at ons bezighoudt
De achterste wagon
hem betaalde rente. Zelfs dit 'gesaldeerde'
bedrag is nog aan een maximum van
f700,- gebonden. Daar zeer vele spaar
ders een voor hun doen forse rente over
hun woninghypotheek betalen, blijft na
saldering meestal weinig of niets voor be
lastingaftrek over. Dit steekt vooral schrij
nend af tegenover de bijna f 1 6 000,- gul
den die jaarlijks maximaal aan lijfrentepre
mie kan worden afgetrokken. Een maxi
mum dat bovendien zonder merkbare dis
cussie periodiek naar boven wordt herzien
(inflatiecorrectie).
Dit knelpunt, dat in zwaarte niet voor de
andere onderdoet, laat de regering lig
gen. 'Een algemene verhoging van de ren
tevrijstelling wordt door het kabinet niet
overwogen.' Wel hebben we kunnen ver
nemen dat het voornemen bestaat de ren
tevrijstelling voor gehuwden in 1985 te
verdubbelen. Maar de rentevrijstelling per
spaarder moet blijkbaar vastgeroest blij
ven zitten aan een salderingssysteem on
der een laag plafond.
Voor dit standpunt heeft het kabinet ver
weer moeten voeren tegen de inzichten
van de Raad van State. Deze pleitte er in
zijn advies over de miljoenennota opval
lend nadrukkelijk voor om ook verhoging
van de rentevrijstelling te overwegen als
beleidsmiddel tot versterking van de natio
nale economie. De vrije gezinsbesparingen
zijn immers aan de lage kant. En van
een hoge rentevrijstelling mag ongetwij
feld een positieve invloed op de spaarquo
te worden verwacht. Ook uit een oogpunt
van voorkomen van belastingfraude zal
een betere vrijstelling betekenis hebben. In
ieder geval zou het - zo luidde het advies
van de Raad van State - al 'van groot be
lang' zijn, als de hypotheekrente voor een
eigen woning niet langer in de sanerings
regeling hoeft te worden meegeteld. Zo'n
uitzondering vindt de Raad gerechtvaar
digd, omdat de hypotheekrente zich vol
doende van alle andere betaalde rente on
derscheidt.
Wij onderschrijven deze argumenten van
de Raad van State en menen ook dat door
de hypotheekrente buiten beschouwing te
laten, voor grote groepen spaarders een
reële spaarrenteaftrek voor het eerst be
reikbaar kan worden. Dat is in het verleden
nauwelijks het geval geweest, waardoor
eigenlijk deze hele regeling al als een on
ding bestempeld had mogen worden. De
gewone spaarder is tot nu toe bij de verde
ling van de fiscale fiscaliteiten tekort geko
men. Wij blijven daarom aandringen op
een goede, evenwaardige spaarrentevrij-
Met een fiscaal systeem is nooit iedereen
tevreden. Hoezeer ook iedere fiscus de
rechtvaardige lastenverdeling hoog in zijn
vaandel schrijft, altijd blijven er mensen en
groepen van mensen, die het mes harder
voelen. Een onuitwisbare fiscale eigen
schap, inherent aan ieder systeem? Moe
ten we er maar in berusten?
Neen, zeker niet nu de regering voorne
mens is 'enkele' knelpunten uit de bestaan
de regelingen op te heffen. De vennoot
schapsbelasting zal in 1 986 - van 1 985 is
men teruggekomen - met één procent da
len, en de dividendvrijstelling wordt zelfs al
in 1985 verhoogd tot f 1 000,- gulden,
leder zal het toejuichen, dat de regering
dergelijke knelpunten uit de weg wil gaan
ruimen. Het zijn goede stappen om de
broodnodige bedrijfsbesparingen wat
wind in de zeilen te geven.
Maar de vrije gezinsbesparingen dan? Op
dit punt voelen wij ons als bank met miljoe
nen spaarders teleurgesteld. Voor de zo
veelste keer, mogen wij wel zeggen. Want
nog steeds komt de gewone spaarder er in
vergelijking met de aandelenbezitter en
de lijfrenteverzekerde bekaaid af. Zeker,
die spaarder mag de rente fiscaal in aftrek
brengen, mits maar niet meer dan het
verschil tussen ontvangen rente en door
In het septembernummer van Rabo
bank zijn enkele storende fouten ge
slopen, die hierbij worden rechtgezet.
Velen hebben zich afgevraagd waar
om de heer Lardinois ter gelegenheid
van de opening van het gebouw aan
de Croeselaan burgemeester Schols
een cheque ter waarde van
f 250 000,- overhandigde.
De zetduiveltjes hebben een zeer hard
spel gespeeld, want de eerste burger
van Den Haag was daar (pagina 38)
helemaal niet op de juiste plaats. Inte
gendeel. De stad Utrecht werd in de
persoon van de burgemeester me
vrouw drs. M. W. M. Vos-Van Gortel
verblijd met een cheque.
De tweede rectificatie heeft betrek
king op het glazen gebouw zelf. In het
artikel 'Een luchtkasteel tot werkelijk
heid maken' staat op pagina 1 8 dat
het gebouw 'met zijn 92 000 vierkan
te meter ruim 1700 personeelsleden
herbergt.' Ware deze meters inder
daad allemaal als kantoorruimten te
gebruiken, dan zouden er geen plan
nen tot uitbreiding worden ontwik
keld. Nee, het gebouw heeft een netto
kantoorvloeroppervlak van 43 000
vierkante meter.
Ten slotte de derde rectificatie. Op pa
gina 19 staat onder de foto van het
hoofddirectielid Van Eldik een foutie
ve titel vermeld: ir. De heer Van Eldik
heeft echter niet aan een Technische
Hogeschool gestudeerd, maar aan de
Economische Hogeschool in Rotter
dam en is derhalve ec. doctorandus.
