Polsstok altijd te kort
Telelot voor Bogota en
Choco
Kruis krijgsgevangenenkampen in Iran en
Irak inspecteren.
Internationaal wordt de hulp bij rampen
gecoördineerd door Genève. Het Interna
tionale Comité doet dan meestal een ge
richt beroep op verschillende landen zoals
op Nederland voor artsen, op Duitsland
voor voedsel enz. Ons land heeft in Genève
een zeer goede naam omdat het teams van
artsen en verpleegkundigen levert van
hoog niveau en met de goede instelling en
ook omdat het royaal geld voor o.a. dekens
en tenten ter beschikking stelt. Het medi
sche deel van zo'n team is een unieke
Rode-Kruisbijdrage, de logistiek en het
verplegend personeel zijn het resultaat van
samenwerking met anderen. Zo kwam er
een ambulanceteam voor Cambodja en de
Soedan, de enige Rode-Kruisteams die
daar werken. De hulp kan trouwens ook
buiten Geneve omgaan, bijvoorbeeld wan
neer het NRK bilateraal aan enig land hulp
verleent. Dat gebeurt o.a. in Kenya, waar
het NRK haar jonge Kenyase zusterorgani
satie helpt een goede organisatie op te
bouwen. Er moet daar een infrastructuur
met getrainde vrijwilligers, materieel en
een goed programma op de been gebracht
worden.
In Den Haag is men voortdurend op zijn
qui-vive voor plotselingen rampen. Vorig
jaar is er nl. door het Internationale Rode
Kruis een stand-by systeem ingesteld. On
middellijk (binnen 6 uur) na de eerste mel
ding van een ramp dient er een 'crash
team' van vier deskundigen te vertrekken
om uit de eerste hand ter plaatse de infor
matie te verzamelen, die voor het snel op
gang brengen van effectieve hulp nodig is.
Bij toerbeurt houden de verschillende lan
den zo'n crash-team gedurende een
maand ter beschikking. Het NRK tekent
voor ten minste twee maanden stand-by.
Vorig jaar april, de allereerste stand-by
maand, vertrok het team binnen enkele
uren naar Madagascar, waar een cycloon
grote ravage had aangericht.
Zeven grondbeginselen. Is het geen ne-
gentiende-eeuws idealisme om in deze tijd
over 'menslievendheid' te praten. Herrema
geeft ons in alle nuchterheid een overtui
gend antwoord. 'Hulpverlenen kun je al
leen maar doen vanuit een idealisme, dat
met naastenliefde en hulpbereidheid te
maken heeft. Dat kan niet anders, als je
zoals het Rode Kruis met vrijwilligers
werkt. Je moet eenvoudig, zonder aan-
ziens des persoons, zonder de schuldvraag
te stellen, de medemens behulpzaam wil
len zijn.'
Het financiële vermogen van het NRK is
maar bescheiden. Je kunt voor oorlogen en
rampen niet 'reserveren'! De inkomsten
bestaan voor 1 5 procent uit de jaarlijkse
campagne (collectes), voor 1 6 procent uit
contributies, voor 39 procent uit algemene
giften en giften voor buitenlandse hulpver
lening, en voor 5 procent uit diversen. Voor
75 procent is het NRK dus afhankelijk van
de vrijgevendheid van anderen. De overige
25 procent komt van vergoedingen voor
diensten en subsidies en exploitaties. In
gelijke delen worden de inkomsten ver
deeld tussen het hoofdbureau en de 485
plaatselijke afdelingen.
Met nadruk zegt Herrema: 'De behoeften
zijn groter dan onze financiële mogelijkhe
den! Daarom is het Rode Kruis een organi
satie, die altijd veel geld nodig heeft. Zowel
voor binnen- als buitenland.'
De behoeften zijn groot. Wie denkt niet aan
droogte in de Afrikaanse Sahel, die een
ontstellende, uitzichtloze, hongertoestand
meebrengt? In Nederland is door de actie
'Eén voor Afrika' veel geld ingezameld. Het
NRK kreeg daarvan 15 procent, maar de
besteding wordt centraal gemeld, zodat er
geen doublures met het werk van andere
organisaties bestaan. Deze hongerramp is
trouwens te groot voor de hulp van één
land, laat staan voor één organisatie. Her
rema schudt zijn hoofd: 'Neen, een alom
vattend anti-hongerplan opgezet door het
Internationale Rode Kruis als een boven al
le partijen staande instantie is niet haal
baar. Dat zou kapot lopen op de nationale
en de wereldpolitieke verhoudingen. Het
Rode Kruis mag in die verhoudingen geen
keus maken, het moet altijd neutraal zijn.
Dat is zijn kracht, maar soms, zoals tege
nover het hongerprobleem, ook zijn zwak
heid.'
Jammer, want het valt moeilijk erin te be
rusten, dat er wel overeenstemming is ge
komen over de hulp aan slachtoffers van
- nooit neutrale - oorlogen, maar dat gro
te hongersnoden formeel op hun beloop
moeten worden gelaten (afgezien van de
vrijwillige hulp, die andere landen en parti
culieren inclusief het Rode Kruis bieden).
Laten we ten slotte het Jeugd Rode Kruis
(JRK) niet vergeten! Dit bestaat volgend
jaar 40 jaar en mag straks een deel tege
moet zien van de opbrengsten van de hui
dige Telelot, waaraan ook onze Raboban-
ken als 'verkooppunten' hun medewerking
verlenen.
Vrijwel iedere plaatselijke afdeling van het
NRK heeft een JRK-werkgroep, opge
splitst in drie leeftijdsgroepen. Het doel is
kortweg: 'te laten helpen en ervaren'. Doe
iets voor een zieke of gehandicapte in de
buurt, steek wat op van een jeugd-EHBO-
cursus en span je in voor acties ten behoe
ve van andere landen.
De aandacht van de jeugd wordt dit jaar
geconcentreerd op twee projecten in
Colombia. Een krottenwijk in Bogota, waar
de 'gamines', de kinderen, dakloos over de
straat zwerven. Het Colombiaanse JRK
steekt naar deze zwervertjes de helpende
hand uit en kan daarbij alle hulp en steun
van de Nederlanders gebruiken. En dan is
er aan de westkust even boven de evenaar
het moerassige ongezonde oerwoudge-
bied van de Choco. Vochtig en erg warm,
met het hoogste sterftecijfer van heel Zuid-
Amerika. Vrijwilligers van het Rode Kruis
gaan medische hulp verlenen en daarom
wil de Nederlandse Rode Kruis jeugd (ten
minste) een varende hulppost schenken.
Een werkboot van Nederlands ontwerp,
voorzien van een goed toegeruste medi
sche inventaris. Algemeen directeur Herre
ma is er enthousiast over. Zet u maar een
plaat van die boot in uw blad. Dat werkt be
ter dan een foto van mij. Dat doen we dus,
waarbij we nog even vermelden dat zo'n
boot, afgeleverd in Choco, f 1 80 000 kost.
JRH
Een van de bestedingsdoelen van Telelot: een varende hulppost voor Colombia.
CPU* ROJ'
CHOCO
