agboek van 'n kassier
30
neer gesteld wordt dat het uit de produktie nemen van
grond bij kan dragen aan de oplossing van de markt
problemen. De ervaringen in de Verenigde Staten leren
dat er veel grond uit de produktie moet worden geno
men om een kleiné produktievermindering te realise
ren. De minst producerende gronden worden het eerst
aangeboden voor zo'n programma. Op de overblijven
de grond wordt nog meer inspanning verricht, met een
extra stijging var de produktie.
Het is voor wetenschappers vaak uitdagend om buiten
het eigen vakgebied te gaan en zich, in het verlengde
van hun wetenschappelijk werk, te richten op de poli
tiek en het algemene beleid. Bij het trekken van eind
conclusies op basis van dergelijke bespiegelingen is
echter grote voorzichtigheid geboden. Een econo
misch instituut kan goed werk verrichten voor de land
bouw, zonder daarbij de scheidslijn tussen weten
schap en beleid te overschrijden.
Of ze nu niet één keertje alle vier tegelijk weg moch
ten. Een lang weekend naar het Sauerland, er waren
vaak plaatsen vrij in de bus naar Winterberg. Ik mop
perde wat, want alleen de naam al geeft me kou we ril
lingen, maar ik wist dat mijn waarschuwende vinger
tevergeefs zou worden opgeheven. Toch wees ik nog,
met de filmflitsen van de eerste gipsvluchten van het
seizoen voor ogen, op de kinderlijkheid van dat ijdele
genot van op dunne plankjes van een sneeuwhoop
naar beneden glijden. Het hielp niet, ze moesten en
zouen, want waarvoor anders waren die mooie nieu
we truien gekocht en die soepele skipakken. Vooruit
dan maar, probeer alsjeblieft zonder brokken terug te
komen. Hals- und Beinbruch, Ski Heil en doe voorzich
tig met de Glühwein, want die statistiek over drank en
gezond skiën lijkt me niet helemaal waterdicht
Twee weken later gingen ze en we hadden een erg
drukke vrijdag, die echter aan beide kanten van de ba
lie zonder ontevreden geluiden verliep.
Ik had enkele dagen tevoren zitten bladeren in onze
Rabobankvakantiekrant en was danig onder de indruk
geraakt van de prettige vooruitzichten die me daarin
werden voorgeschoteld. Maar waarom zo lang wach
ten op een witheet zomerzonnetje? De 2t graden van
het januariweertje in P/aya del Ingles waren eigenlijk
veel aantrekkelijker. Ik zag in gedachten het fraaie wit
te strand voor me, voelde de zoele wind in mijn haar,
rook de grill van dat leuke restaurantje in de kasba en
voor ik het wist had ik met de agenda in de hand de
telefoon gepakt. Eigenlijk kwam ik pas weer bij be
wustzijn op tien kilometer hoogte met een glas in mijn
hand. Op weg naar Gran Canaria voor een weekje wel
verdiende rust voor ons beiden. Want wat voor de jon
gelieden mogelijk was, bleek ook voor mij weggelegd.
Er was nog ruimte ergens en mijn 'second in com-
mand' is mans genoeg om de zaak draaiende te
houden.
Ik had overigens ons viertal niet teruggezien, want
mijn vertrek viel ongeveer gelijk met het moment
waarop maandagochtend de kluisdeur pleegt open te
zwaaien. Even wat onrust was er wel, want zouden er
geen ongelukken zijn gebeurd op die gladde berg daar
ginds. Soms voel ik me net Vater Raiffeisen zelf, maar
dan met tien dochters. Een telefoontje de volgende
ochtend stelde me gerustniks aan de hand in het ver
re Nederland.
Vanuit het met vijf sterren gesierde halfpension met
magnifiek zwembad werd er gewandeld, gewinkeld en
voortreffelijk gegeten en gedronken. Vier dagen ging
het goed, maar op de vijfde dag gebeurde er iets on
aangenaams. Kent u La Cita, dat aardige winkelcen
trum met al die terrasjes en overdekte gaanderijtjes en
dan die trapjes naar boven, waar je weer van die leuke
winkeltjes
Ja, juist daar. Net op dat ene trappetje voor de deur
van de kapsalon van Marie-José stapte ik welgemoed
op een eerste trede, die er niet bleek te zijn. Ineens
draaide de wereld honderdtachtig graden, kreeg ik een
gloeiende klap tegen mijn schouder, een rasperig ge
voel langs mijn gezicht en een heftige scheut in mijn
linkerbeen. Toen ik bij mijn positieven kwam, bleek die
onderdaan niet meer mee te willen doen. Veel mediter
rane consternatie om me heen en een bezorgde vrou
wenhand. Auto gebeld en op weg naar het hospitaal,
waar het vonnis snel doch rechtvaardig werd geveld.
Een eenvoudige en fraaie botbreuk zonder enige com
plicatie, behalve dan het feit dat ik daar met een stevi
ge gipspoot op een bed lag met veel zee, bergen en
land tussen mij en mijn eigen nestje.
Gelukkig ging verder alles perfect. De hostess was
fantastisch en in het vliegtuig werd ik bijzonder
verwend.
Intussen heb ik alweer loopgips en over een paar we
ken ben ik helemaal de bink van weleer. Op één ding
na, want dit weekend is dat stel opnieuw naar Winter
berg geweest en bij terugkeer zagen ze er extra ge
zond en blozend uit. Lopen als kievieten, doen ze. Al
leen wat last van schrale, ingescheurde mondhoeken
hebben ze. En of dat nu komt van de schrale wind op
die afschuwelijke kouwe berghellingen of omdat ze
nog eens smakelijk hebben gelachen om de gipspoot
van de baas, ik weet het niet maar vragen doe ik niets,
want mij hoor je nooit meer over de gevaren van de
lange latten.
Cas Sier
