mmi
Het is begin 1983. Tijdens
een van de reguliere
ontmoetingen tussen
directeur en voorzitter van
Rabobank Amstelveen
komt het gesprek op de
ontwikkeling van de lokale
woningbouw.
Zij constateren, dat een aantal factoren dat van invloed is op de
markt van koopwoningen, zich gunstig ontwikkelt. In de eerste
plaats is daar de rentevoet, die op een cliënt-vriendelijk niveau is
teruggekeerd. De 8,5 procent die begin 1 983 voor een woning
hypotheek wordt gevraagd is wel iets anders dan de percentages
van rond de 12, die in een eerdere periode in rekening moesten
worden gebracht.
Ook hebben de politici aan huizenbezitters definitief duidelijkheid
verschaft rondom de fiscale aftrekbaarheid van de rentelasten
van de eigen woning. Een stimulans voor de koopwoningmarkt, die
verder nog wordt begunstigd door een voorzichtig en aarzelend
economisch herstel.
Een huis uit de loterij
Het onmogelijke mogelijk
gemaakt: nieuwbouw
woningen vanaf
f 703 500,-.
WÊÊKKÊÊÊÊË
Maar waarom, zo vragen de Am-
stelveense bankiers zich begin
1983 af, komt er desondanks
geen beweging in de huizenmarkt? De
belangstelling voor een eigen huis blijft in
Amstelveen tot een minimum beperkt. En
kele rekensommetjes leren snel dat on
danks alle gunstige vooruitzichten, de
woonlasten zwaar, ja té zwaar zijn en blij
ven voor veel potentiële kopers. Een be
langrijke reden hiervoor is de relatief hoge
stichtingskosten van de vrije-sector-
nieuwbouwwoningen.
Voor de gemeente Amstelveen een urgent
probleem. Immers, de toegekende contin
genten te bouwen gesubsidieerde wonin
gen zijn bij lange na niet voldoende om de
vele lokale woningzoekenden te kunnen
helpen. Een urgent probleem? Méér dan
dat. Het is een onaanvaardbare situatie.
Ook Rabobank Amstelveen is die mening
toegedaan. Nieuwbouw is niet alleen een
oplossing van een maatschappelijk maar
ook van een bancair probleem. Het kre-
dietbedrijf van de bank heeft duidelijk be
hoefte aan voeding.
