agboek van rn
38
van de meer ontwikkelde landbouwgebieden. Wan
neer in het sociaal structurele vlak niet een of andere
vorm van aanvullende steun uit de Gemeenschap
wordt gegeven aan achtergebleven gebieden en zwak
kere bedrijven, gaan afzonderlijke lidstaten vroeg of
laat een deel van de markt voor hun achtergebleven
gebieden opeisen. Bij discussies in de EG over de quo
tumregeling voor melk en medeverantwoordelijkheids
heffing bij granen kan zo'n claim zomaar op de onder
handelingstafel liggen. En dat zou grote desinvesterin
gen tot gevolg kunnen hebben voor op export gerichte
landen, zoals bijv. Nederland. Een reden om van Ne
derlandse zijde in de Europese Gemeenschap budget
ruimte te ontwikkelen voor aanvullend beleid voor
achtergebleven gebieden.
Nieuwe aanzetten
Het niet beschikbaar zijn van financiële middelen is
een belangrijk punt van kritiek van de Europese land
bouworganisaties bij de socio-structurele maatrege
len. Daarnaast wordt ook een aanzet gemist om de
landbouwproduktie te benutten voor nieuwe doelen,
zoals grondstof voor chemische industrie en energie-
produktie.
De doorgaande biotechnische ontwikkeling is een van
de oorzaken van de landbouwoverschotten. Zoals An
driessen in Utrecht aangaf, laat de produktiviteitsont-
wikkeling in de landbouw zich niet zomaar afremmen.
Indien contingentering van de produktie niet als oplos
sing wordt gezien, zal er meer inzet moeten komen
voor alternatieve verwerking van landbouwprodukten.
Op dit punt kan zeker een aanvulling plaatsvinden van
de socio-structurele maatregelen. Als de technologie
een van de veroorzakers is van de problemen, kan ze
misschien ook de oplossing aandragen. In Frankrijk
worden al projecten uitgewerkt om uit graan ethanol
te maken. Daarbij wordt nauw samengewerkt met de
in Nederland ontwikkelde biotechnologie. Dit zijn be
langrijke ontwikkelingen die vanuit de EG stimulering
waard zijn. b
Met een ferme krentebol in de ene en een dampende
kop koffie in de andere hand, begaf ik me samen met
onze afvaardiging in het strijdgewoel dat pleegt vooraf
te gaan aan de Algemene Vergadering. Als door een
magneet werden we getrokken naar het middenschip,
waar de ratelende, zoemende, glinsterende en flonke
rende etalage van de centrale bank ons uitnodigend
toelachte om kennis te komen nemen van de aller
nieuwste ontwikkelingen.
Eenmaal dwalende tussen de stands waren we pas bij
de derde waarschuwing van de omroepjuffrouw be
reid om ons naar de zaal te begeven. Maar wat daar
vanaf het door bloemen omkranste podium over ons
werd uitgestort, wordt elders in het nummer zeker uit
voerig genoeg belicht. Daar kan ik dus wel afblijven.
Trouwens, veel beeldender dan die sprekers het kun
nen, werd ons in een stand duidelijk gemaakt dat we
ons thans ook in het verre, exotische oosten bewegen.
Dames in een passende dracht deelden er eetstokjes
uit tegen een decor, waarbij zelfs de meest fantasierij
ke Chinese restaurateur nog zijn vingers zou hebben
afgelikt.
We hebben met ons ploegje aan tafel geprobeerd hoe
dat ging. Dat ging dus helemaal niet en waren we er
mee doorgegaan, dan hadden we hooguit de kwartfi
nale van de huzarensalade bereikt op het moment dat
de heer Andriessen een welverdiend applaus in ont
vangst nam.
Maar ik neem aan, dat die jongelui van Buitenland er
beter mee overweg kunnen als het erom gaat be
kwaam de zoete vruchten te pikken uit de grote inter
nationale financiële fruitsalade.
Soms krijg je dus een klein cadeautje hier of daar. Een
aansteker, een meetlatje, een deftig omzetstatistiekje
of een leuk foldertje, waarin kennis en kunde in vier
kleuren breed wordt uitgemeten.
En over vier kleuren gesproken, de jongste loot aan on
ze knoestige Rabostam, Computerdiensten BV, had
iets aardigs weg te geven. Een kartonnen kaartje ter
grootte van een creditcard, waarop een stukje geheim
zinnig materiaal was geplakt dat in vier kleuren uit
sluitsel gaf over de lichamelijke of geestelijke conditie.
Een duimdruk was genoeg, suggereerde de tekst, om
binnen tien seconden aan te tonen of je gespannen
was, danwel slechts opgewonden, rustig bleef of zelfs
ontspannen door het leven ging. Een en ander vertaald
in de respectievelijke kleuren zwart, rood, groen en
blauw. Een mooi spelletje dat samen met die eetstok
jes aan vele tafels tot hilarische scenes aanleiding gaf.
Bij mij wees het kaartje voortdurend groen aan, wat
wel niet de allerbeste kleur was van het scala, maar
toch redelijk genoemd kon worden in de drukte van
zo'n bijeenkomst.
Wel bleek, dat bij het naderen van de uitstalkasten met
die mooie hebbedingetjes uit Best, de kleur onmiddel
lijk begon terug te lopen naar het diepe rood van op
winding. Gelukkig maar dat alles er achter glas ligt,
want die mooie zachte portefeuilles, die fraaie presse
papiers, de kleurige polshorloges en bureauklokjes en
die schitterende pennen, die eruit zien alsof ze zachter
schrijven dan fluweel, wekken elk jaar weer mijn be
geerte op. Snel noteer ik dan op een papiertje de
bestelnummertjes, omdat je maar nooit weet wat je
nog weg moet geven aan premiums of mischien wel
voor jezelf wilt hebben. Gelukkig ben ik die papiertjes
de volgende morgen meestal kwijt.
Die rode kleur kreeg het kaartje overigens ook, toen
we later nog even door de stad liepen en zagen hoe
fraai de oude grijze Domtoren was 'opgesierd'. Bij mijn
geachte voorzitter werd de kaart toen diepzwart, wat
niet meer overging. Dat kan echter ook zijn veroor
zaakt door het bierplasje, waarin het even later onbe
doeld een bad kreeg.
Maar bij de rest bleef de kleur daarna geruststellend
groen. En toen we na die welbestede dag in de trein
terug zaten en nog eens onze kaart trokken, bleken we
op eerdergenoemde na zelfs allemaal die allerbegeer
lijkste kleur te hebben bereikt van de totale ontspan
nenheid, het hemelse Raboblauwi
Cas Sier
