We leven in een boeiende tijd! j'U— 4 Beseft u wel dat wij - mensen van de eind twintigste eeuw - bevoorrechte mensen zijn? We maken immers zoveel positieve dingen mee waar onze voorgaande generatie geen flauw idee van zou kunnen hebben gehad. Nu denk ik niet in de eerste plaats en alleen aan alle technologische ontwikkelingen, die zich voor onze ogen voltrekken. Ik had een heel lieve tante die mij altijd zei. dat haar generatie de grootste ontwikkelingen en uitvindingen had meegemaakt. Ze noemde mij dan de uitvinding van de benzinemotor, de vliegmachine en de veilig heidsspeld! Wat onze tijd zo interessant en boeiend maakt is vooral toe te schrijven aan de ontwikkelingen in en tussen de verschillende volken en landen. Door alle moderne verbindingsmiddelen weten we nu wat in de wereld om ons heen gebeurt. Politiek, financieel-economisch en maatschappelijk verandert er enorm veel. In Rusland lijkt het erop dat na het feodale en communistische totalitaire tijdperk de revolutie nu pas echt begonnen is. Doordat het ijzeren gordijn in elk geval doorzichtig is geworden, kunnen we het proces dat daar op gang is gebracht enigszins volgen. Als dit 'democratiseringsproces' zou slagen - gelet op de gigantische problemen lijkt dit bepaald nog niet zeker - dan zou dit voor de ver houdingen in de wereld van ongelooflijk groot belang zijn. Ik denk ook aan de ontwikkelingen in China die met de gang van zaken in Rusland wat te vergelijken zijn. Ik denk aan de verhoudingen in het Midden- Oosten, waar eindelijk enig licht gloort voor betere verhoudingen onder de volkeren. Dichter bij huis heeft dit jaar mede in het teken ge staan van het naderende verenigd Europa. Een te rug is niet meer mogelijk, het is nu 'alleen' nog maar de vraag hoe verenigd en hoe snel. Wat die ontwikkelingen allemaal zo boeiend en ge loofwaardig maakt, is gelegen in het feit dat er zo duidelijk menselijke gevoelens en opvattingen aan ten grondslag liggen. Er hebben zich in het verleden ontwikkelingen voor gedaan waarvan je je kon afvragen of daarvoor een draagvlak was bij de bevolkingen van de verschillen de landen. De ontwikkelingen die zich nu voltrekken passen in het algemene gevoel van de mens. Dit is voor een groot gedeelte toe te schrijven aan het feit dat er in de samenleving weer oog is voor de eigen verantwoordelijkheid van de individuele mens. Dit zelfde proces speelt zich ook af binnen onze ei gen Rabobankorganisatie. We zijn gaan inzien dat voor het behalen van een optimaal resultaat het scheppen van een klimaat waarin dit mogelijk is van enorm groot belang is. Mede door een persoonsgericht en permanent oplei dingsbeleid. moet het ook voor de individuele werk nemer mogelijk zijn zicht te hebben op wat zijn aan deel is in het resultaat van de onderneming. Dat be tekent dat we met elkaar gaan proberen door het bos de boom weer te zien. Want het zijn de individuele bomen die samen het grote bos van onze Rabobank organisatie vormen. Bomen die stuk voor stuk on misbaar zijn en die we ook in 1989 willen blijven planten en verzorgen. Aan de kwaliteit van ons 'kunnenwerd dit afgelopen jaar hard gewerkt en zal er in het jaar dat voor ons ligt, hard gewerkt moeten worden. Dat daarbij in het algemeen het klimaat van onze werkomgeving goed is, geeft ons grote mogelijkhe den. We kunnen vanwege dit alles met een zeker optimis me het nieuwe jaar binnentreden. Dat wordt onge twijfeld weer een boeiende tijd, waarin vele taken voor onze coöperatieve bankorganisatie liggen te wachten. Een uitdaging voor ons allen. Ik wens u een heel gelukkig 1989 toe. Mr. O. W A. baron van Verschuer voorzitter Raad van Beheer

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1988 | | pagina 4