Mentaal proces
Drs. J. I. van der Velde: '...concentreren op de sterke punten van de
Rabobankorganisatie, dus agri-business en internationale handel...'
nen. In het buitenlandbedrijf is een bijna
wereldomspannend netwerk van ves
tigingen ontwikkeld. Vanzelfsprekend is
en wordt, dichtbij huis in de Europese
landen ook hard aan de weg getim
merd: kantoren in Londen, Antwerpen
en Parijs. In Duitsland werden met
name de ADCA-kantoren in Hamburg
en Düsseldorf belangrijke internationale
draaischijven. Met het oog op Europa
1992 zijn de inspanningen nog ver
groot. Inmiddels is voorzien in vestigin
gen in Italië, Spanje, Zwitserland en
Luxemburg.
In deze tendens naar vooral Europees
bankieren past een verdergaande inte
gratie van de ADCA-bank binnen het
buitenlandbedrijf van de Rabobankor
ganisatie. De ontwikkelingen in afgelo
pen vier jaren hebben duidelijk ge
maakt dat een hechtere band beide
partijen tot verder voordeel zal strek
ken.
Duitse schakel
'Een groot voordeel', zegt een terug
blikkende Van der Velde, 'van het over
nemen van de ADCA-bank destijds was
dat daarmee een structuur verworven
werd met kantoren in alle belangrijke fi
nanciële centra van West-Duitsland.
Niet overal even optimaal misschien,
maar ineens waren we deel van het fi
nanciële gebeuren en kregen we voe
ling met de Duitse markt van binnenuit.'
Van der Velde constateert vervolgens
dat er vrij veel bij het oude werd gela
ten. Een band met de Rabobankorgani
satie kwam met name tot stand op de
ADCA-kantoren te Hamburg en Düssel
dorf. de enige kantoren waar vrij spoe
dig een Nederlandse accountmanager,
respectievelijk directeur werd geplaatst.
Dat lag ook voor de hand in verband
met het Nederlands-Duitse handels- en
betalingsverkeer. Hamburg paste bo
vendien goed in de 'haventheorie' - het
vertegenwoordigd willen zijn in grote
havensteden - die een belangrijk stem
pel heeft gedrukt op het buitenlandbe
leid van de Rabobankorganisatie. Op
de overige kantoren vond minder nieu
we input plaats, ook omdat de nood
zaak daartoe voor de Rabobank nog
niet onmiddellijk aanwezig was. De
specifieke formule Rabobank/ADCA-
kantoor, zoals die in Hamburg en Düs
seldorf uitgroeide, en waarbij de kracht
van de Rabobankorganisatie voor die
kantoren ging werken, bleek inmiddels
wel zeer succesrijk.
Volgens Van der Velde heeft deze voor
beeldfunctie van Hamburg en Düssel
dorf zeker bijgedragen aan de overwe
gingen om de ADCA-bank als geheel
meer te betrekken bij het Rabo-gebeu-
ren. 'Maar belangrijker', zo stelt hij,
'was dat de gedachte over de Europese
binnenmarkt een rol ging spelen. Dui
delijk was dat de ADCA-bank in dat ka
der een belangrijke schakel zou gaan
vormen in het buitenlandbeleid van de
Rabobankorganisatie. De leidende
vraag werd daarom hoe we de ADCA-
bank steviger zouden kunnen integre
ren binnen de Rabobankorganisatie.'
Op basis van het intensieve onderzoek
dat begin 1988 met behulp van een ex
tern bureau in korte tijd z'n beslag
kreeg, werden voor de ADCA-bank een
aantal uitgangspunten opgesteld. Van
der Velde verwoordt ze als volgt: 'Wil
de ADCA-bank optimaal profiteren van
haar status als dochter van die krachti
ge Rabobank, dan moet ze daarin ver
der opgaan. Vervolgens dient ze zich
dan ook in haar markt te concentreren
op de sterke punten van die Rabobank
organisatie, dus agri-business en inter
nationale handel, met name de Hol
land-handel. En tenslotte, wat de
ADCA-bank daarvoor nodig heeft, dat
zijn kantoren die als sterke, zelfstandi
ge units opereren in een decentraal
concept.'
Uitgangspunten die ook intern een be
hoorlijke verandering inhielden. Van der
Velde: 'Vereist is dat de organisatie rijp
is voor zoiets ingrijpends en er zin in
heeft. Dat is een mentale kwestie. Als
sommigen nog een tijd lang hebben
kunnen denken: we zijn een zelfstandi
ge, Duitse bank met toevallig nu een
Nederlandse meerderheidsaandeelhou
der, is het een wezenlijke omschakeling
om er ineens van uit te gaan dat men
behoort tot een sterke, grote club. Men
moet zich erop instellen dat de bronnen
van die grote club er zijn om ook echt
gebruikt te worden.'
Het omschakelingsproces is inmiddels
in volle gang. Een enthousiaste Van der
Velde: 'Eigenlijk eerder dan verwacht
zijn nu al hele positieve resultaten te
bespeuren. De mensen zien kennelijk
het nut ervan in, deel uitmaken van
zo'n krachtige organisatie. Kennis,
know-how en ondersteuning blijken
ineens in ruime mate te worden aange
boord: het wiel hoeft niet telkens weer
opnieuw uitgevonden te worden. Het
bedreigende, dat toch onvermijdelijk
verbonden is aan zo'n integratie, valt
weg tegen de nieuwe kansen die zich
aftekenen. Men ervaart dat het op ei
gen benen verder gaan een veel ris
kanter pad zou hebben betekend. Die
zekerheid overheerst nu al de aanvan
kelijke vrees voor omklemming door
een grote moeder.' Dat die angst mis
plaatst blijkt te zijn, is voor de ADCA-
mensen misschien wel de grootste
openbaring tot nu toe. Al doende in het
omschakelingsproces blijkt dat bevoog
ding niet past in de Rabo-filosofie. Van
het basisprincipe van autonome aange-
