Wob
Wob
Via CAO op de goede weg?
De 500ste bank met KTS
Wat ons bezighoudt
(Vervolg van pagina 3)
naamde spaarbankvrijstelling nu komt te
vervallen. Dat was één aspect van de inder
tijd door de Tweede Kamer aangenomen
motie-Van Amelsfoort. Het andere aspect
was, dat er directe fiscale voordelen voor
de spaarders zouden moeten komen. In
derdaad zijn die er, zoals Financiën zal
stellen, gekomen. De spaarrente is immers
voor f 700 vrijgesteld van inkomstenbe
lasting, voorzover zij de verschuldigde de
betrente althans overtreft. Financiën weet
echter maar al te goed, dat door deze sal-
deringsmethode van de spaarrente met
debetrente, de vrijstelling voor zeer vele
kleine spaarders nauwelijks enig stimule
rend effect heeft. De debetrente is maar al
te vaak - denk aan woninghypotheken,
autoleningen en dergelijke - veel groter
dan de creditrente.
Het is waar dat de hedendaagse bezuini
gingsinspanningen zeer weinig ruimte lij
ken te laten voor fiscale tegemoetkomin
gen aan de spaarders. Bij nadere beschou
wing zou echter wel eens kunnen blijken,
dat zo'n tegemoetkoming toch als een zeer
verstandige stap van de overheid kan wor
den beschouwd. Alleen al uit psycholo
gisch oogpunt is het in moeilijke tijden van
belang aan de stimulering van het spaar-
gedrag onverkort de hand te houden.
Inmiddels is bekend geworden dat de zeer
populaire jongerenspaarregeling. De Zil
vervloot, zonder al te veel averij de bezuini-
gingsstorm heeft doorstaan. Daar zijn wij
blij om, maar enige schade heeft deze toch
wel opgelopen. De periode, waarover men
in het kader van De Zilvervloot kan sparen,
is korter geworden. Dit betreuren wij. Want
als er één regeling is, die naar deelname
(meer dan één miljoen spaarders) en naar
bijeengespaarde bedragen (meer dan 2
miljard) door de jaren heen als een enorm
succes moet worden beschouwd, dan is
het wel De Zilvervloot. Spaar- en bankin
stellingen hebben die vloot dan ook door
hun aanhoudende begeleiding een voor
spoedige vaart bezorgd. Met name onze
Rabobanken hebben zich daarvoor zeer
verdienstelijk gemaakt, hetgeen moge blij
ken uit het feit dat in 1 982 de Rabobanken
56% van de jeugdspaarovereenkomsten
en 59% van het gespaarde bedrag in hun
boeken hadden staan!
Budgettaire bezuinigingen zijn onont
koombaar, maar de overheid wake ervoor
met het badwater ook het kind weg te
gooien. Een betere fiscale spaarrenteaftrek
zou in vele opzichten een 'zilvervloot-ach-
tig' heilzaam effect kunnen hebben op on
ze economie. Laat de overheid dit op korte
termijn serieus overwegen en daarbij be
denken dat het onder alle omstandigheden
dom is 'penny-wise, pound-foolish' te zijn.
De CAO heeft de neiging doorgaans maar
eens per jaar in de belangstelling te staan,
namelijk wanneer de CAO-onderhandelin-
gen (met meer of minder moeite) uitmon
den in een nieuwe collectieve arbeidsover
eenkomst. Dit jaar, 1983, vormt daarop
een uitzondering.
Niet alleen omdat er kort na de officiële be
kendmaking van de akkoorden een aanvul
lende, gezamenlijke uitleg van bonden en
werkgevers verscheen over het nieuwe be
grip 'roostervrije dagen', maar ook doordat
de uitwerking van die CAO dit keer met
zich meebrengt dat de Rabobankorganisa-
tie meer als geheel erbij betrokken is.
De concrete afspraken over het afsluiten
van leer-arbeidsovereenkomsten, het stre
ven naar bestrijding van de jeugdwerk
loosheid en het stimuleren van deeltijdar
beid zijn daar debet aan.
Met het nakomen van al die afspraken zijn
we als organisatie hard bezig. Zo wint deel
tijdarbeid bijvoorbeeld (geruggesteund
door een onderzoek naar de ervaringen
met en meningen over dit verschijnsel)
langzamerhand terrein. En terecht! Het
blijkt namelijk dat deeltijdarbeid in veel
meer gevallen en voor allerlei soorten func
ties mogelijk is. Wanneer we ons met z'n
allen bij de werving wat meer richten op de
grootste probleemgroep onder de werklo
zen (de jongeren) zal deeltijdarbeid z'n ver
diende (onderhandelde) en nuttige plaats
in de Rabobankorganisatie kunnen inne
men.
Wat de leer-arbeidsovereenkomsten be
treft gaan de gedachten steeds meer in de
richting van doorgaan met het afsluiten
ervan, ook al verplicht de huidige CAO (of
een volgende) ons daar straks misschien
niet meer toe. Als bijdrage aan de werk
loosheidsbestrijding zou onze organisatie
dit middel best kunnen blijven gebruiken.
Zorgvuldige bestudering en afweging van
de te benaderen doelgroep (welke jonge
afgestudeerden met welke opleiding zijn
voor onze organisatie - na bijscholing -
het meest bruikbaar?) vindt momenteel
zelfs al plaats. Maar ook vanuit een ander
gezichtspunt dan dat van een CAO-ver
plichting zijn de voornoemde zaken en ont
wikkelingen voor de Rabobankorganisatie
interessant: de kostenbeheersing.
Zorgvuldig benutten van de genoemde
mogelijkheden en middelen zal er on
getwijfeld toe bijdragen dat de (perso-
neels-)kostenstijging vermindert. De CAO
zelf leverde hieraan een aanzienlijke bijdra
ge.
Het niet uitbetalen van de prijscompensa
tie, het na jarenlange stijgingen dalende
personeelsaantal en het schijnbaar nu pas
goed doorgedrongen kostenbesef begin
nen vruchten af te werpen in de vorm van
een 3% kostenstijging ten opzichte van
zo'n 14 over dezelfde periode vorig jaar!
Al met al signalen dat de ingeslagen weg -
inclusief de anderssoortige CAO met
(jeugd-)werkgelegenheidsafspraken - de
goede kan zijn. We hoeven alleen maar
met z'n allen de nodige (verdere) stappen
te zetten.
Bij de Rabobank Aalst werd vorige maand
de zogenaamde KTS-apparatuur in ge
bruik gesteld. Dat was de 500ste in een
lange rij van onze banken. Daarom is die
apparatuur met enige feestelijke plechtig
heid in gebruik genomen, getuige de foto
hieronder.
Terecht! De heer Van Eldik, lid van de
hoofddirectie, wees er met trots op dat het
gebeuren in Aalst een schakel is in de
keten, die reeds in 1977 in het lange-ter-
mijnautomatiseringsbeleid voorzien werd.
Dat was een beleid met opvolgende fases.
De eerste moest onze aangesloten banken
toegang geven tot het geheugen van de
computer (Key to Storage). Dat het 500ste
systeem daarvoor geplaatst is, toont dat
we daarmee grote vorderingen hebben ge
maakt. Nog groter zelfs dan men zou den
ken, want reeds 80 van het totaal aantal
girale mutaties of circa 500 miljoen per
jaar worden via deze apparatuur verwerkt.
Van Eldik verwacht dat eind 1985 alle
Rabobanken over KTS-apparatuur zullen
