Naast de voldoening over de reeds bereikte resultaten, is de Europese Commis sie - hier in de huidige samenstelling bijeen - tegelijk bezorgd over de nog te vol brengen taak. beperkingen bij het kapitaalverkeer en i het geeft vooral de industrie en de fi nanciële sector reeds in dit stadium uit zicht op een vrijere Europese markt. Bij de materiële barrières, waaronder al het tijdrovende oponthoud valt dat met het overschrijden van de grenzen te maken heeft, waren eind verleden jaar 38 van de 100 dossiers goedgekeurd. Kwantitatief was hier dus sprake van een achterstand. Over de fiscale obstakels is nog bijna geen enkele vooruitgang te melden. Er staan nog 23 dossiers uit, hetgeen dus een flinke achterstand op het tijdsche ma betekent. Voldoening en bezorgdheid Het vertrouwen dat de Europese Com missie in de verdere afwikkeling van het Witboek heeft, is onder meer geba seerd op doorbraken op een aantal ge voelige gebieden. Dat vertrouwen blijft hard nodig, zeker gezien de doelstelling die men heeft om nagenoeg alle 275 dossiers voor eind 1990 te hebben afgehandeld. De goed keuring van de Commissie-voorstellen in de Raad van Ministers is weliswaar het meest essentieel, maar het vervol gens omzetten van de richtlijnen in na tionale wetgeving is voor de praktische uitwerking eveneens uitermate belang rijk. De Commissie voorziet dat voor deze implementatie, gezien de ervarin gen uit het verleden, vele maanden no dig zullen zijn. Naast voldoening over de reeds bereik te resultaten, uitte de Europese Com missie tegelijk bezorgdheid over de nog te volbrengen taak. Een eenvoudige rekensom laat immers zien, dat er nog 150 dossiers binnen twee jaar zouden moeten worden goed gekeurd, wil men aan de hiervoor ver melde doelstelling per eind 1990 tege moetkomen. 8 Dit houdt in, dat het tempo van goed keuring aanmerkelijk moet worden op gevoerd (tot 75 dossiers per jaar). In dien men beseft, dat in het voorspoedig verlopen jaar 1988 circa 50 dossiers tot een oplossing kwamen, dan is het zeer de vraag of aan de doelstelling kan worden voldaan. In feite lijkt het zelfs bijna uitgesloten, omdat van de zeer moeilijke politieke dossiers (circa 50), waarvoor eenparigheid van stemmen benodigd is, ongeveer negentig procent nog moet worden goedgekeurd. Van elke drie dossiers die nog voor de boeg liggen, zal er één met unanimiteit moe ten worden besloten. Het gaat hier bijvoorbeeld om nage noeg alle beslissingen aangaande het opheffen van de personencontroles aan de grenzen en het zich vrij vestigen in een ander EG-land om niet-professio- nele redenen. Het Europa van de Bur ger, zo noodzakelijk voor de brede mo tivatie, ligt al met al behoorlijk achter! Het grootste deel van de unanimiteits- dossiers betreft de fiscale gelijkschake ling. Op dit gebied bevinden zich be langrijke politieke horden. Immers, dit tast niet alleen het fiscale instrumentari um aan, maar ook de begrotingsmidde len. Het gaat met name over de indirec te belastingen (BTW en accijnzen), die per land uiteenlopend zijn en die der halve bij het volledig opheffen van de grenzen concurrentieverstorend zullen werken. Sommige lidstaten, waaronder het Verenigd Koninkrijk in het bijzonder, zijn van mening dat men deze kwestie zoveel mogelijk aan de markt zou moe ten overlaten en dat men nauwelijks of helemaal geen vernauwing van de on derlinge tariefverschillen zou moeten afspreken. De signalen uit de markt zouden de lidstaten vanzelf geleidelijk dwingen de tarieven onderling meer ge lijk te schakelen. De Commissie en de meerderheid van de lidstaten zijn ech ter van mening, dat een minimum aan afstemming absoluut noodzakelijk is. Kortom, er zullen op dit terrein nog zeer harde noten moeten worden gekraakt. Dat geldt ook voor de heffing van een bronbelasting op rente-inkomsten, zo als onlangs nog eens duidelijk is geble ken. De Commissie uitte in het 'Voortgangs rapport' stevige kritiek op het besluit vormingsproces in de Raad van Minis ters van Financiën. Zij verweet de Raad een grote mate van terughoudendheid om 'de koe bij de horens te vatten'. Er is veel te veel tijd besteed aan de oude thema's, die steeds weer op tafel kwa men, waaronder alternatieve oplossin gen die reeds herhaaldelijk waren ver worpen. Overigens kreeg ook de Raad van Mi nisters, die verantwoordelijk is voor het opheffen van de grenscontroles, de wind van voren. In de woorden van de Commissie klonk verbittering over het feit, dat men zich nog immer vastklem de aan de bestaande ondoelmatige controles in plaats van metterdaad te zoeken naar gezamenlijke, effectievere oplossingen. Een doelmatig toezicht bleef hierdoor uit, terwijl de 'stompzinni ge, routinematige' grenshindernissen in stand werden gehouden. Ook op het terrein van de veterinaire en fytosanitaire controles is de achterstand nog groot. Enerzijds is dit te verklaren door het grote aantal technische detail zaken dat met deze dossiers is verbon den, anderzijds door de laksheid en te rughoudendheid van de nationale auto riteiten die de beslissingen moeten voorbereiden. De Europese Commissie maant de Eu ropese Raad dan ook om op duidelijke wijze aan de speciale Raden van Minis ters te verstaan te geven, dat men min der moet refereren aan oude zaken en meer gezamenlijke aandacht moet be steden aan het oplossen van de proble men. Anders komt de verplichting van de Europese Akte, dat de interne markt voltooid dient te worden voor eind 1992, in gevaar. De grote Europese markt Per saldo zal het nieuwe Europese elan, door het tot stand brengen van een grote interne markt met niet minder dan ongeveer 325 miljoen inwoners, moeten resulteren in een algemene verdere economische en sociale voor uitgang in de Europese Gemeenschap. De Commissie, die evenals zovelen be hoefte had om in cijfers te zien wat de gehele operatie-1992 wellicht zal ople veren, gaf hiertoe opdracht aan een werkgroep van economische deskundi gen onder leiding van Paolo Cecchini.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1989 | | pagina 8