Echo's uit het verleden Krachtdadige en deskundige begeleiding werd een kleine ondernemer en langza merhand namen machines het handwerk over. In de jaren zestig van onze eeuw verstom de ook het geklepper van de cocosweefge- touwen. De cocosmattenindustrie moest plaats maken voor de fabricage van tapij ten uit wol en kunststoffen. In 1982 be droeg de produktie daarvan maar liefst 23 000000 m2. Een andere industrie in Genemuiden, die aan velen werk geeft, maakt matten van staaldraad en andere oersterke draden, die dienen voor het ma ken van hulpwegen voor zwaar verkeer op slecht terrein. Hier werd ook de 'filtermat' gemaakt, die de basis vormt waarop de pij lers van de stormvloedkering in Ooster- schelde rusten. Van biezenmattot filtermat. Een lange weg die ongetwijfeld economisch en financieel in belangrijke mate geplaveid is door de Coöperatieve Boerenleenbank - nu Rabo bank - Genemuiden. Deze bank werd op 5 juni 1 908 opgericht door Peter van Vleu ten, burgemeester van Genemuiden; Be rend Jan van Dalfsen, secretaris der ge meente; Hessel Teunis Oostenbrug, direc teur der Coöperatieve Stoomzuivelfabriek 'Genemuiden'; en de veehouders Rijk van Rees, Lucas van Agen, Gijsbert Verhoek Jz„ Berend Verhoef Jz. en Jan Visscher Wz. Ruimdenkend en zakelijk als men was, konden ook rechtspersoonlijkheid heb bende verenigingen die de bevordering van het landbouwbedrijf tot doel hebben als lid worden aanvaard. De leden hebben rechten en verplichtingen; de bestuurders hebben zeer bijzondere verplichtingen bo vendien (die ze volkomen vrijwillig op zich nemen, vanzelfsprekend). De kassier was, hoe gering ook de vergoeding voor deze 'part-timer', duidelijk in dienst van de bank. Hij moet dit en dat en hij zal zus en zo. Hij moet lid zijn van de vereniging en moet een persoonlijke of zakelijke zekerheid hebben gesteld. Aanvankelijk werden de kassiers door de leden gekozen en aangesteld. Meestal voor perioden van vier jaren. De oprichtingsakte zegt 'dat de werkzaamhe den van de vereeniging zich bepalen tot het opnemen en uitleenen van gelden en tot het vormen van een reservefonds, niet om winsten te maken, maar om de stoffe lijke en zedelijke toestand van de leden te verbeteren.' Bij voorkeur worden de spaargelden der le den opgenomen en wel voornamelijk van de minvermogenden. Met de opgenomen gelden worden dan voorschotten en le ningen verstrekt. De overwaarde van hypo thecaire onderpanden diende minstens 50 procent te zijn; bij onderpand van effecten of andere geldswaardige papieren was de vaststelling van de overwaarde onderhevig aan goedkeuring door de centrale bank. Het bestuur kreeg het recht om, onder goedkeuring door de raad van toezicht in Nu: matten van een bijzonder kaliber voor weg- en waterbouw. tijd van nood, gevaar of crisis alle voor schotten in te vorderen, mits zij die vier we ken)!) van te voren heeft opgezegd. En, erg ingewikkeld: de winst wordt bewaard en na aftrek van geleden verliezen tot een fonds gevormd, terwijl jaarlijks wordt na gegaan 'of dit fonds de hoogte bereikt heeft van het bedrijfskapitaal hetwelk over de drie voorafgegane jaren noodig was om alle voorschotten te doen. Telkenmale als zulks blijkt het geval te zijn moet de winst over het loopende jaar, inbegrepen de inte rest van het fonds, tot het algemeen wel zijn binnen de kring der leden besteed wor den 'De Vereeniging sluit zich zoodra mogelijk aan bij de Coöperatieve Centrale Raiffei- senbank, gevestigd te Utrecht.' Getuigen van dit alles en nog veel meer waren de no tarisklerk Jan van der Sluis en de schoen maker Johannes Blom. De bank werd in derdaad aangenomen als lid van de centra le bank te Utrecht, maar moest dan wel f 55,- betalen, zijnde 10 procent storting op een eerste aandeel van f 500,- en f 5,- als betaling bij toetreding. Vele van de hierboven aangehaalde bepalingen zijn nu geworden tot 'echo's uit het verleden'! Een van de eerste aanvragen gold een voorschot van f 1 5,- voor de aankoop van I biezen, dus werd het hoog tijd om een brandkast te kopen. Een van de eerste da den was het eerbiedig per request aanvra gen aan Hare Majesteit de Koningin tot toekenning van de rijkssubsidie van f 1 75,- (dat was toentertijd een soort aan looppremie). Dit verzoek werd beantwoord door de Rijkslandbouwleraar te Deventer die dan wel wilde weten hoeveel leden de bank telde en wie daaruit de vijf meestge- goeden waren. De exploitatiekosten waren niet bijzonder groot want voor de huur van een vergaderlokaal (voor bestuur en raad van toezicht) moest f 20,- per jaar worden betaald, plus vijftig cents per vergadering 'tot dekking der kosten'. Kassier Post moest toch wel goed uitkijken want op 29 december 1 908 werd een kasverschil van acht cents geconstateerd; vermoedelijk een gevolg van het wisselen van klein geld. Overigens: er was acht cent tevéél in kas. In mei 1 909 deelde de centrale bank mede dat geldzendingen (toen nog in specie of papier) boven def 25.000,- niet verzekerd waren. Men sloot meteen een circulaire in over verzekering tegen inbraak of diefstal. Op 28 december 1909 had Kassier f 41 5,25'/2 méér in kas dan het maximum dat hij onder zich mocht hebben. Daarvoor bestond een goede reden, want hij zou dat bedrag 'morgen' weer nodig hebben. De centrale bank te Utrecht begeleidde de aangesloten banken krachtdadig en des-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1985 | | pagina 27