3 uit 3000
Energiek bestuurster met hart voor
coöperatie
Mevr. Van Heijningen
17
In het evenwicht tussen centrale bank
en lokale banken spelen van oudsher
de bevoegdheden over en weer een
belangrijke rol. Bevoegdheden, die we
van de kant van de plaatselijke banken
omschrijven met autonomie. Bevoegd
heden, die bij Rabobank Nederland
voornamelijk liggen in toezichthouden
de, adviserende en initiërende zin. Die
bevoegdheden zijn in de statuten van
onze organisatie vastgelegd.
De consequentie van die bevoegdhe
den over en weer blijkt in de praktijk
van alle dag te zijn, dat een plaatselijke
bank wel erg ver over de schreef kan
gaan - als u bereid bent mij te volgen -
voordat de toezichthouder, Rabobank
Nederland, kan ingrijpen.
Uiteraard is er dan een kruiselingse ga
rantieregeling, die dit probleem oplost,
maar wel ten koste van soms veel en
vaak ook onnodig geld. Om over de
spanningen, ook sociaal gezien, maar
te zwijgen.
U mag hieruit niet de conclusie trekken
dat ik het oog heb op vele banken en
vele problemen. Dat is bepaald niet het
geval. Maar ook de uitzonderingen op
de regel wettigen het besluit van de
Raad van Beheer om na te gaan -
uiteraard in goed overleg met u allen -
of het mogelijk is enige statutaire be
voegdheden te wijzigen, mét handha
ving van de bevoegdheden van de
plaatselijke banken waar het hun eigen
bestaan betreft, maar mét inperking
van de financiële risico's voor de orga
nisatie.
Ook van zakelijk belang om
extra aandacht te hebben voor
het potentieel aan geschikte
vrouwen.
Je zou dit kunnen samenvatten onder
de mededeling dat wij in de komende
tijd de statuten met elkaar gaan her
ijken op het voor ons allen noodzakelijk
goed functioneren naar alle delen. Bij
vergroting van de risico's die in de ko
mende jaren moet worden verwacht -
gegeven ook de intensivering van de
concurrentie, het meer perfect worden
van de markten - mag de autonomie
niet verstorend werken op het totale
functioneren van de organisatie. Dat
zou immers het evenwicht wezenlijk
verstoren en onze organisatie aan ef
fectiviteit doen inboeten.
Doortrekken van de lijn
Ten slotte de vraag, wat de consequen
ties van de jaren negentig in organisa
torisch opzicht voor onszelf zullen zijn.
Het is nog te vroeg om het antwoord op
deze vraag concreet te geven. Het is
Vervolg op pagina 18
Stof tot praten en nadenken. De Al
gemene Vergadering voorziet er elk
jaar weer in. Peinzende gezichten
tijdens de toespraken, druk geroe
zemoes tijdens de onderbrekingen.
De aanwezigheid van Annie van
Heijningen-Vijverberg op de Alge
mene Vergadering droeg er dit jaar
op eigen wijze ook aan bij. Tijdens
de lunch is zij de enige vrouw aan
een tafel vol mannen en dat sorteert
effect. In antwoord op vragen van
disgenoten is zij al snel doende
haar lidmaatschap van het bestuur
van de Rabobank Midden-Westland
te verklaren en toe te lichten. Een
reactie als ja, wij zijn ook aan het
uitkijken naar een geschikte kandi
date' is bijvoorbeeld het gevolg.
Voor zover nodig zet de conversatie
aan tot denken over de rol die vrou
wen binnen onze organisatie spelen
en kunnen spelen. Annie van Heij
ningen blijft er nuchter onder.
'Langzaam maar zeker ben ik eraan
gewend geraakt om als een van de
weinige vrouwen te opereren in een
mannenwereld, wat overigens niet
wil zeggen dat ik er vrede mee heb.
Ik doe m'n best om daar verande
ring in te brengen. Dat geldt geluk
kig ook voor een toenemend aantal
mannen.
Vier jaar alweer maakt Annie van Heij
ningen uit Naaldwijk deel uit van het
zeven personen tellende bestuur van
Midden-Westland. Bij haar thuis vertelt
ze ons dat ze er destijds volslagen on
verwacht voor werd aangezocht. 'Toen
heb ik wel even bedenktijd gevraagd',
zegt ze terugkijkend, 'een week lang
heb ik eraan lopen denken, alles zo
veel mogelijk overwogen en tenslotte
ben ik er achter gaan staan.' Uit de
energie die ze uitstraalt kunnen we
afleiden dat Annie van Heijningen er
de vrouw naar is om dat inderdaad
voor de volle honderd procent te doen.
'Binnenkort heb ik een functionerings
gesprek met de voorzitter van ons be
stuur en dan zal ik wel horen wat ik er
in de achterliggende periode van ge
maakt heb', lacht ze vol vertrouwen.
Op en top een tuindersdochter, van
jongs af aan mee de handen uit de
mouwen op het ouderlijk bedrijf, runt
ze samen met haar man een tuinderij
van 1 hectare, waarvan de helft glas.
Trosanjers, najaarschrysanten en ge
raniums zijn hun produkten. 'Naarmate
de kinderen groter werden, ben ik
langzamerhand mijn man meer gaan
helpen op de tuin. Ik voel me nu echt
betrokken bij het bedrijf en mijn man
vindt dat erg plezierig. Samen het
werk doen, de zaken doorspreken,
plannen maken.Drie kinderen telt het
gezin Van Heijningen, twee dochters
van negentien en zeventien en een
zoon van veertien. 'Hoewel ik thuis
dus best veel werk te doen heb, heb ik
van hen het meeste werk wel gehad',
