k
Pianomuziek
i
t
ES!!!
gebruiken van diens woonvertrekken. De
heer Wijers kreeg een mooie gouden hor
logeketting voor zijn zorgvuldig beheer.
Pianomuziek verhoogde de stemming op
prettige wijze. Bovendien was er koffie en
gebak. Natuurlijk werden ook meerdere
langjarige bestuurders en leden in de hul
digingen betrokken. Kortom, het werd
door het werk en de inzet van velen een
goed geslaagde jubileumavond.
Het is hier niet de plaats om opnieuw de
moeilijkheden van de crisisjaren in herin
nering te brengen. Wel is het goed om te
gedenken, dat aan beheerders, d.w.z. be
stuurders en kassiers, in deze jaren enorm
hoge eisen werden gesteld, waaraan ten
volle - en vaak méér dan dat - werd vol
daan.
Op maandag 29 december 1 930 vond de
voorzitter, heel nuchter, dat er geen aanlei
ding bestond om lang over de slechte
toestanden te praten. Wat zou dat baten?
Moed verloren, al verloren. Daarom bereid
de men zich voor op het 25-jarig bestaan
van de bank in 1 931De voorzitter dacht
aan een herdenking, waarbij eer en deugd
ongerept moesten blijven. Maar of, en hoe
dit feest gevierd is, weet Terugblikker niet.
Door regeringsmaatregelen (De Land-
bouw-Crisis-Wetgeving) werd - gelukkig
vaak met goed resultaat - gepoogd de
agrariërs in deze zeer zware tijd tegemoet
te komen. Ook daaraan werkten onze ban
ken mee. Geld bleef kostbaar. Daarom
kreeg ook het geven van subsidies aan
agrarische verenigingen niet altijd aller in
stemming. Maar deze broodnodige steun
werd gelukkig niet beëindigd.
Het werd zeer betreurd dat de Centrale
Bank een zeer groot verlies leed wegens de
'daling van het Engelsche Pond'. Dit verlies
kon goeddeels worden vereffend. In de
cember 1 932 wenste een lid, dat er bij de
regering op zou worden aangedrongen de
sociale lasten, waaronder de landbouwers
gebukt gingen, af te schaffen.
Het bleef met onze economie bar slecht
gaan. Dat was ook nog het geval toen in ja
nuari 1 936 de ledenvergadering werd ge
houden. Helaas was toen de heer Wijers,
de kassier van het eerste uur, gestorven.
Hij werd opgevolgd door de heer P. Strüb-
be. De ledenvergadering van mei 1936
de bank bestond toen dertig jaren - werd
heel eenvoudig opgeluisterd met een trak-
Komen en gaan: kassier Strubbe begroet
tijdens zijn afscheid de heer Evers, lid van de
bank sinds de oprichting. Naast Strubbe zijn
opvolger Eggink.
Het Bolwerk in Zutphen, een van de vele
bezienswaardigheden uit het verleden, die
bewaard zijn gebleven.
M
«-«v»
'Si,y
tatie en pianomuziek. De voorzitter memo
reerde nog eens, dat de bank haar leden op
zeer billijke voorwaarden gelden verschaf
te en dat nog nooit een spaarder ook maar
één cent schade had geleden. Wat dat be
treft deed de bank niet onder voor de Ne-
derlandsche Bank als toonbeeld van solidi
teit! Ook op deze vergadering werden ve
len gehuldigd of waarderend toegespro
ken.
De oorlog 1940-1945 heeft van Zutphen
een zware tol geëist, waaraan ook de bank
heeft moeten meebetalen. Zij had na de
bevrijding geen huisvesting meer. Zij vond
die tijdelijk bij het Bureau voor Melkonder-
zoek aan het Rijkenhage, totdat zij naar de
Hobbemakade kon verhuizen. In 1 950 kon
een eigen kantoor aan de Graaf Ottosingel
worden gesticht en in 1 959 werd de heer
Strubbe opgevolgd door de heer G. P. Eg
gink als kassier/directeur.
De bank groeide voorspoedig. Er werden
vestigingen in gebruik genomen in Warns-
veld, in het Deventerwegkwartier, in de Ho
ven, het Staatsliedenkwartier, het Warns-
veldsewegkwartier, de Zuidwijken en het
Nieuwe Spittaal.
Velen, waarvan de meesten hier onge
noemd bleven, gaven hun goede krachten
aan 'hun' bank, die thans aan de Stations
straat een doelmatig ruim gebouw be
woont. Bestuurders, leden van de raad van
toezicht en de directie, bijgestaan door de
medewerkers hopen dat 'hun bank' nog
jarenlang een goede 'Bank voor ledereen'
zal kunnen zijn. Tb
