Voortrekker
en
meetrekker
Van Maldegem:
Bij het
afscheid van
een uitnemend
Raboman
lltii'L'L't/illl-i»
Van Maldegem begrijpt het
best. Wij hebben alle reden
hem deze maand ter sprake te
brengen. Hij (68 jaarneemt
ten slotte op 23 mei afscheid
als voorzitter van het bestuur
van de Rabobank
Noordoostpolder en ziet dan na
veertig jaar een einde komen
aan een hele reeks functies,
die hij voor zijn eigen bank en
de landelijke organisatie heeft
vervuld. 'OK, dat moet dan
maar. Als je mijn persoon maar
niet op de voorgrond schuift,
want ik heb er geen behoefte
aan nog eens even in het
zonnetje gezet te worden.'
'Je raakt er vanzelf bij
betrokken'
at is Van Maldegem ten voe-
-ten uit. De zaak wil hij voor-
rang geven boven het per
soonlijke. Al weet hij heus
wel dat die beide nooit hele-
- maal te scheiden zijn. Van
Maldegem heeft onmisken-
baar de gave de dingen op
hun eigen, objectieve merites te bekij
ken. Daar ligt zijn kracht als bestuurder.
Hij kent de argumenten pro en contra en
aarzelt niet er tussen te kiezen, geleid
door een diepe kennis van de achter
gronden en met oog voor de gevolgen.
Hij kan het ook raak zeggen! Zijn spee
ches zijn doorspekt met uitdrukkingen
en voorbeelden, waar wat van blijft han
gen. Een man naar wie je luistert: hij
heeft wat te zeggen. Ook als hij, zoals
nog wel eens voorkomt, een controver
sieel standpunt inneemt. Hij houdt van
discussiëren en neemt het niemand
kwalijk als deze het niet met hem eens
is. 'Ze vinden, dat ik wel eens provoce
rende dingen zeg. Dat is dan gelijk een
van mijn zwakke punten; ik wil helemaal
niet provoceren, maar door mijn manier
van zeggen lijkt het wel eens zo!'
Wie hem kent, gelooft dat meteen. Dat
'provocerende' van Van Maldegem had
den we echter niet graag willen missen.
Het hoort bij hem, evenals de loyale wij
ze, waarop hij zich achter een eenmaal
genomen besluit zet. Want Van Malde
gem is een zeer democratisch voelende
en werkende 'Einspanner'. Uiteindelijk
gaat het hem om een resultaat, dat door
samenwerking van velen, door coöpere
ren, tot stand komt. Daaraan moet zijn
eigen mening bijdragen.
Op die weg is Van Maldegem tot een
gezaghebbende en wijze 'elder states-
man' in onze organisatie geworden. Ei
genlijk is het zijn verdiende loon, dat zijn
naam, dwars tegen zijn eigen gevoelens
in, al een historische Rabo-klank heeft
gekregen. Want de Commissie Finan
ciële Verhoudingen, die in februari 1978
haar baanbrekende rapport uitbracht,
wordt in de wandeling nooit anders ge
noemd dan de commissie-Van Malde
gem. Die commissie had dan ook een
voorzitter, die de besprekingen over de
ze zeer moeilijke materie uitnemend lei
ding gaf en die zelf de zaak door en door
beheerste! Een grondleggend rapport,
dat mee dank zij het gezag van Van Mal
degem en het vertrouwen in diens ken
nis en integriteit door de hele organisa
tie is aanvaard.
De mentale bagage, waarmee Van Mal
degem zijn 40-jarige Rabo-loopbaan be
gon, laat zich raden. Een scherp analy
serend verstand, dat oog heeft voor
achtergronden en verhoudingen, zake
lijk inzicht en gevoel voor het menselijke
achter het zakelijke, en vooral de over
tuiging, dat door samenwerken meer is
te bereiken dan op je eentje. Maar er is
nog iets, dat erbij komt.
Van Maldegem was een van de eerste
'kolonisten' in de drooggevallen NOR
Kwam er in 1941, net getrouwd, en
woonde eerst 2Zi jaar in Blokzijl. Was
ploegbaas, 'met ossen gewerkt', en la
ter landbouwkundig opzichter. Hij had
het diploma MULO en Middelbare Land
bouwschool op zak, later aangevuld
met zo nu en dan een cursus ('nogal
wat...'). 'Maar de Polder was anders
dan elders, voor mij anders dan Noord-
Beveland, waar ik vandaan kwam. Je
