PC-markt
Keerzijde
Gebrekkige voorlichting
Ook de Rabobank
meer nodig een uitgebreide automatise
ringsafdeling in huis te hebben. Veel stan
daard automatiseringsprodukten zijn op
de markt verkrijgbaar en de te plegen in
vestering is haalbaar.
Het voorgaande is vooral een verhaal over
de ontwikkeling van het aanbod van micro
computers en de mogelijkheden die hieruit
ontstonden voor het gebruik. Het is zinvol
verder in te gaan op de markt van de afne
mers.
De tijd van de grote computers was een tijd
voor een kleine elite van automatiserings
specialisten. Naast deze inmiddels wat
grotere en tegelijk minder elitaire groep is
een grote groep gebruikers ontstaan die in
staat is zelf met microcomputers om te
gaan. Kenmerkend is, dat zij met enthou
siasme, doorzettingsvermogen en gezond
verstand reeds aan de primaire criteria vol
doen om de eerste stappen te kunnen zet
ten naar een goed gebruik van de doorsnee
microcomputer. Voor optimaal gebruik
van de zwaardere microcomputer en de
moeilijkere pakketten is enige opleiding
vooraf wel degelijk vereist.
Inmiddels begint de PC-markt te lijken op
de consumentenmarkt, zoals we die aan
treffen voor boeken, geluids- en video-ap-
paratuur: een moordende concurrentie
tussen uitgevers en tussen auteurs. Een
vaak brede keuze in ieder genre en voor
ieder PC-genre programmapakketten en
een top-tien die de positie op de markt
aangeeft.
Verkoop en distributie van programmatuur
en PC's voor deze doelgroep vindt wegens
de geringe marge ook niet meer plaats
door middel van persoonlijk bezoek van
een vertegenwoordiger, maar via de vele
verkooppunten, waar de klant zelf naartoe
komt. Dit betekent uitbreiding van de ver
kooppunten, zoals boekwinkels, kranten
kiosken, en geluids- en videozaken met
een zodanige produktenassortiment, dat
zij ook computertijdschriften, programma
tuur en PC's zelf gaan verkopen. Grote af
nemers, zoals bijv. de banken, kopen om
dezelfde reden centraal in en zetten een
eigen interne distributie en ondersteuning
op. Tevens ontwikkelen diverse computer
leveranciers ook zelf een net van ver
kooppunten. Wie weieens in een tijdschrif
tenkiosk of bij zaken als V&D en Capilux
komt, kent het beeld van de verkoper die
wanhopige pogingen doet om kinderen
weg te jagen bij computerbladen of PC's.
Deze kinderen waren vroeger niet weg te
slaan bij stripboeken en -platen.
Er zit aan dit optimistisch klinkende ver
haal echter ook een keerzijde. Om te voor
komen dat de lezer van dit blad nu blinde
lings een PC gaat kopen en dat sommigen
zich achteraf teleurgesteld zullen voelen, is
het realistisch om ook enkele minpunten te
bespreken, speciaal op het gebied van on
derwijs, voorlichting en beheersbaarheid.
De PC op de werkplek.
Terwijl de gemiddelde Nederlander op
school leert lezen en schrijven is het onder
wijs in ons land nog niet zover, dat dezelfde
gemiddelde Nederlander eenvoudige han
delingen kan verrichten met een micro
computer. Hierdoor is het voor de gemid
delde Nederlander onmogelijk zich enigs
zins te oriënteren op dit produkt dat reeds
en masse de huiskamers binnenstroomt.
In nog mindere mate is die gemiddelde Ne
derlander opgeleid om deze automatise
ringshulpmiddelen in het bedrijfsleven te
kunnen gebruiken. Dit betekent in de prak
tijk een gigantische opleidingsinspanning
voor ieder bedrijf, dat kiest voor het werken
met microcomputers. Hier ligt een taak
voor het onderwijs. Veel typen scholen
doen thans dan ook pogingen om het in-
formatica-onderwijs van de grond te krij
gen. De resultaten worden echter nog te
veel beperkt door schaarse overheidsgel
den en apparatuur die soms welwillend
door het bedrijfsleven beschikbaar wordt
gesteld.
Toch zullen veel bedrijven uiteindelijk
werknemers nodig hebben die niet zo
zeer automatiseringsspecialisten zijn dan
wel ervaren deskundige gebruikers van au
tomatiseringshulpmiddelen.
De voorlichting voor de koper staat nog in
de kinderschoenen. Er zijn tientallen PC's,
duizenden programmapakketten en tien
tallen tijdschriften. Maar de doorsnee PC-
koper is bijna gedwongen blind te varen op
een hem bekend in de oren klinkende
naam. De voorlichting van de computerle
veranciers zelf bevat soms meer beloften
dan concreet leverbare produkten. Van
veel computertijdschriften is nog niet dui
delijk of zij zullen overleven en of zij zich
voldoende breed en kritisch opstellen. Te
vens moet nog blijken welke tijdschriften
zich blijven richten op de hobby-markt en
welke zich gaan richten op een professio
nele markt. Zolang van deze gebrekkige
voorlichting sprake is, moet zowel de parti
culiere, als de zakelijke koper zelf proberen
de nodige kennis in huis te krijgen ten ein
de de ongestructureerde overvloed aan in
formatie te kunnen doorgronden.
Beheersbaarheid van het gebruik van de
PC's is iets wat in eerste instantie wellicht,
juist bij hulpmiddelen die de gebruikers
een grotere vrijheid geven, vreemd in de
oren klinkt. Met name voor toepassing in
het bedrijfsleven is dit echter een wezenlijk
aspect.
Het gebruik van een PC is niet vrijblijvend.
Een werkelijk gebruik betekent dat een or
ganisatie zich erop instelt en rekent op
continuïteit. Continuïteit in de zin dat er bij
storingen een goede service beschikbaar is
en continuïteit in de zin dat een leverancier
blijft bestaan en haar programma's en PC's
blijft ondersteunen.
In een wat groter bedrijf is het om beheers
matige en efficiency-redenen van belang
dat bewust wordt gekozen voor niet meer
dan één of twee soorten microcomputers,
die passen bij het automatiseringsbeleid
en bij de infrastructuur van dat bedrijf. Te
vaak is het de afgelopen jaren reeds voor
gekomen, dat een bedrijfsleiding te laat
ontdekte dat reeds meerdere typen micro
computers binnen het bedrijf aanwezig
waren. Een dergelijke situatie levert gega
randeerd als nadeel op dat bijvoorbeeld de
communicatie tussen de computers niet of
moeilijk is te realiseren, dat een goe
de en betaalbare ondersteuning binnen het
bedrijf niet iste bieden en dat een beleid op
het gebied van programmatuur bij voor
baat is gedoemd te mislukken. Juist om
deze redenen van beheersbaarheid is het
voor ieder bedrijf dat aanschaf van PC's
overweegt, essentieel dat zij de keuze van
het aantal typen microcomputers beperkt
houdt en dat deze keuze past in het auto
matiseringsbeleid en ook intern door een
goede ondersteuning kan worden waarge
maakt.
Ook de Rabobank heeft thans gekozen
voor invoering van een PC. In 1983 heeft
daartoe een onderzoek plaatsgevonden.
Daarbij is allereerst zeer nadrukkelijk geke
ken naar de plaats die een dergelijke com-
