrikanten', licht EJT-directeur H. van Veldhuizen in hoofdlijnen de ac tiviteiten van zijn bedrijf toe. Vergelijk bare bedrijven zijn in Europa alleen te vinden in Amsterdam en Gent. In 1984 kreeg Van Velduizen. tot dan toe werkzaam in de drankenindus trie, vanuit Brazilië het verzoek een ter minal voor de Europese markt op te zetten. 'Ik ben in maart op een zolder kamertje begonnen. Er was niet meer dan een globaal schetsje, ook was nog niet duidelijk waar het bedrijf moest ko men. Ik wist wel dat er een haven no dig was met een diepgang van 10 me ter en een aanlegplaats van zeker 150 meter lang. Door een faillissement van een ander bedrijf kwam de juiste loka- tie aan de IJselhaven beschikbaar.' In september 1985 meerde het eer ste schip af bij de European Juice Ter minal. Op een terrein van 1,7 hectare was een complex verrezen met een opslagcapaciteit van meer dan 16 000 ton concentraat (voldoende om zo'n 600 grote tankauto's mee te vullen). Naast het koelhuis (16 tanks van 15 meter hoog en met een doorsnee van 9 meter) bevatte de terminal toen on der meer een 'keuken' waar met enor me mixers soorten concentraat kunnen worden gemengd, twee weegbruggen voor het laden van tankauto's, een la boratorium en een computerruimte van waaruit het complete bedrijfsproces geautomatiseerd verloopt. In vrijwel de gehele terminal heer sen temperaturen van ver onder het vriespunt. 'Door die lage temperaturen treedt geen bederf op en hoeven tanks en leidingen niet steeds te worden schoongemaakt', aldus Van Veldhui zen. 'Uit milieu-oogpunt zijn we dan ook één van de schoonste bedrijven in de Rotterdamse haven.' De bouw van de terminal vergde een investering van meer dan f 20 mil joen. 'Vanaf het begin hebben we heel plezierig samengewerkt met het kan toor Rotterdam van Rabobank Neder land. Via hen is de financiering gere geld, ook toen we recent ruim f 5 mil joen nodig hadden voor uitbreiding.' Het bedrijf is kapitaalintensief, maar niet erg arbeidsintensief. De terminal kan door vergaande automatisering

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1990 | | pagina 14