Conclusies over de hele linie over te gaan tot meer jarige herfinancieringsovereenkomsten, waarbij de herstructurering niet alleen be trekking heeft op de vervallende schuld voor enkele jaren tegelijk, maar waarbij de schuldaflossing bovendien over een lange re periode wordt uitgestreken dan thans gebruikelijk is. Dit is te meer noodzakelijk, omdat de tot nu toe afgesloten akkoorden via uitstel van schuldaflossing weliswaar voorlopig tot een verlichting van de schul denlast hebben geleid, maar tevens tot een extra verzwaring daarvan in de eerstko mende jaren, zodat dan een tweede golf van herfinancieringen dreigt op te treden. Ten slotte verdient het aanbeveling, dat de OVERZICHT SCHULDHERSTRUCTURERING Buitenlandse Herstructurering IMF-bijstands- schuld bankschuld programma (in mrd. Argentinië 44 i.o. i.o. Bolivia 3 ja nee Brazilië 92 ja ja Chili 18 ja ja Costa Rica 4 ja ja Cuba 3'/2 ja n.v.t. Domin. Rep. 2 ja ja Ecuador 7 ja ja Filippijnen 25 ja i.o. Gyana 1 ja nee Honduras 1 Vl ja ja Ivoorkust 6 ja ja Jamaica 3 ja ja Joegoslavië 19 ja ja Liberia 1 ja ja Madagascar 1 Vi ja ja Malawi 1 ja ja Marokko 10 ja ja Mexico 89 ja ja Nicaragua 3'/2 ja nee Nigeria 12 ja ja Peru 13 ja ja Polen 27 ja n.v.t. Roemenië 9 ja ja Senegal 1 Vi ja ja Soedan 5'/2 ja ja Togo 1 ja ja Uruguay 4'/2 ja ja Venezueala 35 i.o. nee Zaïre 5 ja ja Zambia 2'/2 ja ja Zimbabwe 2 ja ja Totaal 453 i.o.: in onderhandeling n.v.t.: niet van toepassing landse handelstransacties en investerings projecten. Bij dit laatste zou ook gedacht moeten worden aan samenwerking met de Wereldbank in de vorm van cofinancie ring. De eerste fase van de schuldcrisis is, zoals gezegd, redelijk doorstaan. Door nauwe samenwerking tussen nationale overhe den, particuliere banken en internationale instellingen is onder leiding van het IMF de financiering van liquiditeitsproblemen in vele ontwikkelingslanden voorlopig gere geld. Tegelijkertijd werden eveneens onder toezicht van het IMF door talrijke debiteur- nog bepaald niet van een succesvolle af loop verzekerd. Integendeel, de internatio nale rentestijging betekent een ernstige verzwaring van de schuldenlast voor vele ontwikkelingslanden. Het reeds bereikte resultaat van hun drastische aanpassings beleid wordt hierdoor grotendeels weer ongedaan gemaakt en hun verdere bereid heid tot dergelijke onpopulaire en zelfs pijnlijke maatregelen wordt aldus zwaar beproefd. Het gevaar is dan ook niet geheel denk beeldig, dat deze frustratie vroeg of laat toch leidt tot de oprichting van een debi teurenkartel, dat eenzijdig overgaat tot al lerlei onverantwoorde acties, zoals de ge hele of gedeeltelijke stopzetting van rente betaling en aflossing op buitenlandse schulden. De rond het midden van dit jaar door een elftal Latijns-Amerikaanse landen gehouden conferentie van Cartagena was in dit verband voor de internationale finan ciële wereld terecht reeds een bron van on rust. Bewindslieden en bankiers uit vrijwel alle landen, die elkaar dezer dagen weer ont moeten op de IMF-jaarvergadering, heb ben er alle belang bij, dat de schuldbom niet alsnog tot ontploffing komt. Daartoe blijft de gezamenlijke inspanning van alle betrokkenen voorlopig nog vereist, totdat het dreigende gevaar voor het internatio nale financieel-economische bestel echt is geweken door verdere financiering en voortgezette aanpassing in een gunstig mondiaal klimaat. banken bij de verstrekking van nieuwe kre dieten aan ontwikkelingslanden zich voort aan minder laten verleiden tot algemene financiering van tekorten op de overheids begroting en de betalingsbalans. Zij zou den zich integendeel weer meer moeten gaan richten op hun eigenlijke taak, te we ten de specifieke financiering van buiten landen aanpassingsprogramma's opge steld en in werking gezet, die hier en daar reeds vruchten beginnen af te werpen. Daarbij werd ook duidelijk geprofiteerd van het onverwacht snelle en krachtige herstel van de wereldconjunctuur. De tweede fase van de schuldcrisis is evenwel

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1984 | | pagina 32