Democratie is het vermoeiendste wat er is Stichting Stimulans ETW heeft de slag te pakken Enkele maanden geleden heeft de werkgemeenschap ETW haar eerste lustrum gevierd. Een opmerkelijk feit van een opmerkelijke onderneming. Want de werkgemeenschap, die uit nood werd geboren en die een tijdelij ke oplossing leek te zijn, blijkt een duurzaam karakter te hebben. Onder nemerschap en solidariteit vormden de peilers van een levendige organi satie. Wie de wordingsgeschiedenis van vele coöperaties kent, zal vele parallellen niet ontgaan. e oorsprong van de werkge meenschap ETW ligt bij de ondergang van het RSV- concern. Dat werd ook het elektrotechnisch bedrijf Elek tron in Breda noodlottig. Voor 220 van de 390 mede werkers was er geen werk meer; gekwalificeerde vakmensen, die voor de maatschappij verloren dreig den te gaan. Toch weerhield de deprimerende situa tie er velen niet van om een nieuwe uit daging te zien. 'Als wij ons als collec tief op de markt zouden presenteren, zouden er best opdrachten te vinden moeten zijn, meenden wij.' Aan het woord is de heer G. van Oss, ten tijde van het debacle chef-monteur en thans directeur van ETW Breda BV. 'Intussen zouden we naar een vaste betrekking kunnen uitkijken, zodat we na 2 a 3 jaar dit overgangstijdperk zouden kun nen afsluiten.' Het is anders gelopen, zoals de viering van het eerste jubileum al aangaf. 'De vraag naar mensen met ons vakman schap is groot gebleken. Onze markt ligt bij de grote installatiebureaus, die de elektrotechnische bekabeling van grote projecten - fabrieken, kantoren, ziekenhuizen en overheidsbedrijven - verzorgen. Vaak zijn dat opdrachten waar opeens veel mensen tegelijk no- G. van Oss, directeur van ETW Breda BV. dig zijn. Kijk, en in die markt passen wij precies. We vormen een soort uitzend bureau, maar dan wél met mensen in vaste dienst.' Van de 150 vaklieden, waar ETW in 1983 mee startte, zijn er nog zo'n 100 in het bedrijf aanwezig. Inmiddels is het aantal personeelsleden in vaste dienst tot 120 gegroeid en zijn nog eens 80 vaklieden als oproepkracht aan het be drijf verbonden. In groepen worden de medewerkers naar projecten in het hele land uitgezonden; goed op elkaar ingespeelde teams, compleet met chef monteur, met magazijnman en met een uitgebreid gereedschappenpakket. Financiering De financiering van de jonge onderne ming was aanvankelijk een punt van zorg. Een eerste contact met een han delsbank strandde op het ontbreken van enige vorm van zekerheid. Het tweede contact - met de Triodosbank - was succesvoller. Met een persoonlijke borg stelling van alle betrokken medewerkers als zekerheid kon het bedrijf een eerste financiering verwerven. Maar de krediet behoefte nam snel toe, waarop - een half jaar later - contact gelegd werd met de Rabobank Princenhage, die op 'ces sie debiteuren' een aanmerkelijke kre dietverruiming mogelijk maakte. 'Twee jaar later konden alle werknemers hun borgbrief terugkrijgen; dat was een ge denkwaardig moment', herinnert Van Oss zich. 'Niet alleen viel er een last van de mensen af, maar bovendien waren we zelfs in staat ieder lid van de werkge meenschap een aandeel van nominaal f 500,- uit te reiken.' In 1985 maakte de Stichting Stimulans haar entree bij de werkgemeenschap, waarin zij een participatie nam. Daar naast verstrekte zij een achtergestelde lening.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1989 | | pagina 28