Banken in
geaccidenteerd
terrein
Wat is anno 1985 het beeld van het
bankwezen? Is dat de glanzende li
mousine, die zich moeiteloos voort
spoedt over brede, geëffende baan? Of denk
je eerder aan een voertuig, dat hoe dan ook
in moeilijk terrein is terechtgekomen en zich
met inzet van heel zijn motorvermogen een
spoor baant naar beter berijdbare wegen?
Wie kijkt naar het bankwezen in het alge
meen, zoals dat zich hier en buiten onze
grenzen openbaart, zal ongetwijfeld het
tweede beeld het meest treffende vinden.
Waarom? Omdat het bankleren in deze tijd
te kampen heeft met de na- en doorwerking
van allerlei invloeden. Juist door die samen
loop komt aan het licht dat er heel andere,
veel zwaardere eisen aan stuurmanskunst
en apparaat moeten worden gesteld. De
huidige recessie heeft de onstuimige groei
periode van jaren terug al bijna doen verge
ten, ware het niet dat nu nog wrange
vruchten van verliesposten uit die tijd moe
ten worden geplukt en.verwerkt. Dat
mag je dan een 'normaal' bancair risico noe
men, maar het wordt toch even anders,
wanneer duidelijk blijkt dat het manage
ment van de bank in zijn ongebreidelde
zucht naar groei te kort geschoten is of wan
neer deskundigheid en de omvang en sterk
te van het apparaat de groei niet hebben
kunnen bijhouden. Dan gaat de hand ook
naar eigen boezem, vooral als gaat blijken,
dat een ander, minder gunstig bankklimaat
toch reeds harde aanpassingen nodig
maakt.
Voldoende om de banken de handen vol te
geven. Maar er is nog veel meer: de maat
schappij en de technologie. Als er één ding
is, dat deze tijd aan het bankbedrijf - niet
zelden langs de kwade weg - heeft geleerd,
dan is het wel dat de ivoren toren niet meer
bestaat. Een bank is gewoon een onderdeel
van de samenleving als geheel. Zij kan niet
straffeloos negeren wat er in haar omgeving
aan de hand is. Zelfs de bank die daar oog
voor heeft en zich er tijdig op instelt, merkt
dat de hindernissen op haar weg moeilijker
en veelvuldiger worden. De automatisering
is weliswaar al lang een vertrouwde huisge
note, maar die heeft a/s Madame Informati
ca inmiddels zo'n standing gekregen, dat zij
de leefwijze in het bankhuis in belangrijke
mate bepaalt. Datervaren ook de cliënten en
de banken merken, dat naarmate het pu
bliek intensiever in aanraking met bank
diensten komt, ook de kritische geluiden
toenemen.
Merkwaardig is dat ook de grenzen van het
dienstverleningsterrein van de banken niet
meer zo vast liggen als vroeger. Dat komt
omdat enerzijds de banken meer mogelijk
heden zien om de kennis die zij toch in huis
hebben om te zetten in gespecialiseerde ac-
