CF .i.uwvu.h.iïhuim
Flankerende maatregelen
tobrandstof, ethanol. Technisch is het heel goed mogelijk
uit tarwe, suiker en aardappelzetmeel motorbrandstof te
produceren. Er zitten zelfs voordelen aan voor het milieu.
De chemische produkten op basis van landbouwproduk-
ten zijn afbreekbaar en ethanol als brandstof heeft hetzelf
de effect als loodvrije benzine. Of een en ander in de prak
tijk te realiseren is, is nog de vraag, zeker nu de olieprijzen
een dalende tendens vertonen.
De keuze door het Landbouwschap voor de marktgerichte
aanpak van het landbouwprobleem is niet onvoorwaarde
lijk. Minister Braks is er op gewezen dat bij zo'n aanpak
flankerende maatregelen noodzakelijk zijn. Omschakeling
naar nieuwe produkten zal vanuit onderzoek en voorlich
ting begeleid en financieel gestimuleerd dienen te wor
den. Bij een terughoudend prijsbeleid zullen er bedrijven in
de knel komen. Koude sanering wordt afgewezen. Op deze
punten vindt het Landbouwschap dat de Europese Com
missie beleid moet ontwikkelen. Ook het nationale land
bouwbeleid schiet tekort. Kritiek is er op de Landbouwbe
groting voor 1986, omdat daarin te weinig aanzetten ge
geven worden voor flankerend beleid. De landbouw kan,
door zijn aard, te weinig gebruik maken van op het be
drijfsleven gerichte belastingmaatregelen; de uitkleding
van de WIR valt slecht.
Met de verkiezingen voor het Parlement in 1986 in zicht,
verlangt de georganiseerde landbouw een inspirerend
landbouwbeleid. De boodschap is duidelijk. De komende
maanden moet blijken in hoeverre er in Europa voldoende
steun te vinden is voor een markgerichte benadering. De
druk op de inkomens die het gevolg zal kunnen zijn, kan de
loop van de discussie weieens sterk beïnvloeden. In dat
geval zijn verdergaande renationalisaties van het beleid
niet uitgesloten. Bekend is dat West-Duitsland en het Ver
enigd Koninkrijk daar niet geheel afkerig van zijn. Neder
land dient op zijn hoede te zijn. Voor minister Braks, die in
de eerste helft van 1 986 voorzitter is van de EG-Raad van
Landbouwministers, een testcase.
Heel, heel lang geleden heb ik in een koor gezongen om een
meisje te bewijzen, dat mijn hart slechts voor haar klopte.
Haar naam ben ik vergeten, maar ik heb er een klein en ge
voelig repertoire van operetteklanken aan overgehouden.
Bij mij op de bank is men dus niet al te zeer ontdaan als ik
van tijd tot tijd om de stress te ontlopen Strauss ofLéhar enig
geweld aandoe.
Toen ik vrijdagmiddag na sluiting staande voor de hartelijke
haldecoratie uitbarstte in een galmend Allein, wieder al-
leinbegreep iedereen dat ik geen verdriet had gelijk de
eenzame Zarewich, maar de spanningen van de afgelopen
dagen van me afzong. Nu moet ik natuurlijk niet overdrijven,
want de spaarweek was zoals gewoonlijk best weer gezel
lig. Veel kindertjes over de vloer. Letterlijk wel te verstaan,
maar dat komt ervan als je tegelijk met de kleurplaat ook een
doosje krijtjes verstrekt. En allemaal toch dat sinterklaasge-
voel met het weggeven van bouwplaten, puzzels of kalen
ders. Leuk, leuk, leuk.
De stopfles met snoepjes heeft niet geleid tot enig conflict
met fluoridebewuste moeders, maar wel heb ik moeite ge
had om dit element van de spaarweek te kunnen handha
ven. Dat kwam zo. Toen het materiaal binnenkwam werd de
pot zolang op mijn kamer gezet. Het uitpakken van de ver
schillende artikelen leidde zoals altijd tot enig gekibbel over
de vraag wie de spulletjes in elkaar mocht zetten. Bovendien
had een meningsverschil met een relatie over diens opvat
tingen van rentedifferentiatie mijnerzijds tot enige bloed
drukverhoging geleid.
Ik trok me dus terug op mijn kamer en om de kleur en kwali
teit te controleren nam ik een hartje uit de fles. Daarna ver
diepte ik me in een volumineuze circulaire van de centrale
bank en mijn hand bleef min of meer automatisch dezelfde
richting gaan. Pas toen mijn maag begon op te spelen, zag ik
wat ik had aangericht in de zoete voorraad hartelijkheid en
ik zette de fles samen met enig schuldgevoel buiten mijn be
reik. Ook de volgende dag echter heb ik in enkele zwakke
momenten mijn handen niet thuis kunnen houden en ik be
greep dat ik iets moest ondernemen om niet als ouwe snoe
per over de tong te gaan.
Die middag bleek dat hartjes niet overal een courant artikel
zijn. Bovendien kijkt men wat ongemakkelijk als een keurig
gekleed heer de winkel binnenkomt en enigszins gegeneerd
de wens te kennen geeft om een kilo snoepgoed te kopen.
Maar het lukte me toch en zo kon ik ongemerkt de stopfles
bijvullen en zou mijn snoeplust onbemerkt blijven. Dat dacht
ik dus, maar maandagochtend ontstond er nog voor ope
ningstijd een joelerige samenscholing rondom de balie.
Mijn Schat, riep iemand kraaiend. Pas Op, gaf een tweede
gierend terug. Goede Reis, riep een derde brullend van de
lach en de eerste dook opnieuw in de fles en riep hikkend uit
Wat Is Uw Wit! De inhoud van de fles nu ook zelf inspecte
rend begreep ik een klein, maar beslissend foutje te hebben
gemaakt. Ik had in mijn poging om mijn snoeplust te verhei
melijken vergeten aandacht aan de teksten te schenken. In
plaats van een brave oproep om snel of goed te sparen bleek
mijn eerste greep in de fles de roze harte kreet Ik Bemin U op
te leveren, gevolgd door de gele waarschuwing Vraag Dat
NietI
Hier restte nog slechts een volledige bekentenis, die uiter
aard de nodige vreugde verwekte onder het bankvolkje.
Maar als beloning voor mijn openhartigheid kreeg ik een wit
hartje met het opschrift Treur Niet! Menigeen is de afgelo
pen week de deur uitgegaan met onder zijn arm Statig Ne
derland, maar met de kreet Hartedief of Ik Bemin U op de
tong.
Cas Sier