Ernst maken
Fusie ter sprake
De wijste weg
Tb.
Twee werden één: (boven) kantoor
Bourtange, (onder) kantoor V/agtwedde.
leed in 1927. Zijn zoon S. Frank nam zijn
functie over en werd, na enkele niet minder
moeilijke jaren, in 1933 opgevolgd door H.
Riddes.
Op de ledenvergaderingen werd herhaal
delijk en vaak door dezelfde personen aan
gedrongen op het lager stellen van de be
rekende rente. Dat was wel begrijpelijk van
de zijde van de aandringers, maar van
bankzijde onmogelijk. Steeds weer werd
die onmogelijkheid uitvoerig naar voren
gebracht, totdat betere tijden aanbraken.
Bij de geldsanering en het inleveren van
bankbiljetten van f 100,- in 1945, bleek
hoe enorm veel geld in omloop was. Alle
pakhuizen waren leeg en alle geldladen
waren vol. Beleggingsmogelijkheden wa
ren er in die jaren nauwelijks.
Economisch gesproken moest Nederland
geheel opnieuw starten. Een goede zijde
van de geldsanering was dat het platte-
onaangename taak tot een goed einde
moest brengen, hem 'eene gratificatie van
f 50,-' te geven. Dat was blijkbaar teveel.
Wilde hij dan f 25,- salarisverhoging aan
nemen? Dat wilde hij, om aan een onaan
gename discussie een eind te maken.
De bank te Bourtange heeft in de loop van
zijn bestaan ongeveer dezelfde moeilijkhe
den moeten overwinnen als Vlagtwedde.
Toen de kassier, wiens gezondheid tanen
de was, in 1924 (bij acclamatie) herbe
noemd werd, wilde hij zijn ambt wel blijven
vervullen. 'Moge de Algoede hem daartoe
gezondheid en kracht verleenen'. En kracht
had hij zeker nodig in deze zeer moeilijke
jaren. De bank ontving bar weinig spaar
gelden en moest daarom steeds meer op
de centrale bank steunen. Dat kon zo niet
langer doorgaan! Een Inspectierapport
(opgemaakt door de inspectie van de cen
trale bank) drong er krachtig op aan dat
ernst moest worden gemaakt met het tijdig
en op de juiste wijze afwikkelen van voor
schotten en leningen. Kassier Frank over-
land het giroverkeer leerde kennen. Zo
werd bij de centrale bank (te Utrecht) in
1947 via banken, particulieren en postgiro
reeds voor ongeveer 1 miljoen gulden ge
gireerd. Door dat giroverkeer kwam ook
het einde van het ingewikkelde verzenden
van contant geld in zicht.
FHet jaar 1953 was het jaar van de grote
stormramp op 31 januari. De landbouw-
kredietbanken (Raiffeisen-en Boerenleen
banken) bleven niet achter in hulpverlening
en financiële steun. De daarop volgende ja
ren brachten niet altijd 'botertje tot de
boöm'. Wat betreft 'Bourtange' werd in
1961 voor het eerst gesproken over sa
mengaan met een zusterbank, omdat de
stijgende kosten en huisvestingsproble
men dat wenselijk zouden maken. Door de
rayoninspecteur de heer Snater werd een
fusie met de nabije bank te Vlagtwedde
aanbevolen. Dat ging nog niet direct door.
Op de jubileumvergadering van 27 april
1 962 zei de voorzitter dat het verheugend
was dat een fusie nog niet behoefde door
te gaan. Een bankenfusie heeft wel voorde
len, maar deze zouden niet opwegen tegen
de nadelen van een fusie met Vlagtwedde.
Men bleef de toekomst met optimisme te
gemoet zien. Kassier Fliddes moest, we
gens drukke eigen werkzaamheden, de
bank verlaten. FHij werd opgevolgd door
H. Fl. Kwak en men vond dat er nu ook maar
eens een eigen bankgebouw moest ko
men. Dat werd het pand Marktplein 3, dat
op 1 2 juli 1962 werd geopend. De bank te
Vlagtwedde schonk sportief een elektri
sche wandklok voor het nieuwe bankge
bouw. Flet optimisme bleek niet geheel on
terecht. In mei 1966 besloot het bestuur
zelfs om het pand Lodewijkstraat 36 te ko
pen en als bankgebouw in te richten.
Maar toch het is de mens onmogelijk te
weten wat de toekomst zal brengen. Om
dezelfde reden als in 1961, nl. kostenstij
gingen en huisvestingsproblemen (en
waarschijnlijk mede met het oog op de
economische moeilijkheden waarin noord-
oost-Nederland kwam te verkeren) werd
op 1 september 1 976 door Bourtange be
sloten een fusie aan te gaan met de zuster
bank Vlagtwedde. Beide banken, die dap
per hebben geprobeerd om de vaak niet
onaanzienlijke moeilijkheden het hoofd te
bieden, kozen de wijste weg. Twee werden
één, en wel de Coöperatieve Rabobank
'Vlagtwedde-Bourtange' W.A. te Vlagt
wedde (de gemeente waartoe ook Bour
tange behoort). 'Mét elkaar voor elkaar'
was immers het ideaal van Vader Raiffei
sen?
