Democratie
is het vermoeiendste wat er is
Stichting Stimulans
ETW heeft de slag te pakken
Enkele maanden geleden heeft de werkgemeenschap ETW haar eerste
lustrum gevierd. Een opmerkelijk feit van een opmerkelijke onderneming.
Want de werkgemeenschap, die uit nood werd geboren en die een tijdelij
ke oplossing leek te zijn, blijkt een duurzaam karakter te hebben. Onder
nemerschap en solidariteit vormden de peilers van een levendige organi
satie. Wie de wordingsgeschiedenis van vele coöperaties kent, zal vele
parallellen niet ontgaan.
e oorsprong van de werkge
meenschap ETW ligt bij de
ondergang van het RSV-
concern. Dat werd ook het
elektrotechnisch bedrijf Elek
tron in Breda noodlottig.
Voor 220 van de 390 mede
werkers was er geen werk
meer; gekwalificeerde vakmensen, die
voor de maatschappij verloren dreig
den te gaan.
Toch weerhield de deprimerende situa
tie er velen niet van om een nieuwe uit
daging te zien. 'Als wij ons als collec
tief op de markt zouden presenteren,
zouden er best opdrachten te vinden
moeten zijn, meenden wij.' Aan het
woord is de heer G. van Oss, ten tijde
van het debacle chef-monteur en thans
directeur van ETW Breda BV. 'Intussen
zouden we naar een vaste betrekking
kunnen uitkijken, zodat we na 2 a 3
jaar dit overgangstijdperk zouden kun
nen afsluiten.'
Het is anders gelopen, zoals de viering
van het eerste jubileum al aangaf. 'De
vraag naar mensen met ons vakman
schap is groot gebleken. Onze markt
ligt bij de grote installatiebureaus, die
de elektrotechnische bekabeling van
grote projecten - fabrieken, kantoren,
ziekenhuizen en overheidsbedrijven -
verzorgen. Vaak zijn dat opdrachten
waar opeens veel mensen tegelijk no-
G. van Oss, directeur van ETW Breda
BV.
dig zijn. Kijk, en in die markt passen wij
precies. We vormen een soort uitzend
bureau, maar dan wél met mensen in
vaste dienst.'
Van de 150 vaklieden, waar ETW in
1983 mee startte, zijn er nog zo'n 100
in het bedrijf aanwezig. Inmiddels is het
aantal personeelsleden in vaste dienst
tot 120 gegroeid en zijn nog eens 80
vaklieden als oproepkracht aan het be
drijf verbonden. In groepen worden de
medewerkers naar projecten in het
hele land uitgezonden; goed op elkaar
ingespeelde teams, compleet met chef
monteur, met magazijnman en met een
uitgebreid gereedschappenpakket.
Financiering
De financiering van de jonge onderne
ming was aanvankelijk een punt van
zorg. Een eerste contact met een han
delsbank strandde op het ontbreken van
enige vorm van zekerheid. Het tweede
contact - met de Triodosbank - was
succesvoller. Met een persoonlijke borg
stelling van alle betrokken medewerkers
als zekerheid kon het bedrijf een eerste
financiering verwerven. Maar de krediet
behoefte nam snel toe, waarop - een
half jaar later - contact gelegd werd met
de Rabobank Princenhage, die op 'ces
sie debiteuren' een aanmerkelijke kre
dietverruiming mogelijk maakte. 'Twee
jaar later konden alle werknemers hun
borgbrief terugkrijgen; dat was een ge
denkwaardig moment', herinnert Van
Oss zich. 'Niet alleen viel er een last van
de mensen af, maar bovendien waren
we zelfs in staat ieder lid van de werkge
meenschap een aandeel van nominaal
f 500,- uit te reiken.'
In 1985 maakte de Stichting Stimulans
haar entree bij de werkgemeenschap,
waarin zij een participatie nam. Daar
naast verstrekte zij een achtergestelde
lening.