uran tieb emiddeling op komst
Huidige marktverdeling
Rabobanken een eigen
positie
Rentabiliteit van de
assurantiebemiddeling
stilstand hoeft echter niet te betekenen dat
er geen werk aan de winkel zou zijn. Het is
in onze ogen juist nu het ogenblik ons te
bezinnen op de toekomst. Een periode van
een zekere consolidatie behoeft daarbij
zelfs niet eens onwelkom te zijn.
In 1976 waren in Nederland in totaal
34 000 tussenpersonen bij de SER inge
schreven, een aantal dat nu nog steeds om
en nabij de 30 000 zal liggen.
Weliswaar zijn er onder dat grote aantal
ook personen die de assurantiebemidde
ling slechts als nevenactiviteit kennen, zo
dat voor hen de inkomsten als een vorm
van bijverdienste gelden.
Verwacht kan worden dat door diverse
oorzaken (verzwaring van de eisen voor in
schrijving in de registers, sanering van de
kant van verzekeraars, vergroting van het
marktaandeel van maatschappijen die
zonder tussenpersonen werken, de 'direct
writers') het getal van verzekeringsbemid
delaars zal teruglopen en dat, naar te ver
wachten en althans te hopen is, slechts
werkelijk professionele agenten zullen
overblijven.
Zien wij het goed dan geschiedt de afzet
van verzekeringen grosso modo langs
twee lijnen:
a. het directe kanaal, door rechtstreekse
verkoop door verzekeringsmaatschap
pijen;
b. het indirecte kanaal, door:
- onafhankelijke beroeps-assurantietus
senpersonen die niet in loondienst zijn,
maar naar eigen keus meer dan één maat
schappij vertegenwoordigen;
- banken;
- werkgevers (collectieve contracten voor
personeelsleden zoals ziektekostenverze
keringen, automobielverzekeringen, pen
sioenverzekeringen);
- een 'restgroep'.
Of andere verzekeraars, tussenpersonen
en banken dat nu leuk vinden of niet, de
realiteit is dat ongeveer één op de vijf
consumenten de voorkeur geeft aan (het
daardoor ook goedkopere) 'doe het zelf
werk' en zijn of haar verzekeringen sluit via
het directe kanaal.
Wij zouden niet graag voor onze rekening
nemen dat dit niet de goede weg is overi
gens. Van de 'direct writers' kan zeker niet
gezegd worden, dat zij hun werk slecht
doen, de bepalende keus van de consu
ment bewijst dat immers.
Voor de goede professionele assurantie
kantoren zal evenzeer altijd plaats zijn. Het
voordeel voor de consument bij de dienst
verlening door deze tussenpersonen is ge
legen in de keuzemogelijkheid van maat
schappijen (ook per branche), alsmede
de assistentie bij schaden, welke bij een
verzekering die door de consument zelf ge
sloten is, totaal ontbreekt. Voor de consu
ment telt dikwijls de premie als het belang
rijkst, maar niet vergeten mag worden dat
de waarde van een verzekering zich pas
echt bewijst als er schade ontstaan is.
Voor de banken blijft zeker eveneens in de
toekomst een taak weggelegd. En te voor
zien is dat hun aandeel zal stijgen. Dat
geldt ook voor de Rabobanken.
De plaats die de Rabobanken op het terrein
van de assurantiebemiddeling innemen is
enerzijds te vergelijken met die van assu
rantiekantoren, doch anderzijds ook weer
zo afwijkend daarvan, dat van een eigen
standige positie kan worden gesproken.
Vergelijkbaar is ze in zoverre, dat iedere
Rabobank een eigen inschrijving heeft en
dat kosten en baten ten gunste en ten
laste komen van iedere bank op zich en dat
de bank dezelfde service biedt bij het slui
ten en afhandelen van schaden. Afwijkend,
omdat met name het kostenniveau bij een
bank hoger ligt, waaraan - naar uit onder
zoeken is gebleken - met name de admini
stratievoering zoals die bij een bank ge
schiedt debet is. Ook zullen loonkosten in
het algemeen hoger liggen, omdat secun
daire arbeidsvoorwaarden in het algemeen
anders zijn (pensioenvoorziening, vaste
beloning en geen bodem-salarissen, als
mede de inkomsten voornamelijk uit provi
sie per afgesloten post). Op de derde
plaats zijn de overhead-kosten van een
bank hoger dan die van andere tussenper
sonen.
Onze Rabobankorganisatie staat voor de
vraag, hoe een verhoging van de rentabili
teit van het produkt assurantiebemidde
ling te bewerkstelligen?
Eén van de vragen die wij ons daarbij wel
eens stellen is, of aan die verhoging (dat
geldt trouwens evenzeer voor de met onze
aangesloten banken samenwerkende ver
zekeraars, voor wat hun rentabiliteit be
treft) niet wat te doen is, door bijvoorbeeld
niet op alle terreinen al te dogmatisch vast
te willen houden aan werkzaamheden, die
schijnbaar horen bij de taak van een tus
senpersoon. Werkzaamheden die door
een verzekeraar ook reeds worden verricht.
Te denken valt aan het met het sluiten van
verzekeringen gepaard gaande admini
stratieve verkeer voor een tussenpersoon.
Verbetering van de rentabiliteit op dit stuk,
zou ook een verbetering van de positie van
de cliënt kunnen betekenen, omdat de
kostprijs van het produkt assurantiebe
middeling te verlagen zou zijn.
