Italië: een
economische
renaissance
Italië
De Italiaanse economie
maakt een bloeiperiode door.
Een op zich gunstige
exportontwikkeling bleef in
de schaduw bij een zeer
sterke stijging van de invoer.
De vooruitzichten zijn in het
algemeen zonnig. Ook voor
het Nederlandse
bedrijfsleven is dit een
belangrijke constatering,
want Italië is één van onze
grootste handelspartners. De
vestiging van een Rabobank-
vertegenwoordiging in
Milaan, die begin deze maand
officieel werd geopend, sluit
hierop aan. Italië, een
'miracolo economico'.
Het regionale vraagstuk doet zich
bijna nergens zo nadrukkelijk gelden
als in Italië. Op vele terreinen is het ge
bied ten zuiden van Rome ver achter
gebleven. Zo ligt het inkomen per
hoofd van de bevolking er op slechts
60% van het niveau in het noorden. De
werkloosheid ligt in de Mezzogiorno,
zoals de officiële naam luidt, rond de
20%, drie tot vier maal het landelijke
gemiddelde.
Sinds 1986 is er een nieuw regime
van kracht voor de ontwikkeling van
het zuiden, waarbij de zeggenschap en
het geld van de centrale overheid zijn
overgedragen aan regionale en lokale
instellingen. Ondernemingen die een
vestiging in het zuiden opzetten, krij
gen onder meer steun in de vorm van
kapitaalbijdragen, rente- en belasting
voordelen. Hoewel dit op zich zeer
aantrekkelijke voordelen zijn, heeft het
(nog) niet de gewenste effecten opge
leverd. Belangrijkste verklaring hier
voor is dat bedrijven daar ook met gro
te nadelen worden geconfronteerd, zo
als een uitermate slechte infrastructuur
en een gebrek aan geschoold perso
neel (ondanks de hoge werkloosheid,
die zich voornamelijk concentreert bij
de laaggeschoolde groepen). Hierdoor
onstaat er een vicieuze cirkel, die leidt
tot verdere verpaupering.
Bij alle economische ontwikkelingen
die hierna worden beschreven, moet
rekening worden gehouden met deze
verschillen tussen het noorden en het
zuiden van het land.
Tweede landbouwproducent
EG
Italië is van oudsher een agrarisch
land. Met een oppervlakte van ruim 17
miljoen ha cultuurgrond, 2 miljoen ar
beidsplaatsen, 3 miljoen landbouwbe
drijven en met een jaarlijkse produktie-
waarde van 35 miljard ECU is Italië na
Frankrijk de grootste landbouwprodu
cent van de EG. In Italië is meer dan
10% van de beroepsbevolking in de
landbouw werkzaam. In de EG komen
verder alleen Spanje en Ierland boven
dit percentage.
Geografische en klimatologische
omstandigheden bepalen in belangrij
ke mate de produktie. Daarom ook hier
grote verschillen tussen het noorden
en het zuiden. Hoewel de procentuele
verdeling van de produktiewaarde over
deze twee delen ongeveer gelijk is, ligt
de produktiviteit per hectare in het
noorden op een veel hoger niveau.
In Noord-ltalië zijn het, naast de in
tensieve veeteelt, met name voederge
wassen en granen die veel worden
verbouwd. Dit vindt zijn oorzaak in de
extensieve veeteelt
graanverbouw
suikerbieten
mediterrane landbouw
rijst
tabak
citrus vruchten
wijnbouw
olijven
toerisme
9 Rabobank 5/90
