Verdere automatisering is een uitdaging. Daar zal ik me voluit voor inzetten. (Van Rijn) Luisteren uit te leggen, waar het ten diepste om gaat. Ik ben echt blij, dat verschillende dingen zoals bijvoorbeeld de recente Beheerdersconferenties en Bank in Beeld er toe meehelpen, dat we als Rabobank Nederland dichter bij onze banken komen te staan. Het is nodig dat we over essenties indringend van gedachten kunnen wisselen.' En hoe zit het met de funding, de mid delenvoorziening? Van Rijn stelt voor op, dat we vanuit een bijzonder sterke vermogenspositie in staat zullen zijn op de kapitaalmarkt voor de funding te zor gen. 'Maar spaargeld blijft onze belang rijkste bron. Vooral die rente-renseig- nering speelt ons parten: een duidelijke stagnatie in de groei, zelfs teruggang, als je de rentebijschrijving niet mee rekent. Of dit alleen aan de rente-ren- seignering moet worden toegeschre ven? Ik denk ook, dat door de toege nomen diversiteit van spaar- en beleg gingsmogelijkheden het publiek kriti scher is geworden. Maar de funding is wel een punt van zorg, vooral als ik aan de rentemarge denk.' Van den Broek gaat hier even op door. 'Een groot gedeelte van het publiek heeft na de recente Zwarte Maandag wel de schrik in de benen gekregen. De mensen dachten dat de bomen tot in de hemel zouden groeien. Het publiek is wat terughoudender geworden. Daar door en doordat de inflatie nu bijna nul is en omdat de fiscale rentevrijstelling flink verruimd is, wordt het spaarklimaat gunstiger. Ik heb er enige hoop op.' Uitdaging Zorg, uitdaging? Dat speelt bijvoor beeld bij de toekomst van onze parti culiere markt. Het doet je goed daar over Van den Broek te horen. 'Absoluut geen punt van zorg. Ik heb er het volste vertrouwen in, dat we ons weten aan te passen. We hebben nu onze zeer in tensieve contacten met onze cliënten door middel van een groot kantorennet. Dat zal wel afslanken. GEA's, betaalau tomaten en elektronisch bankieren, we zijn er hard mee op weg. Ook elektro nisch bankieren krijgt momenteel hoge prioriteit. En och. die zaken gaan vaak bij anderen ook niet zo snel, als zij soms van zich zelf willen doen ge loven.' Ja. die verdere automatisering is een uitdaging. Zeker voor Van Rijn. 'Een computer-deskundige ben ik niet. Dat hoeft ook niet. Maar met mijn ervaring op het management-vlak, zal ik er alles aan doen de ontwikkelingen op dit ter rein in de gewenste banen te leiden. Daar zal ik me voluit voor inzetten.' Nog even doorpratend over het zorg en/of- uitdagingsthema horen we van Van den Broek, dat z.i. in de komende jaren veel aandacht aan het stimuleren van de eigen mensen, tot capaciteits ontplooiing moet worden gewijd. 'We moeten, met name bij Rabobank Ne derland aan de ontplooiing bijdragen door voor een goed, inspirerend werk klimaat te zorgen. Een groot bedrijf als het onze dreigt anders teveel in de bu l/a n Rijn: 'Als je je ergens voor inzet, komt dat Wij- gevoel vanzelf. reausfeer te verstarren.' Of onze uit stekende, maar wel wat ingewikkelde Rabo-structuur een autonome kosten verhogende factor is, kun je volgens Van Rijn niet zonder meer poneren. 'Het is waar, dat die structuur enige ex tra kosten met zich brengt (denk aan de volledige zelfwerkzaamheid van de aangesloten banken en het overleg dat telkens intensief binnen de organisatie gevoerd wordt). Maar die waarheid is echter betrekkelijk, want je moet er het nut van deze structuur tegenover stellen. Zonder dat laatste is iedere vergelijking met anders gestructureerde banken onevenwichtig. Onze 922 ban ken hebben door hun spreiding een enorm sterke voeling met de markt. Het is fout geredeneerd om alleen uit puur kostenoogpunt je af te vragen hoe het zou zijn als we bijvoorbeeld zo'n 200 banken minder in onze organisatie had den.' Aan het slot van ons gesprek gekomen, knopen we nog even aan bij onze be ginvraag 'Kunt u luisteren?'. Iedere top functionaris loopt enig gevaar, dat hij het contact met zijn basis iets verliest. In onze organisatie weten we gelukkig uit ervaring dat we daar nauwelijks be vreesd voor hoeven te zijn. Maar we vragen toch maar even: Hecht u aan een nauw contact met de aangesloten banken? Van den Broek: 'Ik vind het buitengewoon goed. dat je als Hoofd directie tenminste vier keer per jaar met je kaarten op tafel moet komen voor ons Rabo-parlement, de Centrale Kringvergadering. Met de kringver gaderingen is het voor mij dito. Zo wordt je geconfronteerd met wat er gevoeld wordt. Wij zijn bevoorrecht, dat we meer dan een puur centraal geleide organisatie voeling kunnen houden met wat er in de breedte leeft.' Van Rijn: 'Ik heb dit jaar mijn eerste er varing opgedaan op zes kringver gaderingen in de regio Roermond. Dan weet je wat er leeft, niet alleen in de aangesloten banken, maar ook ten aanzien van Rabobank Nederland. Sluit je je daarvoor af, dan doe je verkeerd. Je moet een wijze van werken hebben, waardoor mensen die problemen heb ben, bij je kunnen komen. Dan kun je er samen uitkomen, richting geven. Kwes tie van stijl er voor te zorgen, dat de mensen je kunnen vinden. Maak me geen zorgen, dat ik dat contact zal ver liezen.' Na die woorden, wensen we de heren Van den Broek en Van Rijn toe dat zij met veel voldoening hun nieuwe functie zullen vervullen. We zeggen het niet, maar denken het wel: hen zal daarbij het vertrouwen van de hele Rabo- gemeenschap vergezellen. JRH

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1987 | | pagina 11