Sigaren voor de bezoekersdoos op mijn kamer haal
ik graag zelf. Als je bij de oude heer Brouwers over
de drempel stapt, lijkt het alsof de tijd sinds de jaren
vijftig heeft stilgestaan en dat is soms wel eens pret
tig. Het is maar schijn, want je ziet andere merken op
de planken en het snoepassortiment is in overeen
stemming met de wensen van de jonge generatie. En
dan vergeet ik het tijdschriftenrek liever, dat zelfs met
de aan onze gemeenschap aangepaste hoeveelheid
bloot toen ongetwijfeld zou hebben geleid tot een
volksopstand. Want De Lach was in die tijd al heel
erg.
Het gaat vooral om de sfeer. De ouderwetse winkel
bel speelt het spel mee en ook de zacht suizende si
garenaansteker op de toonbank heeft iets ouderwets
plechtigs, een soort eeuwige vlam. Er hangt de geur
van cederhout en tabak en zelfs het komen aanslof
fen van de eigenaar vanuit de achterkamer heeft iets
tijdloos...
Het is zo n winkeltje waar wordt gekocht maar vooral
wordt gepraat, door klanten die meestal niet zoveel
haast meer hebben. Ik tref het, want het is de eerste
dag van de verkoop van de staatsloten en dat is een
hoogtepunt. Menigeen voelt dan de behoefte om
even gezamenlijk hardop te dromen over de illusie
van rijkdom en geluk, die verborgen ligt in zo'n pa
piertje.
Er wordt geklaagd over een van de twee wethouders.
De vaste klanten hier hebben nog een wat ouderwet
se kijk op de lokale verhoudingen en ik stook het
vuurtje een beetje op met een aan eigen heem aan
gepaste tekst:
Bij ons springt de burgemeester met één sprong over
het hoogste huis, is sneller dan een kanonskogel en
sterker dan een locomotief. De dokter en de notaris
springen met gemak over een flinke stal en zijn zo
vlug als een vogel in de lucht. Die ene wethouder
komt nog wel over een schuurtje heen, tenminste als
ze hem een polsstok geven. Maar die andere kan he
lemaal niet springen, die is zo traag als een slak en
loopt ook nog tegen elk gebouw op in plaats van er
langs.
Uiteraard wordt er grinnikend gevraagd in welke ca
tegorie dan de directeur van een zekere bank wel
thuishoort en voor open doel inschietend vertel ik ge
hoorzaam. dat die de huizen gewoon optilt en eron
derdoor loopt, de kogels kan opvangen met zijn tan
den en een locomotief met een hand van de rails
duwt.
Nu is dat wat overdreven, want in werkelijkheid zit ik
natuurlijk ergens tussen de burgemeester en de no
taris in...
Een grapje, hoor.
Ze verwachten wel dat je, als je op zo'n dag aanwe
zig bent, even hun dromen binnenstapt en ernstig
meedenkt over de wijze waarop ze hun magische
Honderdduizend of Vijf Ton zouden moeten beleg
gen om groots verder te kunnen leven.
Linders houdt zich buiten de discussie, die koopt
zwijgend zijn halve lot en klemt de kaken op elkaar.
Hij heeft onlangs zo'n gelukzalig moment gekend
toen er een brief kwam, die vertelde dat hij een in zijn
ogen enorm bedrag had gewonnen.
Zoiets kreeg ik zelf vorige week nog. Fraaie kleuren,
boordevol leuke foldertjes met te gekke aanbiedin
gen en daarbij ook zo'n brief:
Geachte Familie Rabobank. Ja, U leest het goed, Fa
milie Rabobank, U bent de winnaar van maar liefst
Enfin het eindigde ermee dat de Familie Rabobank in
elk geval een verguld kettinkje had gewonnen of een
flesje toiletwater. Tenminste als de Beste Familie Ra
bobank het formulier met de juiste zegel opgeplakt
per omgaande terugstuurde.
Enfin, Linders is er met veel moeite van overtuigd ge
raakt, dat zijn conclusies wat voorbarig waren en is
er praktisch weer helemaal bovenop. Maar over win
nen praat hij niet meer en enveloppen in meerkleu
rendruk gooit hij tegenwoordig ongeopend in de vuil
nisbak.
Bij onze sigarenbaas behoeven ze voor dit soort mis
verstanden niet bang te zijn. Zijn blaadjes lezen ze
niet, z'n snoepjes believen ze niet en zijn bolknak
heeft nog altijd dezelfde kwaliteit als vroeger en daar
gaat het om. Om de uitslagen van de loterij natuurlijk
ook en die zijn gelukkig maar voor een uitleg vatbaar.
Bij Brouwers ben je dus weer even terug in de sfeer
van de jaren vijftig. Een beetje zoals het ook bij ons
was in de tijd, dat we nog niet de meeste hadden, de
beste gaven en de mooiste verkochten. Maar wel al
met meer bank voor je geld en uiteraard met een
kassier die in zijn eentje huizen optilde en locomotie
ven omverwierp.
Cas Sier
Vervolg van pagina 27
Rijksuniversiteit Groningen, ten einde
een van de studenten te interesseren
voor een afstudeerproject.
De Rabobank Nieuwe Tonge verklaarde
zich bereid een substantieel deel van de
projectkosten voor haar rekening te ne
men.
Om het onderzoek en de uitvoering in
goede banen te leiden, werd een bege
leidingsgroep in het leven geroepen,
waarin enige afgevaardigden van de
ondernemers zitting namen, de stagebe
geleider van de Rijksuniversiteit en de
directeur van de plaatselijke bank. Ook
de overheid en de Landinrichtings
commissie voor de ruilverkaveling Flak-
kee lieten zich niet onbetuigd en deden
zich beide door een ambtenaar verte
genwoordigen.
Student T. Lankhorst, die zich voor deze
taak aanmeldde, heeft er enige maan
den werk aan gehad: een periode waar
in hij interviews hield, een knelpunten
analyse uitvoerde en alternatieven af
woog. Toen het eindrapport op tafel lag,
was een goed doortimmerd werkstuk
gereed om aan de gemeente gepresen
teerd te worden. Compleet met aanbe
velingen voor aanpassingen in de verka
veling en verbetering van de toeganke
lijkheid en de verkeersveiligheid. Ook de
esthetische aspecten kregen ruime aan
dacht.
Sterk punt bij de presentatie van het rap
port aan de Gemeente was, dat het plan
de gezamenlijke visie verwoordt van alle
betrokken ondernemers. Wat hun be
treft, kan de uitvoering direct van start
gaan.
PdMM
