granten bestaat. Deze middenklasse wint aan getal en invloed. Tevens zijn er binnen Brazilië enorme regionale verschillen. Het noordoosten is arm en achtergebleven, terwijl in het zuidoosten het economische zwaarte punt van het land ligt en de industriali satie ver is voortgeschreden. Hier lig gen ook de drie belangrijkste steden van het land: Sao Paulo (15 miljoen in woners), Rio de Janeiro (10 miljoen) en Belo Horizonte (3 miljoen). Hoofdstad en regeringscentrum is echter het in de jaren zestig tot stand gekomen Brasilia, dat duizend kilometer naar het noorden in het binnenland ligt. Overigens ver loopt de verstedelijking van de Brazili aanse samenleving zeer snel. In 1960 woonde 46% van de bevolking in de stad; in 1987 was dit aandeel al opge lopen tot 72%. Aan de economische structuur is te zien dat Brazilië zich ontworstelt aan de status van ontwikkelingsland. De bij drage van de landbouw aan het bruto binnenlands produkt (BBP) is afgeno men tot circa 10%, hoewel nog 30% van de beroepsbevolking hier werk vindt. Industrie en mijnbouw leveren een bijdrage van 38% en de diensten sector (handel, transport, bankwezen, toerisme, e.d.) 52%. Van de industriële produktie vindt 75% plaats in de deel staten Sao Paulo, Rio de Janeiro en Minas Gerais; alleen in Sao Paulo al ruim de helft. Brazilië beschikt over gigantische hoe veelheden delfstoffen, waaronder ijzer, bauxiet, tin, mangaan, goud, platina, uranium, fosfaten en steenkool. Veel reserves bevinden zich in het ontoe gankelijke binnenland, waarvan de ont sluiting enorme investeringen in infra structuur vergt. Hoewel de aardoliepro- De citrusverwerkende fabriek Cutrale in Co/inas levert pulp en geconcentreerde sappen. In deze moderne fabriek zijn 1200 mensen werkzaam. duktie in het begin van de jaren tachtig sterk toenam, moet Brazilië altijd nog ongeveer de helft van het binnenlandse verbruik importeren. De olieprijsstijgin gen in het verleden troffen het land daarom zwaar en leidden onder meer tot omvangrijke investeringen in de et- hanolproduktie (uit suikerriet) ter ver vanging van benzine. Bij de huidige olieprijzen is dit echter niet rendabel, zodat forse subsidies nodig zijn. Water kracht is de voornaamste bron voor de elektriciteitsproduktie. De Itaipu-dam op de grens met Paraguay is qua op wekkingscapaciteit de grootste ter we reld. Landbouw Een groot deel van Brazilië bevindt zich nog in zijn natuurlijke staat. Ongeveer 1/3 deel van het grondgebied is in het algemeen geschikt voor landbouw. Hiervan bestaat bijna 70% uit bosge bieden. Ongeveer 20% is in gebruik voor extensieve veeteelt, die zich over zeer grote gebieden uitstrekt en slechts iets meer dan 10% wordt voor de ak kerbouw benut. In het noordoosten en middenwesten overheerst de extensie ve veeteelt, in het zuiden en zuidoos ten de akkerbouw, terwijl langs de kust de plantages domineren. De plantages zijn vooral op de export gericht. Met overheidssteun zijn deze erin geslaagd hun produktie sinds 1973 ruim te ver dubbelen. De kleine bedrijven zagen echter hun produktie afnemen en veel kleine boeren waren genoodzaakt hun bedrijf op te geven. Ook in deze sector manifesteert zich de ongelijke verde ling: 10% van de boeren bezit 75% van de bebouwde grond en dit aandeel stijgt nog steeds. Conflicten tussen kleine boeren en grootgrondbezitters, die hun land uitbreiden, komen regel matig voor. Nieuwe cultuurgrond wordt ontgonnen op de savannen in het hart van Brazilië ('cerrados') en langs rivie- iSÜRINAME 1 (FRxGUYANA Manauf ,ACRE BrancoL^s/Pórto} Velho L LV VRONDÖNÏAi MAT0GR0SS0 Goiama ARGENTINIË PERU

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1989 | | pagina 15