Van hier tot gunder
daarop een goed en gezamenlijk zicht
heeft.
Mozes wist het ai van zijn
schoonvader: je kunt lang en
intensief met iets bezig zijn,
maar op een gegeven ogenblik moet
je de zaken eens goed op een rijtje
zetten. Dat brengt je eigenlijke doel
nog scherper in het vizier, laat zien
wat er van buiten en binnen op je
afkomt en zal zingevend zijn voor wat
je moet doen.
Deze oud-testamentische waarheid is
al zo vaak bevestigd, dat we
nauwelijks meer beseffen hoezeer we
heden ten dage met precies hetzelfde
bezig zijn. Kijk om je heen en je merkt
dat in 'kerk, staat en maatschappij' de
menselijke verbanden druk doende zijn
met 'het voor zichzelf op een rijtje
zetten'. Door de modernste
terminologie heen hoor je: Waar zijn
we mee bezig, waar doen we het
voor en wat betekent dat voor ons
handelen en onze aanpakHet zijn
deze simpele, maar indringende vragen
die opduiken overal waar doelstelling,
identiteit, organisatorische werkwijze,
beleid en 'image' van een menselijk
verband grondig onder de loep
worden genomen.
Gelukkig de groep, die zulke vragen
aandurft. 'De tijden veranderen, en wij
met hen.' Wie deze spreuk uit de
klassieke oudheid negeert, komt vroeg
of laat in het luchtledige te hangen!
Mag ik zeggen dat dit ook door onze
Rabobankorganisatie tijdig is
begrepenJa, zonder aarzeling, want
wij hebben het in de afgelopen jaren
aangedurfd onze coöperatieve
doestelling en identiteit zeer
nadrukkelijk en grondig aan de orde te
stellen.
Daarmee is de toon, de wijs,
aangegeven, maar het lied is
niet uit. Zeker niet in een
bankorganisatie, die ten nauwste
betrokken is bij het maatschappelijk
beweeg. Zij zelf maakt daar deel van
uit, of om Wijffels uit ons vorige
nummer te citeren: 'Wat zich voordoet
bij onze leden en cliënten, doet zich
ook bij onszelf voor'. En dat is
tegenwoordig enorm veel, te complex
zelfs in een paar woorden te
omschrijven, ledereen ontwaart in zijn
werk en omgeving veranderingen,
verschuivingen in gebruiken,
behoeften, technologische
mogelijkheden, in leef- en denkwijze,
die direct of indirect ook het
bankbedrijf raken. Kenmerken van een
overgangstijd. Overgang naar wat?
Daar komt de uitdaging levensgroot
op ons af. Wij moeten zo nauwkeurig
mogelijk zien te onderkennen onder
welke omstandigheden we straks, d.i.
in de redelijk voorzienbare toekomst,
zullen werken, voor welke vragen en
behoeften we komen te staan en
natuurlijk eveneens hoe wij reeds nu
ons zinvol op de onderkende
veranderingstendensen kunnen
voorbereiden.
Wie mijn verhaal tot dus ver beaamt,
maar nu wel eens op een minder
beschouwelijk, meer concreet punt wil
belanden, bedien ik op zijn wenken.
Het lied is immers niet uit. Het gaat
onder ons de komende maanden
doorklinken in een fenomeen, waar
we de wat prozaïsche naam van
'Management Conferenties' aan
hebben gegeven. Dat wordt, zeg
maar, een diepgaande oriëntatie op
voor ons relevante ontwikkelingen.
Het grote belang is, dat het hoger
management in onze organisatie
Daar gaat het om op die conferenties,
waarvoor de uitnodigingen inmiddels
zijn verzonden. Een grootscheepse
aanpak, die inderdaad de naam
fenomeen waardig is. Achtmaal zullen
er dit voorjaar telkens 150
leidinggevenden van de plaatselijke
banken en van Rabobank Nederland
samenkomen. Confereren, dat is
samen-iets-inbrengen. Vooral daarop
wordt gerekend: de deelnemers zullen
merken dat zij in groepen verdeeld
hun eigen mening, ervaringen en
verwachtingen moeten laten
doorklinken. We gaan hard werken
aan de toekomst, maar is dat niet het
boeiendste, wat je kunt doen?
Wie ruimtevrees heeft, moet die
conferenties zien te mijden. Het
wordt daar straks beslist geen
turen achter een klein raampje naar
een stilleven. Bewust zullen de luiken
naar alle kanten wijd open gaan.
ledereen moet zich bewust zijn van
wat er in die wijde ruimte gebeurt.
Als bankier denk je dan natuurlijk
meteen aan het algemeen economisch
gebeuren. Wat daar aan de hand is,
raakt direct of indirect alle
bedrijfstakken, thans wel heel duidelijk
en apart de landbouw. Er zijn ook
