0 Rabogezichten en Rabo-zicht Officieel treedt de nieuwe Stichting Garantiefonds Rabobanken op de 23ste van deze maand in de open baarheid. Zoals meestal bij zulke gelegen heden, zo ook hier: het fonds was er al voor het op de 23ste 'officieel uitgebracht' werd. Aanvragen zijn reeds binnengekomen, re gionale beoordelingscommissies hebben vergaderd en de eerste garanties zijn al ver leend. Hoe dat gaat leze men in dit nummer. De oogst is natuurlijk nog bescheiden, maar het begin is er. Een teken van voortvarend heid: nu het fonds er eenmaal is, moeten we er ook meteen mee aan de gang gaan. Nieuwe loot aan de Rabo-stam. Dat maken we meer mee en is onder ons dus niet eens zo heel bijzonder. Maar toch, het is wel weer een bewijs van de geschakeerdheid die de Rabobankorganisatie biedt. In de entreehal van het nog nieuwe Utrechtse hoofdkantoor van Rabobank Nederland staat niet voor niets dat intrigerende bijna menshoge beeld van diverse gestileerde koppen of gezichten die uit hetzelfde torso lijken op te rijzen. Ge schenk van de aangesloten Rabobanken bij de opening van het gebouw. Intrigerend, want je kunt er bij denken. Zie je de eenheid in de veelheid voor je van al die banken die samen met hun top de organisatie vormen Symboliseert het de bonte verscheidenheid van mensen, door wie we ons bij ons coöperatieve bankieren omringd weten? Of drukt het de vele soorten cliënten uit, die we dagelijks in onze kantoren ontmoeten: spaarders, woningzoekers, particuliere re keninghouders, instellingen, bedrijven en ondernemers, van allerlei grootte en snit? Elk van die gedachten, en nog wel een paar andere, vind ik in de plastiek terug. De ma ker, kunstenaar Fons Bemelmans, heeft treffend de essentie van het coöperatieve bank-zijn weergegeven: aspecten van het zelfde gezicht. Wie er naar kijkt, zal de 'ondernemers-kop' in al die aspecten onmogelijk kunnen mis- Het Garantiefonds beoogt in bepaal de situaties financieringen aan on dernemers mogelijk te maken. Het doorslaggevende stootje in de goede rich ting te geven. Het zal als het aanslaat - geen twijfel daaraan straks een min of meer eigen leven gaan leiden binnen de mogelijk heden, waarover onze banken ten behoeve van het bedrijfsleven beschikken. Een ander verhaal is: waar komt dat fonds 'zo ineens' vandaan?Dat verhaal is niet on bekend, maar moet hier toch even worden verteld, led er een mag best weten, en wijzelf mogen het ons best bewust blijven, dat dit fonds een der resultaten is van de bezinning en discussie die onder ons gaande is over de vraag wat wij met ons coöperatieve karakter doen. Geen academische vraag, getuige ook sen. De anderen zijn er ook, zij blijven niet achter, maar ons Rabo-oog is toch wel bij zonder geëigend om de ondernemer te ont waren. Want onze banken zijn lang geleden opgericht met als voornaamste doel: de be hartiging van de belangen van hun leden. Zo'n bepaling vind je nu nog in onze statu ten. Die leden waren in de dagen dat de coö peratieve banken op het platteland opkwa men, voor het overgrote deel boeren en tuin ders. De term ondernemer was voor hen nog niet in zwang. Maar ze waren het wél, want ze hadden een bedrijf. Van die tijd naar het heden met zijn rijke geschakeerdheid van ondernemingen in stad en land, binnen en buiten de grenzen, is een grote sprong, maar voor de Rabobanken een vanzelfsprekende ontwikkeling. Zij zijn met de ondernemers wereld meegegroeid, omdat zij het onderne- mersdenken van huis uit kennen.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1985 | | pagina 4