Sinds de redactie mij heeft overgehaald om enkele no
tabele figuren in onze plaatselijke gemeenschap dit
blad aan te bieden, word ik wel eens op de inhoud er
van aangesproken. Zo werd ik een half jaar geleden bij
de tandarts liggend in een vrijwel horizontale positie
door deze mens aangesproken, terwijl hij op het punt
stond iets aan mijn kiezen te verschikken met een
glimmend haakje en een zoemende boor. U kent allen
ongetwijfeld het fenomeen dat deze beroepsgroep
voortdurend vragen stelt, maar zelden gelegenheid
geeft tot een passend antwoord. Zo men al naar adem
happend even de mondholte voor zichzelf en de stem
banden heeft, wordt zelfs de aanzet tot een antwoord
al afgestraft met een valserig opgewekt: Even spoelen
maari
Hij vroeg me nu op dat cruciale moment of ik niet een
kleine rol wilde spelen in een toneelstuk, zoals hij dat
met een groep gelijkgezinden elk jaar pleegt in te stu
deren om in het najaar op te voeren in het plaatselijk
bejaardenoord. Een onschuldig vermaak is het, waar
aan ik als bestuurslid van het betreffende tehuis altijd
graag een bestuurlijke - lees financiële - handreiking
wil doen. Een actievere rol in dat gebeuren zag ik ge
heel niet zitten.
Door nu echter een volkomen misplaatst beroep te
doen op de in dit blad vaak in het middelpunt gestelde
dienstverleningsdoelstelling en daarbij niet te schro
men om onze Beginselverklaring met een Hoofdletter
uit haar verband te rukken, moest ik mede onder de
dreiging van zijn glimmende bewapening toegeven.
Ik zal u niet vermoeien met de wederwaardigheden die
volgden. Het kostte natuurlijk veel meer tijd dan me
was voorgespiegeld, de rol bleek moeilijker dan was
verteld en als klap op de vuurpijl bleek de première te
zijn vastgesteld in de Spaarweeki Maar wie gelooft
het, als een bankdirecteur vertelt dat-ie geen tijd heeft
om overdag een generale repetitie bij te wonen, omdat
hij het oog wil houden op het uitdelen van de kleurpot
loden en de nieuwe kalendersNiemand immers! Dus
viel ik bovendien nog a/s proefkonijn in handen van de
grimeuse, die in het dagelijks leven een beroep uit
oefent dat men kan kenschetsen met de kreet: Mag
het een onsje meer zijnZe paste dat principe ook toe
in haar kunst en het heeft dagen geduurd voordat de
zwarte randen rondom mijn ogen verdwenen waren en
daarmee de wat verbaasde blikken van enkele cliën
ten. Om toch nog wat voordeel te trekken uit mijn
dubbele aanwezigheid als bestuurder én artiest, had ik
naast de gewone versieringen een paar honderd van
die leuk bedrukte Raboballonnen laten ophangen,
waardoor je toch nog een beetje een Spaarweekidee
kreeg.
Het stuk was een thriller, waarin het dramatische
hoogtepunt wordt gevormd door het pistoolschot, dat
een einde maakt aan het leven van de kwaaie pier.
Dat de spanning en wurgende angst niet de hoogte
bereikte die de schrijver en de regisseur voor ogen
stond, was niet te wijten aan de inzet van de spelers.
Ik weet, dat er Heden zijn in de toneelclub die aan op
zet denken. Maar zelfs een wonderkind zou zoiets
technisch niet hebben kunnen plannen, laat staan een
bankdirecteur die nog geen spijker in een plank kan
krijgen zonder blauwe vinger. Op het moment dat de
moordenaar met pistool in de hand nog moet gaan
roepen: Wat let me om je hier ter plekke neer te schie
ten!, knalden er in de zaal achterelkaar twee ballonnen
stuk. Iedereen schrok, en moest daarna vreselijk la
chen toen het slachtoffer geheel rolvast antwoordde:
Dat durf je niet, ze zouden je boven horen! En nog wa
ren die woorden niet verstorven of opnieuw knapten
er een paar. Toen het pistool van de moordenaar vol
gens de tekst eindelijk echt mocht afgaan, was de lol
er een beetje af.
Na afloop heb ik iedereen weten te overtuigen van
mijn onschuld door een aan ander te wijten aan de ho
ge temperatuur in de zaal. Of dat natuurkundig juist is,
weet ik ook niet. Toen de tandarts daaraan in vrij grove
termen meende te moeten twijfelen, legde ik hem het
zwijgen op met een hartelijk: Even spoelen maar, JanI
Ten slotte duurt het geruime tijd voordat ik weer bij
hem moet terugkomen voor de halfjaarlijkse controle.
Cas Sier
Vervolg van pagina 3
naar de ondernemer toe bezig houden,
blijkt in samenhang daarmee erg gering.
Tekenend is ook dat gemiddeld maar
een op de vier exporteurs zijn export op
een planmatige wijze bedrijft.
Het zijn onderzoeksresultaten die duide
lijk maken dat op het gebied van de
export-informatie nog veel verbeterd
kan worden. De NIMEG is een organisa
tie die daarin onder meer gesteund door
de Rabobank volop aan de weg timmert
om bestaande tekortkomingen op te
heffen.
Rectificatie
In het oktobernummer is in het artikel
'Cultuur en ondernemerschap in een or
ganisatie naar menselijke maat' (pag.
24 t/m 27, eerste kolom) een fnuikende
fout geslopen. Drs. B. J. van Tol be
spreekt in dit artikel onder meer voorde
len van decentrale organisaties in relatie
tot het concept van intern ondernemer
schap. Door het abusievelijk toepassen
van een spatie is aan het begin van de
tweede alinea van de eerste kolom op
pag. 27 het woord 'Decentrale...' veran
derd in de woorden 'De centrale...'. Het
gevolg is dat naar de letter gelezen het
betoog van de auteur op dat moment
ongewild een omgekeerde strekking
krijgt. Zowel naar de auteur als naar de
lezer toe onze verontschuldiging voor
deze ondergravende onachtzaamheid.
