tnd
Ten plant moet groeient
die maak je niet
1
nterview
Uf
Ir. P. J. Lardinois
Topman van de Rabo.
Zo kent iedereen Lardinois. Want de voorzitter van de Hoofddirectie
personifieert als het ware de hele Rabobankorganisatie. Een voorzit
ter, die door zijn markante persoonlijkheid en eigen stijl ook aan zijn
functie een eigen kleur en reliëf gaf.
De Raboperiode van Lardinois loopt van januari 1977 tot 1 septem
ber a.s. wanneer hij aftreedt. Een tijdvak dat vooral op sociaal- en
financieel-economisch gebied vol is geweest van krampen, dreigin
gen en grote spanningen. Onze hele samenleving heeft het gewe
ten: aanpassingen zijn nodig en die doen pijn. Het was een over
gangstijd, waarin de bodem van de conjuncturele put zichtbaar
werd en moeizaam naar nieuwe wegen omhoog moest worden
gezocht.
Neem onze Kruiseling
se Garantieregeling. Wat
een mooie bijstelling en
hoezeer in vrijheid, zonder
dwang en op tijd ge
nomen
p een warme junimiddag
spreken we met Lardinois.
- r Daar op het terras achter zijn
|g T- huis is er een weldadige af-
stand tot het dagelijkse be-
weeg en de bancaire en
- maatschappelijke verwikke-
lingen van de laatste tien ja
ren. Wij weten, net als Lardinois, dat de
Rabobank de tijden goed heeft
doorstaan. Ze is er zelfs versterkt en
zeer krachtig uit te voorschijn gekomen.
Maar we zijn benieuwd van Lardinois
zelf nog eens te horen wat in grote lij
nen de Rabobank gebracht heeft tot
waar ze nu is.
Een verhaal van Lardinois en over Lardi
nois. En toch, in wezen stond daar op
dat tuinterras niet de persoon, maar de
Rabobank op de voorgrond. Onze gast
heer liet ons dat keer op keer merken:
het is door samenwerking van velen tot
stand gebracht. Maar wij weten, dat
Lardinois tien jaar lang de invloedrijkste
positie in de Raboboot heeft ingeno
men. Een boot die te vergelijken is met
zo'n 'canoë' waarmee heel vroeger
Franscanadese voyageurs ieder jaar het
onherbergzame verre westen en noor
den op maandenlange tochten al pedde
lend bereisden langs een labyrint van
meren, wilde stromen en levensgevaar
lijke stroomversnellingen. De peddels
van al de voyageurs in de boot waren
onmisbaar, maar één voyageur was de