'A utomatisering
Zonder kan ik moeilijk meer'
Ko Vernooy, melkveehouder
7190 kg met een vetgehalte van rond
de 4,4% en een eiwitgehalte van om en
nabij de 3,45%. Computerstaatjes ge
ven het allemaal aan. Vernooy kijkt er
nuchter op neer. Jarenlange ervaring
met bedrijfsvergelijkingen met collega-
veehouders hebben hem geleerd dat hij
over het algemeen dan wel niet de
beste, maar zeker ook niet de slechtste
resultaten boekt. Ondanks alle perike
len rond de melkveehouderij, blikt Ko
Vernooy met een zeker vertrouwen de
toekomst in.
Die automatisering heb ik niet om in de krant te komen', lacht Ko Vernooy,
ik ben ermee begonnen uit oogpunt van werkbesparing.' Toch is hij de
automatisering op zijn melkveehouderij ook als een hobby gaan zien. 'Dat
moet eigenlijk ook, want - het klinkt tegenstrijdig genoeg - het vergt ook
nogal wat tijd om die apparaten te leren kennen en natuurlijk om de inge
brachte gegevens telkens bij te werken.
In 1979 begon Vernooy met het geautomatiseerd verstrekken van kracht
voer aan zijn vee en nu in 1987 bespelen zijn vingers het toetsenbord van
een personal computer. Zijn voornaamste conclusie is wel dat hij zijn tijd en
zijn bedrijfsmiddelen efficiënter is kunnen gaan gebruiken. 'Dingen die
vanzelf kunnen, zoals het voeren, gaan vanzelf. Mijn kantoor is mijn con
trolepost. Ik hoef niet continu op het bedrijf rond te lopen en overal aan te
denken. Ik hoef niet alles meer in m 'n hoofd te hebben, terwijl het overzicht
over het bedrijf toch veel beter is geworden.
e melkveehouderij van Ko
Vernooy (50) beslaat 34
hectare zware rivierklei in de
nabijheid van de dynami
sche groeikern Houten. De
percelen liggen netjes voor
en achter de boerderij: 26
ha er pal achter en 7 ha er
pal voor. waarvan er 4 nog vorig jaar
aangekocht werden van een buurman.
'Alle kavels rond de boerderij is voor
een boer de ideale situatie', zegt Ver
nooy zichtbaar tevreden, uitziende over
zijn land.
Het vele werk dat 60 stuks melkvee
met zich mee brengen, wordt rondgezet
door Vernooy zelf, zijn schoolgaande
zoon van vijftien en een losse oproep
kracht. Het bedrijf levert momenteel
een gemiddelde melkproduktie van zo'n
Werkbesparing
'De directe aanleiding om met
automatisering te beginnen, lag voor
mij in een ongelukje', vertelt Vernooy.
'Door een zwaar verstuikte enkel was ik
niet in staat het normale werk te ver
richten. Dan val je terug op iemand van
de bedrijfsverzorging. Maar die weet
ook niet welke koe wat moet hebben en
wanneer. Dus dan loop je toch zelf mee
te hinken door de stal en aanwijzingen
te geven.' Voor Vernooy de aanzet om
in 1979 te besluiten het voeren met een
procescomputer te automatiseren. Van
uit zijn oude grupstal, die hij in 1974 al
had vervangen door een moderne
melkstal, ging hij het voeren centraal
beheersen. 'Een geweldige werkbespa
ring', stelt Vernooy terugkijkend vast.
'Mijn werkomstandigheden verbeterden
sterk - de koeien bedienen zichzelf - en
je was meteen een stuk minder gebon
den. Je kon anders over je tijd beschik
ken, er beter gebruik van maken. Bo
vendien gaat het voeren zelf behoorlijk
wat efficiënter: iedere koe krijgt precies
dat en wanneer ie het hebben moet.
Ideaal.'
Nog beter in de vingers
Vanaf de beginjaren '80 ging de ont
wikkeling van de micro-elektronica voor
de melkveehouderij in een sneltrein
vaart verder. Ko Vernooy, eenmaal
goed doordrongen van de praktische
voordelen, hield de vinger aan de pols.
'De keuze was al direct gevallen op ap
paratuur waarbij aanbouw tot de moge-
