at ons bezighoudt... Zwaar gesleutel aan gedragsregels Spitsuur in de bietenwereld WtÊ Aangezet door het economische belang van een gezond bank- en verzekeringswe zen en door het streven om ongewenste machtsconcentraties tegen te gaan, voe ren de daarvoor verantwoordelijke autori teiten een beleid dat gericht is op de vorm geving van de structurele verhoudingen binnen deze bedrijfstak. Sinds 1981 wor den daartoe aan banken en verzekerings maatschappijen beperkende gedragsre gels opgelegd, die tot stand zijn gekomen in overleg tussen het Ministerie van Finan ciën, de Nederlandsche Bank, de Verzeke ringskamer en de representatieve organi saties. Het meestomvattende element hieruit - ook wel het 'grote' structuurbe leid genoemd - heeft betrekking op het te gengaan van verstrengeling tussen de sec toren van het bank- en verzekeringswezen. In concreto betekent dit dat banken niet de (wettelijk vereiste) toestemming krijgen voor nieuwe deelnemingen in verzeke ringsmaatschappijen van meer dan 5 Verzekeraars mogen in banken geen be leggingsdeelnemingen hebben die uitgaan boven 1 5 waarbij ze zich dienen te ge dragen als afstandelijke belegger en slechts zeggenschap mogen uitoefenen overeenkomend met een belang van ten hoogste 5%. Beide instellingen is het wel toegestaan om voor eikaars diensten te be middelen, maar op zodanige wijze dat het voor het publiek duidelijk is dat er slechts sprake is van bemiddeling. Het zogenaamde 'kleine' structuurbeleid richt zich enkel op de bancaire sector en heeft met name betrekking op de positie daarbinnen van de hypotheekbanken. Hierin werd onder meer overeengekomen dat banken zullen afzien van het oprichten van of het deelnemen in hypotheekbanken. Daar staat tegenover dat hypotheekban ken geen deposito's zullen opnemen bij particulieren en dat algemene banken het recht hebben om in beperkte mate bank- brieven uit te geven. In de praktijk is gebleken dat de toezicht houdende autoriteiten niet in alle gevallen de hand kunnen houden aan met name het grote structuurbeleid. Problemen bij indivi duele banken hebben er meermalen toe geleid dat gekozen werd voor een oplos sing, die tegen dit beleid indruiste. Voor beelden hiervan zijn de tot stand gekomen deelnemingen van onder meer verzeke raars in enkele noodlijdende hypotheek banken. Het huidige structuurbeleid loopt tot eind 1986 en nu al vinden er besprekingen plaats die moeten leiden tot afspraken voor de daaropvolgende jaren. Ten behoeve van de gedachtenwisseling hebben de toe zichthouders intussen een memorandum opgesteld, waarin zij aansturen op een structuurbeleid dat gekenmerkt wordt door meer vrijheid en minder regulering. Kennelijk hebben ze zich hierbij laten lei den door de feitelijke ontwikkelingen bin nen het financiële bestel, in het binnenland maar ook in het buitenland. In het memo randum wordt voorgesteld om toe te staan dat banken verzekeringsmaatschappijen oprichten en omgekeerd. Daarnaast zou den kleine banken en verzekeraars overge nomen kunnen worden door een instelling uit de andere sector. Bemiddelingsactivi teiten, zoals die op het gebied van de assu rantiën, worden niet langer aan voorwaar den verbonden en het kleine structuurbe leid lijkt op den duur te komen vervallen. Het is duidelijk dat een nieuw structuurbe leid overeenkomstig dergelijke voorstellen verstrekkende gevolgen zal hebben voor het financiële bestel in ons land en daar mee uiteraard ook voor de Rabobankorga- nisatie. Het structuurbeleid verdient dan ook onze volle aandacht. Suiker is voor de meesten van ons zo van zelfsprekend, dat het ons nauwelijks be zighoudt. Desalniettemin is, naast het con sumeren, het produceren van suiker een aangelegenheid waar een niet onaanzien lijk aantal mensen, agrariërs en niet-agra- riërs, deel in hebben. Vanuit de reeds lang bestaande band tus sen de Rabobankorganisatie en de suiker producerende industrie waren Raad van Beheer en Hoofddirectie van Rabobank Nederland op 4 oktober te gast bij Suiker Unie te Breda. De ruim 10000 leden van deze coöperatieve vereniging bewerken samen zo'n 60 van het Nederlandse sui kerbietenareaal van in totaal 129 300 ha. De aangevoerde bieten worden tot suiker verwerkt in fabrieken te Groningen, Put- tershoek, Roosendaal, Sas van Gent en Dinteloord. Bij deze laatste vestiging werd een kijkje achter de schermen van de cam pagne genomen. De bietencampagne: een gigantische ope ratie die elk najaar weer volbracht wordt. De fabrieken werken van oktober tot medio december 24 uur per dag op volle kracht om de aangevoerde bieten in zo kort mo gelijke tijd te verwerken. De rest van het jaar staat de produktiefaciliteit vervolgens weer stil en worden er onderhoudswerk zaamheden verricht. In de campagne van 1 984/1 985 werd maar liefst 4277 ton aan suikerbieten geoogst, goed voor zo'n 577 ton suiker. 24% hiervan was bestemd voor huishoudelijke consumptie, 14% ging naar grootverbruikers en het grootste deel - 62% - vond bestemming in de voe- dings- en genotmiddelenindustrie. Be langrijke nevenprodukten van het produk- tieproces zijn bietenpulp en melasse, beide grondstof voor de veevoederindustrie. Me lasse wordt ook gebruikt voor de fabricage van alcohol. De BV Nedalco bijvoorbeeld, die zich hiermee bezighoudt, is een 60% deelneming van Suiker Unie. Ondanks de cadans van de jaarlijks terug kerende campagne, blijft Suiker Unie volop aan de weg timmeren om ook voor de toekomst goede resultaten veilig te stellen. Zo staat door een noodzakelijke reorgani satie de vestiging te Zevenbergen op de nominatie om gesloten te worden. In dit licht moet ook de overname van de aande len van het Koninklijk Kweekbedrijf en Zaadhandel D. J. van der Have worden be zien. Deze succesvolle onderneming op het terrein van zaadteelt en- verbetering beschikt over een groot aantal buitenland se vestigingen voor produktie en verkoop. Zonder meer een gezonde basisverbreding voor Suiker Unie. Ook is men bij de re searchafdeling van Suiker Unie te Roosen daal intensief bezig met onderzoek naar de verbetering van teeltmethoden en van het produktieproces, alsmede naar de toepas sing van nieuwe produkten in de sucroche- mie. Dit mede om het hoofd te kunnen bie den aan de toenemende concurrentie die de suiker ondervindt van andere vervan gende zoetmiddelen. Vervolg op pagina 6

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1985 | | pagina 2