Beter gevoegd naar de markt Baksteenindustrie n m tiil ULi'jyQ mimi' 24 f Stabilisatie en herstel De balans De baksteenindustrie heeft een aantal zeer magere jaren gekend, maar staat momenteel weer volop in de belangstelling. De produk- tiecapaciteit is volledig bezet en de fabrieken draaien weer op volle toeren. In samenhang daarmee is er sprake van een toenemende in vesteringsbereidheid om de produktiecapaciteit van de fabrieken verder op te voeren. Hier en daar klinken zelfs geluiden op om de enige jaren geleden stil gelegde fabrieken weer in bedrijf te stellen. In dit artikel wordt ingegaan op verleden, heden en toekomst van deze bedrijfstak. Drs. J. M. Schreurs Bedrijfstakonderzoek e jaren zeventig waren voor de bouwnijverheid zeer goe de jaren. De baksteenpro- duktie bereikte in de tweede helft van dat decennium een recordhoogte. Zowel de pro- duktie als de afzet kwamen op een niveau van ruim 2,4 miljard metselbakstenen per jaar. Kentering In 1979 kwam de kentering. Door de te rugval van de bouwactiviteit daalde het binnenlands verbruik sterk. Ook de toe genomen concurrentie van hout, beton, staal en dergelijke speelde een rol. Desalniettemin handhaafden de fabri kanten hun produktieniveau, waardoor grote voorraden ontstonden. Een aantal bedrijven raakte in liquiditeitsproblemen en werd gedwongen de produktie te be perken of zelfs te staken. Het ingezette saneringsproces verliep aanvankelijk ongecontroleerd. Met als gevolg een verdere groei van de voorraden en een daling van de verkoopprijzen. Aanne mers die deze ontwikkelingen onder kenden, wisten daarvan te profiteren. Zij realiseerden inkoopwinsten door prijzen te bedingen die soms onder het kostprijsniveau van de fabrikanten la gen. Het koude saneringsproces dat op gang kwam, dwong vooral onderne mers met oude produktie-eenheden hun fabrieken te sluiten, terwijl de prij zen van bakstenen steeds verder daalden. In 1983 werden door de overkoepelen de organisatie van baksteenfabrikanten pogingen ondernomen om onderlinge produktie-afspraken te maken. Het luk te echter pas in 1984 om een plan op tafel te leggen dat voor het overgrote deel van de ondernemers acceptabel was. Een aantal fabrieken werd uitge kocht en gesloten en er werd overge gaan tot een vrijwillige produktiebeper- king teneinde niet meer dan circa 1,4 miljard stenen per jaar te maken. Ge volg was dat de prijsdalingen tot staan werden gebracht en de voorraden be gonnen te dalen. In 1985 kreeg de baksteenindustrie, na een stabilisering in 1984, opnieuw te maken met een dalende vraag naar metselbaksteen. Dit was een gevolg van een flinke daling van de bouwpro- duktie in dat jaar. Desondanks liepen door de gemaakte afspraken de voorra den bakstenen niet verder op en was zelfs sprake van een rendementsverbe tering. In 1986 wist de bouwnijverheid zich goed te herstellen van de inzinking van het jaar daarvoor. De baksteenindustrie kon daarvan ook profiteren. Het binnen lands verbruik steeg met circa 8% tot ruim 1,5 miljoen stenen. Ook de rende menten verbeterden, mede door de da ling van de energieprijzen. Het aantal baksteenfabrieken in ons land is gedaald van 105 in 1978 tot 66 in 1986, terwijl de jaarlijkse produktie in dezelfde periode daalde van circa 2,4 miljard tot circa 1,5 miljard bakstenen. Het aantal werknemers in de baksteen industrie is teruggelopen van 5 000 in 1976 tot iets minder dan 2 000 in 1986. De arbeidsproduktiviteit is daarbij flink gestegen. In 1976 werden er gemiddeld 440 000 stenen per werknemer gepro duceerd tegen 740 000 in 1986.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1988 | | pagina 24