Ervaringen met bedrijfsfinancieringen zeggen me, dat
beslissingen over investeringen meestal worden geno
men door beide bedrijfspartners. En omdat ik spreek
vanuit een agrarische achtergrond, bedoel ik daarmee
gewoon de boer en zijn vrouw samen.
Je zou dus verwachten dat er in de bestuurlijke orga
nen van onze banken veel meer vrouwen een plaats
hebben. Jammer dat bij ons in het werkgebied - net
als bij u trouwens - niemand te vinden is en ik elke
maand nog steeds tegen louter middelbare mannen-
hoofden aan zit te kijken.
Gelukkig doet de organisatie zelf dat veel beter en de
benoeming in 1979 van een vrouw in de raad van toe
zicht is nu al door een tweede gevolgd.
Dat gaat hard op zo'n manier en ervan uitgaande dat
man en vrouw alles samen doen en een fifty-fifty ver
deling dus reëel is, kom je op basis van het huidige
aantal leden tot de slotsom dat we met deze frequen
tie in het jaar 2043 het negende vrouwelijke lid van de
raad van toezicht op de algemene vergadering mogen
begroeten.
Kennelijk vooruitlopend hierop hadden de organisato
ren dit jaar in Utrecht een aantal aantrekkelijke vrou
wen in Zeeuwse klederdracht ingehuurd, die - heel
symbolisch voor zo'n bijeenkomst - zoete broodjes
uitdeelden bij de koffie.
Het is al jaren geleden sinds de laatste afgevaardigde
- ook uit Zeeland, meen ik - nog in fraaie kleder
dracht de algemene vergadering bezocht. Jammer,
want sindsdien overheerst steeds het saaie grijs en
blauw, dat weinig onderdoet voor het al evenmin inspi
rerende spijkergoed, waarin de jeugd zich zo eensge
zind pleegt te hullen.
De stands waren zoals altijd weer boeiend en hier en
daar deelde men traditiegetrouw kleine geschenken
uit. Bij Informatica bijvoorbeeld kreeg ik een letter
schuifspelletje dat oogde als een op tilt geslagen
beeldscherm. 'Nede sop auto seer Rabo rland zoe om-
ati rvare na Rabo', vertelden de lettertjes. In de trein te
rug bleek dat na intensief geschuif de wervelende
tekst 'Rabobank Nederland is op zoek naar ervaren au
tomatiseerders' op te leveren.
Trouwens toch echte puzzelvrienden, die automati
seerders van ons, want verderop stonden jongelui van
de Rabobank Computerdiensten als volleerde balletje
balletje gokkers op een automarkt te manipuleren met
plastieken piramidetjes vol kogeltjes. Als je geniaal ge
noeg was diende je de kogeltjes binnen vijf minuten in
het doosje te frommelen, maar wel nadat de heren een
en ander eerst grondig uit elkaar hadden gehaald. Toch
lukte me dit binnen luttele seconden en ik weet niet of
ik nu een genie ben, dan wel een grote geluksvogel.
Het puzzelaanbod was dus redelijk te noemen. Ook op
het podium in de vergaderzaal, want daar werden de
oplossingen van vele financiële, organisatorische en
monetaire puzzels volop aangedragen.
Het was een goede vergadering en toch nam ik een
lichte twijfel mee naar huis. Met die vertegenwoordi
ging van de vrouwen zal het wel goedkomen. Maar ik
had het gevoel dat hij - of misschien is het tegen die
tijd toch wel een zij - die in 2043 de jaarstukken
moet behandelen nog steeds moet aandringen op een
gelijke fiscale behandeling van de banken. Een simpel
vraagstuk met een eenvoudige oplossing, vinden wij.
Maar voor anderen kennelijk een puzzel, die onoplos
baar is.
Cas Sier
Vervolg Wob van pagina 6
derlandse landbouw de gemeenschap
niet iets kosten? Zijlstra plaatste de ont
wikkelingen in een historisch perspec
tief en pleitte voor een slagvaardige
bijstelling: 'als het langzaam gaat, ge
beurt er niets'. Bergman ging nog nader
in op het mondiale karakter van het
vraagstuk. De garantieprijzen zouden
dan ook teruggebracht moeten worden
tot het niveau van de wereldmarktprijs
voor het geëxporteerde quotum. Dat is
niet onhaalbaar en zelfs onontkoom
baar. Wijffels bracht daarbij ook een an
der gezichtspunt naar voren: 'We zijn
wat ontwend om naar de consument te
luisteren. Toch ligt daar de uitdaging
voor de toekomst. De markt vraagt een
meer kwaliteitsgerichte aanpak met een
grotere variëteit in aanbod. Smaak, pre
sentatie, zuiverheid en produktiewijze
zijn elementen, die in het koopgedrag
van consumenten in snel tempo een
grote rol gaan spelen. Ook in die toe
komst blijft het de taak van de coöpera
tieve Rabobank om haar leden op de
best mogelijke wijze te financieren.'
Drie 90-jarigert
Volgende maand zullen drie Raboban-
ken voor de 90ste keer hun oprichtings
datum beleven. Hun naam mag dan on
dertussen gewijzigd zijn van Boeren
leenbank in Rabobank, doorslaggevend
is dat zij tot op de dag van vandaag als
coöperatieve banken gevestigd en
werkzaam zijn in de plaats, waar zij zijn
opgericht.
Het zijn de Rabobanken Geldrop, Leende
en Heeze, die op respectievelijk 8, 22 en
25 augustus 1897 het levenslicht aan
schouwden.
Wij noemen hun namen met ere. Zij zijn
in zekere zin formeel thans de oudsten
onder de Rabobanken, rechtstreeks
voortgekomen uit die pionierstijd, waar
uit in 1898 onze coöperatieve organisa
tie met zijn Centrale Bank is ontstaan.
En daarmee doen we hopelijk niets te
kort aan de Rabobanken Midden-
Westland, Tietjerksteradeel, Enschede
en Doesburg. Die vier omvatten ieder
een bank die al voor augustus 1897
werd opgericht, nl. respectievelijk de
Voorschotbank (1895), Oenkerk (1896),
Lonneker (1896) en Hummelo/Keppel
(1896). Eerbiedwaardige namen uit de
geschiedenis, die op informele wijze na
tuurlijk in de huidige banknamen blijven
doorklinken.
Uit de annalen blijkt, dat er na die
maand augustus nog 15 Boerenleen
banken in 1897 zijn opgericht. In de ko
mende maanden en jaren mogen we
dan ook vele 90ste verjaardagen ver
wachten. Of er ook telkens een 90-jarig
'feest' gevierd zal worden, weten we
niet. Van plaats tot plaats kan de be
hoefte daaraan verschillen, terwijl ook
zal meewegen de gedachte dat de jaren
tot een 100 jarig bestaan op de vingers
van twee handen zijn af te tellen.
Met of zonder feestgedruis, het berei
ken van de 90-jarige mijlpaal markeert
de opmerkelijke ontwikkeling van het
coöperatieve bankwezen in ons land.
Terugblikkend mogen we constateren
dat we ook voor de turbulente toekomst
over een dergelijke basis beschikken om
de belangen van onze leden op coöpera
tieve wijze te behartigen.
