Uit de kunst
Rabo Lijfrente Koopsompolis
scoorde goed
bevindt. Het Noordhollands zandgebied
in de kop van deze provincie vormt het
grootste aaneengesloten teeltgebied -
ca. 3800 ha - van bloembollen in ons
land. Momenteel wordt in Noord-
Holland in toenemende mate grond be
werkt om het telen van bloembollen
mogelijk te maken.
Een drietal methoden om de juiste sa
menstelling van de grond te verkrijgen
wordt hierbij toegepast. Men gebruikt
zand uit de Waddenzee dat na verloop
van tijd voldoende ontzilt is om er
bloembollen in te telen, men graaft het
dieper gelegen zand naar boven, of men
haalt zand dat zeer diep ligt door middel
van zuigers naar boven. In het laatste
geval wordt het zand simpelweg over de
klei gespoten, die dan weer een beetje
zakt. Op deze wijze kan tot een diepte
van 6 meter een weideveld worden ver
anderd in een bloembollenakker.
Hier en daar wordt deze ontwikkeling
met lede ogen aangezien. Sommige ge
meenten overwegen planologische
maatregelen te nemen om de invloed
van het 'oprukkende zand' tegen te
gaan. De bloembollenteelt verandert het
landschap en kan natuurgebieden aan
tasten. Ook de kwaliteit van het grond
water zou in het geding kunnen komen.
Tegenover deze minpunten staat een
toenemende werkgelegenheid en een
goede bron van inkomsten voor ons
land. Zo vinden bijvoorbeeld op een
hectare bollengrond acht mensen em
plooi, terwijl een hectare weidegrond
aan slechts een persoon werk biedt.
Ondanks de kritiek lijkt de verdere ont
wikkeling van de bloembollenteelt -
die overigens bijzonder kapitaalintensief
is - zich voorlopig nog voort te zullen
zetten. Vooral de inschatting van de
perspectieven voor deze bedrijfstak lijkt
daarbij van doorslaggevende betekenis.
Het zal erom gaan een goed evenwicht
te vinden tussen planologisch en milieu
technisch beleid en het beste land
gebruik.
Minister mr. drs. L. C. Brinkman van
WVC en mr. J. M. Vullings, algemeen di
recteur van De Lage Landen zetten op
17 december jl. de duizendste contrac
tant van 1986 van de kunstfinancie-
ringsregeling in de schijnwerper. Dat ge
luk overkwam Masja de Koning uit
Amsterdam, die een kleurenlitho van
Jeroen Henneman door middel van een
Ee© danuden
^enkt-
i Cf""*""1?
Feestelijke ontmoeting tussen de duizendste contractant Masja de Koning, minister
Brinkman en galeriehouder Ton Berends.
financiering van De Lage Landen had
aangeschaft. Minister Brinkman kon be
kend maken dat De Lage Landen haar
contract ongeldig had gemaakt en te
vens het aanbetalingsbedrag terugbe
taalde. Dat de tweeëntwintigjarige se
cretaresse op een adviesbureau in
Amsterdam zeer gelukkig was met deze
financiële meevaller, spreekt voor zich.
Galeriehouder Ton Berends van Nouvel
le Images aan het Haagse Westeinde,
waar zich dit heuglijke feit voltrok, ont
ving een herinneringsplaquette uit han
den van directeur Vullings.
De kunstfinancieringsregeling bestaat
sinds 1984 en vloeit voort uit een exclu
sieve samenwerking van het Ministerie
van Welzijn, Volksgezondheid en Cul
tuur en De Lage Landen Financiering BV.
Door deze regeling is het mogelijk werk
van levende Nederlandse kunstenaars
te kopen en in termijnen te betalen zon
der extra kosten. Dus ook geen rente;
die wordt betaald door de Rijksoverheid.
De financiering bedraagt minimaal dui
zend en maximaal tienduizend gulden
en kan in termijnen vanaf 6 tot 60
maanden worden terugbetaald.
In 1985 werden ruim 750 leningen af
gesloten, terwijl over heel 1986 zo'n
1200 contracten worden verwacht.
De Rabo Lijfrente Koopsompolis - het
nieuwe produkt waarover wij uitvoerig
berichtten in onze vorige editie - blijkt
bij de cliënt goed te zijn aangeslagen.
Omdat de verkoop van koopsompolis
sen zich traditiegetrouw concentreert in
de laatste weken van het jaar, kan nu al
worden aangegeven hoe het nieuwe
Rabobankprodukt in 1986 werd ver
kocht.
De voorlopige cijfers wijzen uit dat voor
circa 115 miljoen gulden aan koopsom
men is gestort. Uitgaande van een tota
le landelijke afzet van zo'n f 800 miljoen
(cijfers 1985) behaalde de Rabo Lijfren
te Koopsompolis dus in één keer een
marktaandeel van een kleine 15%. Het
nieuwe Rabobankprodukt werd door bij
na 9500 cliënten afgenomen, hetgeen
betekent dat de gemiddelde storting per
polis iets meer dan f 12 000,- bedroeg.
Met de Rabo Lijfrente Koopsompolis
werd beoogd een duidelijk en een qua
tarief en voorwaarden aantrekkelijk pro
dukt op de markt te brengen. Uit de re
sultaten blijkt dat deze uitgangspunten
ook door het publiek zijn herkend en ge
waardeerd. Ongetwijfeld heeft de ver
trouwde advisering bij de plaatselijke
Rabobanken eveneens aan deze goede
score bijgedragen.
Dank zij de nieuwe Koopsompolis blijft
een niet onaanzienlijk bedrag aan mid
delen behouden voor het lokale bankbe
drijf. Middelen die tegen een verant
woorde rente worden verkregen en die
door hun langdurige beschikbaarheid
voor de bank de nodige zekerheid bie
den. Uitzetting van deze middelen bin
nen het eigen werkgebied vergroot voor
de plaatselijke Rabobank de mogelijkhe
den om te voldoen aan de toenemende
voorkeur van de cliënt - met name bij
woningfinancieringen om de rente
gedurende lange tijd vast te zetten.
Vervolg Wob op pagina 29
