Stapsgewijze invoering 1987 op verzoek van de overheid uit gebrachte advies van de Commissie Structuur en Financiering Gezond heidszorg, kortweg Commissie-Dekker, genoemd naar de voorzitter van deze commissie. De commissie komt in haar rapport tot de conclusie dat de structuur en finan ciering van de gezondheidszorg is ver stard. Zij doet voorstellen voor een betere kos tenbeheersing, met als kern een doel matige, kwalitatieve en betaalbare ge zondheidszorg. In haar in maart 1988 verschenen nota 'Verandering Verzekerd' ontvouwt de regering haar uitgewerkte plannen voor de gezondheidszorg. Het blijkt, dat de regering de voorstellen van de Com missie-Dekker in grote lijnen heeft overgenomen, maar de rol van de overheid in het geheel nog wat verder heeft aangescherpt. In deze nota zet de regering tevens uiteen hoe de pro blemen van het huidige stelsel zouden kunnen worden opgelost. Een van de meest belangrijke kenmer ken uit deze nota is het uitgangspunt dat de gezondheidszorg en de maat schappelijke dienstverlening in één stelsel zullen worden ondergebracht. Voorts zal er naar worden gestreefd te komen tot een verplichte basisverzeke ring voor alle ingezetenen van Neder land. Het overgrote deel van alle zorg voorzieningen (voor ongeveer 85% van de kosten) komt in deze basisverzeke ring. Daaraan kan vrijwillig een aanvul lende verzekering worden gekoppeld, die de overige voorzieningen (15%) van het 'totale' zorgenpakket omvat. De inhoud van de basisverzekering zal van overheidswege worden vastge steld. Voor de vrijwillig te sluiten aan vullende verzekering zullen minimum pakketeisen worden opgesteld. De uit voering van deze verzekeringen komt in handen van de ziekenfondsen en particuliere verzekeraars. Zij worden zogenaamde zorgverzekeraars; het onderscheid tussen beiden vervalt. De premie voor de basisverzekering zal volgens de nota voor het grootste gedeelte afhankelijk worden gesteld van het inkomen. Daarnaast zal een deel van de premie gaan bestaan uit een vast bedrag per verzekerde (nomi nale premie). Voor verzekeraars geldt voor het basis pakket een onbeperkte acceptatie plicht. Ook voor het aanvullende pak ket is naar de mening van de overheid acceptatieplicht nodig. Uit een Centrale Kas, gevoed door van rijkswege ontvangen gelden en van verzekerden ontvangen premies, zul len verzekeraars op basis van 'objec tieve criteria' uitkeringen krijgen. Het volume, de prijs en de kwaliteit van zorg zullen in contracten tussen de zorgverzekeraars en de aanbieders van zorg moeten worden vastgelegd binnen door de overheid te stellen randvoorwaarden. Met het aannemen op 13 oktober 1988 van het wetsontwerp tot wijziging van de Ziekenfondswet en de AWBZ werd door de Tweede Kamer een eerste aanzet gegeven tot de invoering van de basisverzekering voor ziektekosten verzekering naar het model van de Commissie-Dekker en door de rege ring verder uitgewerkt. De regering heeft gekozen voor een geleidelijke, stapsgewijze uitvoering van de plannen o.m. in verband met in komenseffecten, wet- en uitvoerings technische problemen. Het streven is erop gericht in 1992 (een belangrijk de kosten van behandeling door een psychiater of zenuwarts, en verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis dan wel een psychiatrische afdeling van een al gemeen ziekenhuis). Ook kunst- en hulpmiddelen (zoals kosten voor hoor- toestellen, bepaalde prothesen, hulp middelen bij diabetes) zijn in het pakket besloten. Door de uitbreiding van de AWBZ is een deel van de dekking van de parti culiere ziektekostenverzekering verval len. Hierdoor kon een aanzienlijke pre mieverhoging, als gevolg van sterke stijging van de schadelast in de ge zondheidszorg, worden voorkomen. Naast de hierboven genoemde ge zondheidsverstrekkingen zullen ook een aantal voorzieningen uit de maat schappelijke dienstverlening onder de AWBZ worden gebracht. Zo vallen de gezinsverzorging en de sociaal-peda- *0* De beteugeling van de kostengroei in de gezondheidszorg heeft een hoge prioriteit. jaar in de geschiedenis) de stelselher ziening rond te hebben. Op 1 januari 1989 zijn de eerste be langrijke maatregelen ingegaan. De in voering van een (vaste) nominale pre mie in de ziekenfondsverzekering en de publiekrechtelijke ziektekostenver zekering (hoofdzakelijk voor ambtena ren van provincies en gemeenten en voor politiepersoneel) werd een feit. Tegelijkertijd is de procentuele premie, die op loon, pensioen of uitkering wordt ingehouden, omlaag gegaan. Het pakket verstrekkingen dat door de AWBZ (Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten) wordt vergoed, zal wor den uitgebreid. Deze maatregel geldt voor iedereen, dus ook voor particulier verzekerden. Het gaat daarbij om onderdelen van kortdurende psychiatrische hulp (zoals gogische diensten vanaf 1 januari jl. al onder deze wet. Het is duidelijk dat het kabinet het niet heeft laten zitten bij de eerste daadwer kelijk getroffen maatregelen ter verbe tering van de structuur en financiering in de gezondheidszorg. Dit blijkt al uit het inmiddels genomen kabinetsbesluit om vanaf 1 januari 1990 ook de huisartsenhulp naast an dere voorzieningen zoals revalidatie- hulp, epilepsiebestrijding en erfelijk- heidsonderzoek, onder de AWBZ te brengen. Ook deze maatregel heeft verschuiving van premie en/of voor waarden voor de verzekerden tot ge volg. Vervolg op pagina 31

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1989 | | pagina 25