X
O
oö
O
0
1
O
O
De Canadese connectie van
Rabobank Amersfoort
LJ
08
LU
LU
LU
UJ
08
LU
08
LU
08
0^
LU
LU
08
LU
08
08
LU
s
Het was een donkere decemberavond in
1978. Directeur Jan Plante van de Rabo
bank Amersfoort-Hoevelaken zit be
haaglijk achteroverleunend naar de buis
te kijken.
Plots verschijnen beelden op het
scherm die hem hevig interesseren. Een
reportage over het reilen en zeilen van
Van links naar rechts: Marten Mol, Jan
Plante, Cees Bijl en Evert Buitenhuis, in
gesprek met de redacteur van 'Rabo
bank' in het hoofdkantoor te Utrecht.
naar Canada geëmigreerde Nederlan
ders bevat ook opnamen van de Alge
mene Vergadering van de DUCA Com-
munity Credit Union, die dertig jaar gele
den als Dutch Canadian Toronto Credit
Union 'te water' was gelaten. Tenminste
zo ongeveer beschrijft de toenmalige
DUCA-voorzitter B. Huising bij het 20-ja-
rig bestaan de oprichting van deze toen
nog etnisch bepaalde leenbank op 5 mei
1954: 'I had not even lived in Canada for
a year, when the good ship 'DUCA' was
launched.'
Jan Plante, die altijd al eens een kijkje bij
'die Canadese Hollanders' had willen ne
men, weet het ineens heel zeker. 'Nu
ga ik er naar toe.' De coöperatieve ver
wantschap met de Credit Unions gaf
daarbij vermoedelijk de doorslag.
Zo gezegd, zo gedaan. Vergezeld van
dochter Anske toert hij maanden later
door het zuiden van Ontario. Onvermij
delijk gaat zijn tocht ook langs het bu
reau van general manager Cees Bijl in
het DUCA-hoofdkantoor te Toronto.
Wat als een uit nieuwsgierigheid geboren
vriendschappelijke band begon, is nu -
een kleine vijf jaar later - uitgegroeid tot
een niet onbelangrijke zakelijke relatie.
Want, inmiddels opereert de Rabobank
Amersfoort-Hoevelaken als correspon-
dentbank van deze Credit Union in Neder
land.
Onlangs waren bestuursvoorzitter Marten
Mol en zijn general manager Bijl in Neder
land. En vanzelfsprekend stond toen ook
een visite aan de correspondent op het
programma. Getipt over de met medewe
ten van Rabobank Nederland ontstane bij
zondere relatie tussen 'Amersfoort' en
'Toronto', had de redactie een gesprek met
beide heren, die werden vergezeld door di
recteur Plante en bestuurssecretaris Evert
Buitenhuis van de Amersfoortse Rabo
bank.
Mol - thans directeur/eigenaar van een or
ganisatieadviesbureau - vertelt dat hij als
kind met zijn ouders naar Canada is geëmi
greerd. Bijl is nog niet zo lang in Canada.
Hij heeft, voor hij bij DUCA ('waarze graag
een Nederlander wilden') kwam, twaalf
jaar op Curacao gewerkt, waarvan zes bij
het bankiershuis Pierson.
Naarmate het betalingsverkeer op Neder
land ten behoeve van de leden toenam
(daarmee is tussen 'Amersfoort' en 'Toron
to' inmiddels zo'n 4 miljoen gulden ge
moeid), kreeg DUCA steeds meer behoefte
aan een vertegenwoordiger in ons land.
'Het gaat daarbij trouwens vaak om aan
zienlijke bedragen, zoals erfenissen, of de
opbrengst uit de verkoop van een zaak en -
niet te vergeten - land', aldus Cees Bijl.
Hij vertelt, dat al eerder was geprobeerd
Nederlandse banken voor een correspon
dentschap te interesseren. 'Maar de be
langstelling was niet groot en onze pogin
gen bleven zonder resultaat, totdat de heer
Plante bij onze bank binnenstapte.
Interessant is trouwens dat DUCA zelfs
400 leden heeft, die in ons land wonen.
'Voornamelijk mensen die naar Nederland
zijn teruggekeerd, maar bij ons een reke
ning hebben aangehouden', aldus Marten
Mol.
Hoewel het betalingsverkeer het belang
rijkste is (Plante: 'Pas nog belde iemand uit
Tiel op of hij even 250 000 gulden telefo
nisch naar Toronto kon overmaken'), komt
het ook voor dat DUCA-leden een guldens
rekening in Amersfoort aanhouden. Ook
het omgekeerde gebeurt wel.
De Credit Unions in de VS en Canada, zoals
DUCA, die per ultimo 1983 een balans
totaal had van ruim 75 miljoen Canadese
dollars en een werkgebied zo groot als Ne
derland, waren vroeger heel vaak 'opge
hangen' aan bepaalde etnische gemeen
schappen, of aan de personeelsleden van
grote industrieën. Nu is hun werkgebied
meestal geografisch bepaald, bijvoorbeeld
door een plaats met zijn omgeving, of door
de wijken in een grote stad. Vandaar de
toevoeging 'Community' in de naamgeving
van de DUCA Credit Union, die nog altijd
zo'n 60 procent 'Nederlandse' leden heeft,
tegen 30 procent van andere afkomst.
DUCA beschikt inmiddels over 8 kantoren
in en om Toronto, waarvan het hoofdkan
toor gevestigd is in een fraai pand aan de
Yonge Street. 'Wij mogen nu in de hele
stad werken', aldus Mol. 'dat kon eerst
niet. Maar we hebben een aantal andere
Credit Unions overgenomen. Binnenkort ne
men we er in een voorstad van Ontario nog
een over.
Tot de belangrijkste bankactiviteiten hoort
de hypotheekverstrekking. Cees Bijl: 'Een
huis bezitten is in Canada nog veel belang
rijker dan in Nederland. Vijf en tachtig
procent van ons geld zit in hypotheken. We
lopen op die markt trouwens voorop. We
hebben 25-jarige hypotheekleningen, die in
bijvoorbeeld 4 jaar terugbetaald mogen
worden, zonder 'penalty'. Bedrijfsklanten
hebben we nog erg weinig. Wat tegenzit is
de wetgeving. We mogen bijvoorbeeld geen
bedrijfsfinancieringen verstrekken zonder
hypotheekneming.
Hoe word je lid van een Credit Union? Mol:
'Heel eenvoudig, je stort 10 dollar op een re
kening en je bent lid.Hebben ze ook
eens per jaar een Algemene Vergadering?
'Natuurlijk, meestal in maart. Dat is een hele
happening, die begint met koffie en cake
en via de bestuursverkiezing - om gekozen
te worden moet je bij wijze van spreken een
goede speech van niet meer dan 2 minuten
kunnen afsteken - uitmondt in een groot
diner-dansant.
DUCA Community Credit Union is aange
sloten bij een 'centrale' in Ontario. Die is
weer aangesloten bij een landelijke 'cen
trale'. Het is een soort 'Drei-Stufen--
systeem', zoals in Duitsland. De 'centrale'
in Ontario kent ook eens per jaar een Alge
mene Vergadering. 'Maar', aldus Mol, 'het
grote probleem is dat iedere Credit Union
daar slechts één stem heeft, de kleine na
tuurlijk, maar ook de heel grote.
Wat zijn de plannen voor de toekomst?
Bijl: 'Groeien. We moeten blijven groeien,
want de kosten worden steeds hoger. Een
goed computersysteem is daarbij een be
langrijke ondersteuning. En verder? We
moeten nog meer af van die vroegere
krampachtige etnische binding. Dat lukt ook
wel. Maar we krijgen nu ook mensen, die
weer een andere band hebben, zoals: ik heb
vroeger nog in Nederland gevochten tegen
de Duitsers, ik kom bij jullie.
