Voorat als aanvulling Winkelcentra die in periodes van soberheid zijn gerealiseerd kunnen de consu ment weinig winkelplezier bieden. len in een aantal gevallen genoegen moeten nemen met een lagere huurop brengst. Met name bij realisering van het geïntegreerde verzorgingscentrum zal een verlaging van deze opbreng sten een onontkoombare zaak zijn. De taillisten zullen tenslotte, veel meer dan nu het geval is, moeten inzien dat het vinden van oplossingen beter is dan af wachten, ook al betekent dit in de prak tijk dat concurrenten samen om de tafel moeten gaan zitten. Genoeg opties voor verbetering Uit het bovenstaande blijkt dat, al lijken er genoeg opties te zijn voor verbete ring van het functioneren van winkel centra en dus voor het behoud van dis tributieve voorzieningen, het niet ge makkelijk zal zijn om deze ook tot een goede uitvoering te brengen. Het feit dat er zoveel verschillende partijen bij betrokken zijn, maakt het geheel zeer gecompliceerd. Men kan zich serieus afvragen of al de inspanningen wel de moeite lonen, met name omdat het nog maar de vraag is hoe de vraagzijde van de markt zich in de nabije toekomst zal ontwikkelen. Immers, het is niet on denkbaar dat bevolkingsgroepen die nu nog aanzienlijke problemen hebben 1 9 met het overbruggen van grote afstan den, in de nabije toekomst veel mobie ler zullen worden, hetgeen inspannin gen ten behoeve van het instandhou den van distributieve voorzieningen in kleine kernen wellicht onnodig maakt. Omgekeerd is het niet uitgesloten dat de toenemende milieuproblematiek noopt tot een andere ruimtelijke orde ning, waarbij stad en platteland, maar ook werk- en woonomgeving weer in een andere verhouding tot elkaar ko men te staan. Verder lijkt het niet on waarschijnlijk dat nieuwe distributievor men zoals teleshopping, juist in die ge bieden waar het verzorgingspeil sterk onder druk staat, in de nabije toekomst compensatie zullen bieden voor de eventuele ontwinkeling van deze gebie den. Vervolg van pagina 8 passingpolitiek zijn schuldenproblemen overwonnen en komt nu dus niet meer in aanmerking voor een schuldenrege ling; het is geen probleemland meer. Argentinië daarentegen, een land dat een enorme buitenlandse schuld is aangegaan, maar niet in staat is geble ken die middelen te gebruiken voor produktieve doeleinden, kan onder de voorgestelde plannen in aanmerking komen voor een zeer gunstige rege ling. Bovendien kan er een situatie ont staan, waarin landen hun aanpassings beleid laten verwateren: er is immers op het eerste gezicht minder noodzaak toe, want de schuld wordt toch wel voor een deel kwijtgescholden. Dat lijkt een slechte zaak. Schuldverlichting is lang een taboe ge weest en men kan minister Brady prij zen voor zijn moed dit idee te lanceren. Schuldverlichting door commerciële banken is echter geen tovermiddel te gen de huidige schuldproblemen; daar voor is de schuld die jegens andere crediteuren uitstaat te groot, en zijn de bedragen die nodig zijn te omvangrijk. Schuldverlichting via de terugkoop van de vorderingen van commerciële ban ken lijkt dus onvoldoende om het schul denprobleem volledig op te lossen. Bo vendien zal er nog geruime tijd verstrij ken voordat de Bradyplannen zijn uit gewerkt. Het is echter jammer dat een klimaat lijkt te zijn ontstaan, waarin alle heil van schuldverlichting wordt ver wacht. Daardoor dreigt ook 1989 een verloren jaar te worden voor de bestrij ding van de schuldenproblemen. Om dat men schuldverlichting vooral moet zien als een aanvulling op de tot nu toe gevolgde strategie, is het doorgaan met het aanpassingsbeleid in de schul denlanden en het keuzemenu echter noodzakelijk. Jammer is ook dat de meeste grote schuldenlanden hun pro gramma's voor het omzetten van schuld in aandelen inmiddels hebben stopgezet; ze verwachten namelijk dat schuldverlichting voor hen veel gunsti ger zal uitpakken want ze strijken dan een korting op de bestaande schuld op. zonder dat daarvoor produktiemiddelen in handen van buitenlanders komen. Daarenboven moeten de industrielan den voor voldoende groei blijven zor gen. Wat dat betreft zouden de VS er goed aan doen de stijging van hun ei gen overheidsschuld te beperken. Wanneer komt er eens een Bradyplan voor sanering van de eigen schuld?

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1989 | | pagina 19