Banken Procesgeïntegreerd denken Om adequaat te kunnen functioneren als dienstverlener, zullen ook hier de belangrijkste partijen in toenemende mate elektronisch communiceren met de betrokkenen in het transactieproces. EDI Terug naar 1988. De belangrijkste ver andering die zich aftekent, is dat er nauwe intensieve samenwerkingske- tens ontstaan tussen de afnemer van eindprodukten, de leverancier en zijn co-makers en een aantal dienstverle ners. Veel van dergelijke netwerken van samenwerkende bedrijven zullen naar verwachting rond 1990 van de grond gaan komen. Het opbouwen van onderlinge elektronische communicatie zal een belangrijke factor in de samen werking zijn: EDI in het internationale jargon, wat staat voor Electronic Data Interchange. Bij de samenwerkingsopbouw is EDI niet zomaar een nieuwe techniek ter vervanging van oude technieken. Door dat clusters zakenpartners in transac tieprocessen hand in hand computeri seren, kan elke partner zijn toegevoeg de waarde via het computernetwerk 'in formatiseren'. Eenmaal ingebrachte ge gevens kunnen door alle partners wor den gebruikt voor hun specifieke functie in de transacties. De verwachting is dat het aantal transacties door de vele klei ne leveringen en door het steeds meer uitbesteden aanzienlijk zal toenemen. Als gevolg daarvan zal het aantal admi nistratieve handelingen evenredig toe nemen. Dat vergt totaal andere en nieuwe werkwijzen: zowel in de logistie ke als in de administratieve sfeer. Ge bruik maken van EDI betekent een ge heel nieuwe manier van zaken doen. Een commerciële innovatie, waarbij het gaat om creatief gebruik van technie ken als telematica en standaardisatie. Met als doel het verbeteren van de kwaliteit van het eigen functioneren in het transactieproces. Banken zijn van begin tot eind betrok ken bij de zakelijke transactieproces sen. Als kredietverstrekker, als verlener van betalingszekerheid en als verschaf fer van betaalfaciliteiten. Kredieten verschaft een bank voorna melijk op basis van financiële zekerhe den. Het is te verwachten, dat die ze kerheden in een aantal gevallen een ander karakter gaan krijgen dan tot nu toe de regel is. Aan het financieren van voorraden zal waarschijnlijk steeds minder behoefte bestaan. Daarentegen zullen veel bedrijven fors moeten inves teren in computerhard- en software. De waarde en het toekomstperspectief van ondernemingen zal in het EDI-tijdperk sterk afhangen van de graad van auto matisering en van de plaats en de rol van het bedrijf in EDI-samenwerkings- verbanden. Dit betekent voor bankiers, dat zij hun kennis over de branche van de onderneming op deze punten zullen moeten toespitsen. Hetzelfde geldt voor hun inzicht in de waarde van de betref fende samenwerkingsafspraken. Het elektronisch accreditief als beta lingszekerheid zal naar alle waarschijn lijkheid al in de eerstkomende jaren van de grond komen. De EDI-experimenten in een aantal grote wereldhavens zullen deze ontwikkeling stimuleren en ver snellen. De formulierencontrole door de bank blijft, naar mag worden aangeno men, recht overeind. Maar de werkwij ze daarbij zal in veel gevallen heel an ders worden. De papieren formulieren zullen immers geleidelijk aan worden vervangen door elektronische 'formulie ren'. Betalingsverkeer Het meest revolutionair zullen de gevol gen zijn voor het betalingsverkeer. Als gevolg van de eerder geschetste sterke toename van het aantal leveranties - door de kleine voorraadpolitiek én door het grootschalig uitbesteden - zal het aantal betalingen exponentieel groeien. De noodzaak van zo laag mogelijke kostprijzen veroorzaakt een grote be hoefte aan cash-flow. En die behoefte vraagt snelle betaling. Dat betekent, dat verzamelnota's weinig populair zullen zijn. De consequentie is, dat van ban ken zal worden gevergd, dat zij regel matige betaalstromen efficiënt kunnen verwerken. In de Verenigde Staten heb ben een aantal grote ondernemingen reeds kenbaar gemaakt, dat zij de drie slag 'factuur-betalingsopdracht-beta ling' over enkele jaren in één geauto matiseerde handeling willen realiseren. In tripartite samenwerking tussen leve rancier, afnemer en bank. In een vol gend stadium wil men dit betaalproces - of beter het afrekenproces - uitbrei den naar de bij de transactie betrokken dienstverleners. In de praktijk is elke organisatie of be drijf vanouds geneigd vanuit zichzelf naar de omgeving te kijken. Daarbij denkt men over het algemeen in ter men van de eigen activiteiten. Een le verancier denkt bij een handelstransac tie in termen van 'order'. De vervoerder denkt 'gewicht, colli, vrachtbrief'. De verzekeraar denkt 'polis'. De douane denkt 'aangifte' en de afnemer denkt in termen van 'bestelling, levering en prijs'. De bank denkt 'financiering en betaling'. Geen van de partijen is ge wend te denken in termen van 'proces'. De komende jaren zullen alle partners in een handelsproces hun visie op het eigen functioneren moeten herzien. Men zal niet om de noodzaak tot sa menwerking heen kunnen. Niet omdat EDI nu tot de mogelijkheden behoort, maar om uiteindelijk de veeleisende consument te kunnen blijven leveren wat hij wenst. Partijen die niet tijdig op deze tendens inspelen, worden gecon fronteerd met marktverlies aan de con currentie. Gebruikmaken van EDI is een middel en niet een doel. Voor bedrijven in Europa zal de nood zaak om alle activiteiten in de bedrijfs tak te richten op de uiteindelijke afne mer na 1992 alleen nog maar toene men. EDI zal daarbij een uitstekend hulpmiddel zijn. Niet alleen vanuit een technologisch oogpunt, maar vooral als katalysator bij het op gang brengen van de samenwerking. Het zal in veel bedrijfstakken wat tijd kosten om zover te komen. Tijd, die no dig is voor de opbouw van vertrouwen in elkaar, begrip voor eikaars kijk op de transactie, voor het krijgen van inzicht in de rol die elk speelt in het proces en vooral ook tijd om te leren afstand te nemen van de huidige werkwijzen. Ook de dienstverleners zullen zich in deze ontwikkeling dienen te voegen. Een bank waar samenwerking hoog in het vaandel staat, kan een stimulerende rol spelen bij het tot stand komen van de EDI-samenwerking. Die bank heeft dik wijls al een relatie met een aantal partij en in het transactieproces. Zeker voor een bank met een coöpera tieve cultuur is het niet moeilijk om haar bilaterale relaties te plaatsen in een to taal-transactiekader. En vanuit die op tiek daadwerkelijk en actief te bevorde ren, dat transacties van begin tot eind zo efficiënt en goedkoop mogelijk verlo pen.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1988 | | pagina 26