30
innerde de voorzitter aan het tienjarig be
staan van de bank; reden genoeg voor het
lid E. Uitslag, om te vragen bij een volgen
devergadering de leden koffieof bierteof-
freren, maar daarover moest het bestuur
toch nog wel eens nadenken.
Een weinig feestelijk
In april 1 923 werd kassier A. J. Westen
berg voor vier jaar herkozen op een salaris
van f 275,-. Op de volgende vergadering
werd eer betoond aan de nagedachtenis
van de heer Van der Hurk, directeur-hoofd
inspecteur van de Coöperatieve Centrale
Raiffeisen-Bankte Utrecht, één van destu-
wende krachten bij de ontwikkeling van de
voormalige Utrechtse Raiffeisenorganisa-
tie.
Op 6 mei 1935 opende de voorzitter van
de raad van toezicht, de heer W. Meyer, de
ledenvergadering en deed de toezegging
dat op 3 maart 1 936 het 25 jarig bestaan
van de bank 'een weinig feestelijk zal wor
den gevierd'. Dat gebeurde inderdaad. Van
de zeven personen die actief waren bij de
oprichting als bestuursleden, leden van de
raad van toezicht of kassier waren er nog
vijf in functie. Vriendelijke woorden over en
weer begeleidden het feestelijk herdenken
van de toen nog welvarende, zelfstandige
bank.
Met Kampen bleef het goed gaan; ook Wil-
sum maakte nog ettelijke goede jaren door
tot omstreeks 1970 de kentering kwam.
Op de ledenvergadering van 31 maart
1970 kon de heer P. Boer, voorzitter van
Wilsums bestuur, nog redelijk optimis
tisch zijn. Er waren problemen en - in
1 969 - een 'angstige stijging van het ren
teniveau'. Maar men verwachtte ook een
sterke groei in de rekening-courantgelden
die 'een goede hoop voor het jaar 1 970
rechtvaardigden. 'Nieuwe problemen zul
len zich aandienen, doch deze zullen, in sa
menwerking met de centrale bank in
Utrecht zeker opgelost worden'.
Het jaar 1 970 werd inderdaad een bewo
gen jaar voor Wilsum. Plotseling stierf kas
sier H. de Velde die, na enkele moeilijke
maanden, werd opgevolgd door de heer H.
Palland. Dat was nog niet alles want in een
gezamenlijk persbericht van de centrale
banken te Utrecht en Eindhoven, dat in
september verscheen, werd het samen
gaan van beide organisaties aangekon
digd. De oprichtingsacte van de nieuwe
- ééngeworden - Coöperatieve Centra
le Raiffeisen-Boerenleenbank, werd on
dertekend. De bankWilsum breiddedeac-
tiviteiten uit met het houden van zittingen
in 's-Heerenbroek. De voorzitter deelde
aan de leden mede dat het hoognodig tijd
werd naar een extra administratieve kracht
uit tezien. 'Botertjetot de boom' dus nog in
Wilsum.
Extra lasten
In 1971 vermipderde het investeringsani-
mo ten gevolge van een 'afzwakking van de
conjunctuur'. De groei van de tegoeden op
privérekeningen nam af, als gevolg van het
verminderen van het aantal bedrijven dat
de salarissen nog contant uitbetaalde. De
éénwording van de beide centrale banken
leidde tot een landelijke organisatie, die,
naar men verwachtte, nog slagvaardiger
dan voorheen zou kunnen worden. Dat had
voor de aangesloten banken tot gevolg dat
ter plaatse, aan de banken van 'Eindhoven'
en van 'Utrecht', die voorheen als concur
renten werkzaam waren, werd geadviseerd
'Broer en Zus' bij el kaar te brengen. Boven
dien kwam er een Wet op de Jaarrekenin
gen van Ondernemers die vérgaande eisen
stelde aan het opstellen van de jaarreke
ningen en het accountantsonderzoek daar
van. Dit alles legde een extra last op de
schouders van de heer Palland en me
vrouw G. Frijlink die dit opgewekt en vol
werklust hebben opgevangen.
Helaas waren de bedrijfseconomische om
standigheden en vooruitzichten voor de
bank niet optimaal. De bank kampte met
een hoge liquiditeit, waarbij kwam dat de
uitzettingsmogelijkheden ter plaatse prak
tisch tot nul waren gereduceerd. Geen
wonder dat door een lid vragen werden ge
steld over de gevolgen van dit alles voor de
leden. Het antwoord daarop luidde dat, als
de toevertrouwde middelen blijven stijgen
en de beleggingsmogelijkheden vermin
deren, naar andere wegen zal moeten wor
den gezocht.
Tijdens de rondvraag werd in 1973 door
het lid G. Nijboer de vraag gesteld of de
brieven van de bank aan de cliënten beslist
in de, door PTT beschikbaar gestelde, brie
venbussen gedeponeerd moesten worden.
Véél vertrouwen had men blijkbaar toen
niet en ook nu nog niet in die plastic groene
bussen. Besloten werd dat de bankbrieven
'bij de mensen zullen worden afgegeven'.
De karakteristieke Wilsumse dorpspomp.
