Het plotselinge en ontijdige overlijden van Harry Klarenbeek
heeft in onze organisatie grote verslagenheid teweeg
gebracht. Zijn heengaan slaat in onze kring een groot gat. Wij
verliezen in hem een vriend en een collega met wie het een
groot voorrecht was te mogen samenwerken. Het was een
man met stijl en eruditie en hart voor de coöperatieve zaak.
Hij is ons ontvallen terwijl hij voor ons nog zoveel had kunnen
betekenen.
Gedurende nagenoeg zijn hele werkzame leven, bijna 24 jaar
lang, heeft hij zijn rijke talent en grote werkkracht voluit ten
dienste van de organisatie gesteld.
In elke fase van zijn loopbaan heeft hij bijdragen geleverd,
die sterk mede bepalend zijn geweest voor de verdere
ontwikkeling van onze bank. Dat was al het geval in de fusie-
periode toen zijn virtuose pen vaak als bindmiddel fungeerde.
Hij kon het besprokene interpreteren en verwoorden als geen
ander. Later verlegde zijn werkterrein zich naar het
commerciële bedrijf van de aangesloten banken. Daaraan
gaf hij leiding tijdens een periode van zeer snelle expansie,
onder meer in het midden- en kleinbedrijf. Toen is de basis
gelegd voor de brede bank met een volwaardig
dienstenpakket, die zelfbewust de uitdagingen van de jaren
'80 aanging. Eén van de belangrijkste daarvan was de
opbouw van een eigen buitenland-bedrijf. De beste mensen
krijgen de zwaarste klussen en dus ging Klarenbeek daaraan
leiding geven. Hij heeft dat gedaan zoals hij was: met inzet
van al zijn krachten, maar tegelijkertijd voorzichtig:
vasthoudend en strevend naar perfectie. Maar ook: lijdend
onder de tegenslagen die zich onvermijdelijk in zo'n project
soms voordoen. Het resultaat van zijn werk is
indrukwekkend: op de drempel van de jaren '90 staan we
goed gesteld om voluit onze rol te spelen in de steeds
internationaler wordende financiële markten.
Duidelijk is dat hij steeds daar in de voorste linie heeft
geopereerd waar voor de bank cruciale ontwikkelingen aan
de orde waren: de fusie, de groei naar een breder profiel, de
internationalisatie.
Als plaatsvervangend voorzitter van de Hoofddirectie speelde
hij een belangrijke toetsende en integrerende rol. Zijn grote
ervaring, zijn juridisch-bestuurlijk inzicht en zijn scherp oog
voor risico's stonden borg voor zorgvuldigheid en veiligheid in
de besluitvorming. Persoonlijk kan ik me het leven nog niet
voorstellen zonder de talloze richting-gevende bilateraaltjes
met hem. Maar het is niet anders: wij moeten zonder hem
verder.
Wij kijken terug op zijn aanwezigheid in ons midden met
respect en waardering, met genegenheid en dankbaarheid.
3
Wijffels
