0
Rabogezichten en Rabo-zicht
Officieel treedt de nieuwe Stichting
Garantiefonds Rabobanken op de
23ste van deze maand in de open
baarheid. Zoals meestal bij zulke gelegen
heden, zo ook hier: het fonds was er al voor
het op de 23ste 'officieel uitgebracht' werd.
Aanvragen zijn reeds binnengekomen, re
gionale beoordelingscommissies hebben
vergaderd en de eerste garanties zijn al ver
leend. Hoe dat gaat leze men in dit nummer.
De oogst is natuurlijk nog bescheiden, maar
het begin is er. Een teken van voortvarend
heid: nu het fonds er eenmaal is, moeten we
er ook meteen mee aan de gang gaan.
Nieuwe loot aan de Rabo-stam. Dat maken
we meer mee en is onder ons dus niet eens
zo heel bijzonder. Maar toch, het is wel weer
een bewijs van de geschakeerdheid die de
Rabobankorganisatie biedt. In de entreehal
van het nog nieuwe Utrechtse hoofdkantoor
van Rabobank Nederland staat niet voor
niets dat intrigerende bijna menshoge beeld
van diverse gestileerde koppen of gezichten
die uit hetzelfde torso lijken op te rijzen. Ge
schenk van de aangesloten Rabobanken bij
de opening van het gebouw. Intrigerend,
want je kunt er bij denken. Zie je de eenheid
in de veelheid voor je van al die banken die
samen met hun top de organisatie vormen
Symboliseert het de bonte verscheidenheid
van mensen, door wie we ons bij ons
coöperatieve bankieren omringd weten? Of
drukt het de vele soorten cliënten uit, die we
dagelijks in onze kantoren ontmoeten:
spaarders, woningzoekers, particuliere re
keninghouders, instellingen, bedrijven en
ondernemers, van allerlei grootte en snit?
Elk van die gedachten, en nog wel een paar
andere, vind ik in de plastiek terug. De ma
ker, kunstenaar Fons Bemelmans, heeft
treffend de essentie van het coöperatieve
bank-zijn weergegeven: aspecten van het
zelfde gezicht.
Wie er naar kijkt, zal de 'ondernemers-kop'
in al die aspecten onmogelijk kunnen mis-
Het Garantiefonds beoogt in bepaal
de situaties financieringen aan on
dernemers mogelijk te maken. Het
doorslaggevende stootje in de goede rich
ting te geven. Het zal als het aanslaat - geen
twijfel daaraan straks een min of meer
eigen leven gaan leiden binnen de mogelijk
heden, waarover onze banken ten behoeve
van het bedrijfsleven beschikken.
Een ander verhaal is: waar komt dat fonds
'zo ineens' vandaan?Dat verhaal is niet on
bekend, maar moet hier toch even worden
verteld, led er een mag best weten, en wijzelf
mogen het ons best bewust blijven, dat dit
fonds een der resultaten is van de bezinning
en discussie die onder ons gaande is over de
vraag wat wij met ons coöperatieve karakter
doen. Geen academische vraag, getuige ook
sen. De anderen zijn er ook, zij blijven niet
achter, maar ons Rabo-oog is toch wel bij
zonder geëigend om de ondernemer te ont
waren. Want onze banken zijn lang geleden
opgericht met als voornaamste doel: de be
hartiging van de belangen van hun leden.
Zo'n bepaling vind je nu nog in onze statu
ten. Die leden waren in de dagen dat de coö
peratieve banken op het platteland opkwa
men, voor het overgrote deel boeren en tuin
ders. De term ondernemer was voor hen nog
niet in zwang. Maar ze waren het wél, want
ze hadden een bedrijf. Van die tijd naar het
heden met zijn rijke geschakeerdheid van
ondernemingen in stad en land, binnen en
buiten de grenzen, is een grote sprong, maar
voor de Rabobanken een vanzelfsprekende
ontwikkeling. Zij zijn met de ondernemers
wereld meegegroeid, omdat zij het onderne-
mersdenken van huis uit kennen.