Visie op Grafische Industrie Hoewel ik hunker van verlangen om u deelgenoot te maken van de ervaringen tijdens mijn verblijf in een oord dat zich niet ten onrechte multifunctioneel com plex noemt, zat ik zwijgen. Voorlopig zwijgen wel te verstaan, omdat als u dit on der ogen krijgt het niet lang meer zal duren of de laatste honderdvijftig deelnemers aan de Rabo- managementconferentie pakken hun koffertje voor een paar nachtjes logeren in een van de beide ideologi sche beautyfarms van onze organisatie, ik schrijf dit omdat hier sprake is van een van de massaalste cosmetische operaties uit de geschiedenis van de we tenschap, goed voor een vermelding in de eerstvolgen de uitgave van het Guinness recordboek. De poging dus om alle neuzen dezelfde kant uit te laten wijzen. Maar zoals gezegd, ik zwijg en zal me beheersen tot een volgend nummer. Bovendien staat mijn neus al lang de goeie kant op. Wel heb ik nog die stijve nek van het voortdurend omhoog kijken naar het audio visuele podium. Dat gaf van de week nog wat last toen ik ter gelegen heid van de 250ste tienerrekening een aantal jongelui ontving. Ze vergezelden het feestvarken dat een draagbaar stereomeubel zou ontvangen, waarvan de kleuren wedijverden met de potentiële geluidssterkte. Het was met zorg uitgekozen door Riekie, die niet al leen kan bogen op een grote kennis van het heden daagse popwezen, maar bovendien kennis heeft aan een jongen die in die branche werkzaam is en er dus alles van weet. Cola, chips en kleine geschenken voor de trawanten van beiderlei kunne moesten het feest vervolmaken. Met een korte toespraak overhandigde ik het apparaat aan zijn nieuwe eigenaar en nodigde deze uit om ook een paar woordjes te spreken. Hij bleek echter te be horen tot het type dat niet in de wieg is gelegd voor het betere spreken in het openbaar. Zijn rooie kop en zwijgen spraken boekdelen, maar zijn schoolmaatjes bleven onbarmhartig. Hij redde zich door aan te kondi gen, dat-ie niets te zeggen had maar wel een leuke mop wist. Ik hield even mijn hart vast toen hij begon De breedbekkikker was voor het eerst op stap en zag een koe. Hij vroeg wie ze was en wat ze at. Het ant woord luidde: ik ben een koe en ik eet gras. Even later ontmoette hij een kip en stelde dezelfde vragen. Ik ben een kip en ik vind mais erg lekker, was het antwoord. Toen zag hij een ooievaar en vroeg ook aan hem wie hij was en wat hij at. De ooievaar gaf terug: ik ben een ooievaar en ik eet breedbekkikkers. De breedbekkikker versaagde niet, keek omhoog naar de ooievaar en riep met een klein tuitmondje: die heb ik hier al een hele tijd niet meer gezien! Het mopje ontleent zijn aardigheid vooral aan de bij passende mimiek. Twee vingers in de mondhoeken dienen het spreken van de kikker te benadrukken, be halve uiteraard bij de laatste zin, die om het aller kleinste pruimemondje vraagt. Er werd royaal gelachen en daarna verdrongen meer jongelui zich rond de microfoon om hun eigen humor istische bijdrage te geven. Ze bleven netjes en ik kon dus nog even bij de breedbekkikker toeven, die in mijn gedachten allegorische allures kreeg. Voor mij lag de overeenkomst tussen dat beestje en mijns gelijken in eens voor de hand. We zijn beroepsmatig nieuwsgierig en willen graag breed geïnformeerd zijn, zowel maat schappelijk als over onze potentiële leden/cliënten. We zitten nooit stil, zijn immer op zoek naar nieuwe moge lijkheden voor ons kredietbedrijfje en maken daar ook geen geheim van. En last but not least dienen we steeds bedacht te zijn op ontmoetingen met ooievaars in velerlei verschijningsvormen, die ons graag zouden ophappen danwel onze vliegjes proberen af te snoe pen. We laten dan niet het achterste van onze tong zien, maar zetten een zeer zuinig mondje. Ja, we zijn een soort breedbankkikkers, want we kwaken met z'n allen nog heel wat af ook. Cas Sier Vervolg van pagina 7 heidskosten tot 2010 is te verwachten. De heer Heringa prees de kwaliteit van de studie en de actualiteitswaarde van dit onderwerp. Een prijs werd eveneens toegekend aan de heer W. C. Zwanenburg, die een scriptie samenstelde onder de titel 'Re cente ontwikkelingen op de internatio nale financiële markten: de securitiza- tion of lending'. In dit geval werd de op tiek gericht op de 'securitization trend', de verschuiving van de kredietverlening in syndicaatsverband naar verhandelba re schuldtitels. De jury toonde zich zeer ingenomen met het uitstekende inzicht, dat het werkstuk geeft in de ontwikkelingen vanaf het begin van de jaren tachtig en waarvoor thans (nog) geen standaard werk voorhanden is. 'Misschien is dit voortreffelijke werkstuk daar een aanzet voor', suggereerde de heer Heringa. Van 6 t/m 10 april 1987 werd in de RAI te Amsterdam de Grafivak 87 gehou den. In het kader van deze beurs ver scheen de Visie op de Grafische in dustrie die door de afdeling Bedrijfstak- onderzoek van Rabobank Nederland is ontwikkeld. Drukwerk komt in verschillende vormen op de markt, zoals tijdschriften, kran ten, boeken en folders. In tegenstelling tot wat men veelal denkt, zijn het niet alleen de drukkerijen die grafische pro- dukten vervaardigen. Ook drukvoorbe- reidingsbedrijven (zoals zetterijen) en afwerkingsbedrijven dragen bij aan de totstandkoming van een grafisch pro- dukt. De drukkerijsector is echter wel de grootste binnen de grafische industrie; circa 80% van de grafische bedrijven zijn drukkerijen, waarvan het merendeel de offset techniek gebruikt. De grafische werkzaamheden worden sterk beïnvloed door technologische ontwikkelingen. Er wordt dan ook volop geïnvesteerd. Met name in de sfeer van de drukvoorbereiding, waar de ontwik kelingen het snelst gaan; er kunnen gro te besparingen worden gerealiseerd, zo wel in tijd als werk. Een van de gevolgen hiervan zal kunnen zijn dat de invloed van diepdruk in het drukwerkpakket in de toekomst weer zal toenemen, van

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1987 | | pagina 30