2 4 Democratie werkt met spelregels kend oog van de Raad van Toezicht, de grootste gemene deler van ideeën en ge dachten in haar besluitvorming vast te leg gen. Het was ook de Centrale Kringverga dering die de aanzet gaf voor de komende discussie over het coöperatief karakter. Kortom, de Centrale Kringvergadering namens u allen optredend, bewaakt op democratische wijze, de autonomie der banken. Uiteraard neemt door het toenemen van het belang van de Centrale Kringvergade ring ook het belang van de kringen toe. Ik denk dat we met het functioneren van de kringvergaderingen, ook zonder dat hun leden met last en ruggespraak in de Cen trale Kringvergadering spreken, op de goede weg zijn en dat zij een steeds belangrijkere bijdrage aan de discussie leveren. Kijken we naar de democratie in de plaat selijke banken dan valt op dat ook daar de laatste jaren verbeteringen zijn bewerk stelligd. Er wordt in veel vergaderingen niet passief maar actief met woorden en cijfers verantwoording afgelegd over het gevoer de beleid. Er wordt in steeds meer banken veel gedaan om de vergaderingen aantrek kelijk te maken. Gelukkig zijn algemene vergaderingen met naast de leden van de beheerscolleges en directeur nog een en kel lid, uitzonderingen aan het worden, en géén regel meer. De algemene vergade ringen van de plaatselijke banken, ik herhaal het nog eens met klem, zijn de legitimatie van onze autonomie. Niet het een zonder het ander. Wij constateren dat de democratisch func tionerende Centrale Kringvergaderingen de grenzen van de autonomie van de cen trale bank ten opzichte van de plaatselijke banken bewaakt. Ik heb mijzelf de vraag gesteld en stel die u: wie bewaakt de grenzen van de autonomie van de plaat selijke bank ten opzichte van de centra le bank en tussen lokale banken onder ling? Om u duidelijk te maken wat ik be doel, houd ik u de volgende voorbeelden voor. Twee banken in één en dezelfde plaats met gebouwen op steenworp afstand van elkaar, staan beide voor enorme investe ringen in gebouwen en machines voor au tomatisering. De democratie in onze orga nisatie is tot nu toe ontoereikend gebleken om dit soort volstrekt onnodige dubbel-in- vesteringen te voorkomen. Een ander voorbeeld. Twee banken beslui ten, zonder enig vooroverleg met wie dan ook, tot een fusie. De democratie in onze organisatie was niet in staat over het voor of tegen van deze fusie voordien tot een oordeel te komen. En een voorbeeld ten slotte om te laten zien, hoe de democratie in onze organisatie in de meeste gevallen gelukkig wel functioneert. Een bank met ruime solvabiliteit, niet gelukkig met de re sultaten van dediscussieoverdefinancièle ruimte meldt bij hun kring en de Raad van Beheer, dat zij plannen willen gaan ontwik kelen om de financiële ruimte daadwerke lijk te benutten voor eigen leden/cliënten. Na een gesprek dat hierover plaatsvindt besluit het bestuur, dit plan voorlopig voor een jaar uit te stellen om daarmede in de pas te blijven met de nabuurbanken en de totale organisatie. Hiermede geeft de bank aan zich te willen houden aan onze interne spelregels. De democratie heeft gewerkt. Bekende gezichten op de Algemene Vergadering: dr. W. F. Duisenberg en dr. A. J. Ver ha ge.

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1985 | | pagina 16