België bankiert anders dan Nederland' o jA Lopen door Antwerpen is lopen door de eeuwen. Wanneer men vanaf het monu mentale station, richting Grote Markt, De Keizer lei afloopt, waar eens de 'chi que' van de stad 's middags thee en ge bak gebruikte, dan wisselen de impres sies zich snel af en waant men zich op reis door de tijd. Via De Meir, met al die excellente middenstand, de Groenplaats en de Handschoenenmarkt, met die unieke, middeleeuwse Onze Lieve Vrou we Kathedraal, naar het schitterende stadhuis, gelegen aan de Grote Markt. Men raakt onherroepelijk geïmponeerd, door de rijkdom, de eeuwenoude cul tuur die deze stad van Rubens beli chaamt. Onverminderd is ook in deze tijd de door handelsgeest gedreven nijverheid alom merkbaar; straalt als het ware van de daken van de gebouwen. Van de nieuwe haven, de oude haven naar die karakte ristieke 'Leien', die de binnenstad door kruisen waar de diamantairs sedert eeu wen gevestigd zijn, overal klopt het hart van bedrijvigheid, van koopmanslust. Antwerpen is een stad van internationa le allure, waar iedere bezoeker, zaken of geen zaken, zich thuis kan voelen. En dat de inwendige mens in Antwerpen een zeer voorname plaats inneemt, hoeft eigenlijk niet eens vermeld te wor den. Er schijnt zelfs een speciaal boek voor uitgegeven te zijn Een bekro ning van de dynamiek die zich vieren twintig uur per dag in deze stad ontwik kelt. Tussen alle uitingen op reclamebor den en in neonletters op de vele gevels, die mede het gezicht van deze we reldstad bepalen, springt er voor de Ne derlander daar op de Frankrijklei, ter hoogte van de Vogeltjesmarkt, één naar voren: het vertrouwde Rabo-logo. 'Het opstarten van een kantoor in het buitenland, dat is pionieren,' zegt Jacques A. J. C. Jansen, directeur van de 'Zetel Antwerpen' van Rabobank Nederland. 'Beginnen bij nul en dan maar zien dat je de zaak van de grond af aan opbouwt.' Na de officiële opening op 5 november 1984, is 'Antwerpen' alweer anderhalf jaar echt operationeel en Jansen, ontspannend pratend, komt over als een man die de zaakjes inmiddels goed op een rij heeft. 'Ondanks dat we hier op een steenworp van de grens zitten en er veel Nederlands gesproken wordt, voel je je in het begin een missionaris: iemand, gezonden met een boodschap. Nu, na anderhalf jaar, kan ik zeggen dat de boodschap aanslaat en dat we vaste voet aan de grond krijgen.' J. A. J. C. Jansen: relaties naar de aangesloten banken in principe ongelimiteerd. Bij het binnengaan van het pand met aan de gevel dat vertrouwde logo aan die brede, typisch Antwerpse Frankrijk lei, heeft men onwillekeurig het gevoel dat men een stukje Nederland bin nenstapt. Een Rabobankkantoor zoals er duizenden in Nederland zijn en waar de bekende Rabosfeer in de bankhal aanwezig is. Eenmaal binnen merkt men verschillen. Het is een zeer gedistin geerde hal, duidelijk gericht op ont vangst van voornamelijk zakelijke rela ties. Met een vriendelijke - 100% Vlaamse - receptioniste, die de bezoe ker met professioneel dienstbetoon tegemoettreedt. Tevens is er een kleine balie waar in beperkte mate betalings verkeer geregeld kan worden. 'Voorna melijk ook als service aan Nederlanders die hier in België zijn,' zal de heer Jansen ons later verklaren, 'die verwachten ge woon dat ze bij de Rabobank aan de ba lie terecht kunnen, ook hier in België.' Aangekomen op de kamer van directeur Jansen zijn we onder de indruk geko men van de 'stijl' die het gebouw van binnen uitstraalt. Zeer terecht is de heer Jansen er bijzonder trots op; later, als hij ons door het gebouw rondleidt, maakt hij van de gelegenheid gebruik om daar nog eens extra blijk van te geven. Maar nu is hij er in de eerste plaats op ge brand te vertellen wat er de afgelopen anderhalf jaar in dat kantoor aan activi teiten heeft plaatsgevonden. Tweesporenbeleid 'Voordat ik aan 'Antwerpen' begon, was ik al sinds 1969 directeur van de Rabo bank Den Bosch,' vertelt Jansen. 'Daar had ik een uitgebreid net van relaties; waar je ook kwam, altijd waren er be kenden, had je aanspreekpunten. Een maal hier in Antwerpen was ik dat kwijt. Opnieuw beginnen, volledig op je zelf teruggeworpen, alles zelf uitzoeken, zelf je weg vinden. Je moet bekend ma ken wie je bent, waar je voor staat. Overal contacten zien te leggen en dan voorzichtig uitbouwen. Gelukkig was de naam Rabobank hier in het Belgische niet geheel vreemd. Men had daar al een voorstelling bij. De persoon van Lar- dinois, hier zeer bekend, ook vanwege zijn EG-verleden, heeft daaraan zeer bij gedragen. Aan de andere kant werk je natuurlijk ook niet voor de vuist weg, omdat je met bepaalde doelstellingen voor ogen de stap hebt gedaan. Maar met name in die beginfase komt de brandstof voor de motor in eerste in stantie vanuit Nederland, van Bankza ken en de aangesloten banken. Dat stuwt je voort in het spoor.' Dat er de afgelopen anderhalf jaar ook een zeer behoorlijke autonome stuwing geweest moet zijn, blijkt uit het feit dat het balanstotaal van de vestiging inmid-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1986 | | pagina 12