Schuldencrisis
overwonnen?
Aanpassingen voor
i debiteurlanden nog
l j 4 een zware opgave
Eind 1983 is het bijna
anderhalf jaar geleden dat
de internationale
kredietmarkten werden
opgeschrikt door de
betalingscrisis van Mexico.
Sedertdien is een groot
aantal landen in acute
financieringsproblemen
terechtgekomen en hebben
de internationale financiële
markten zich zeer
ingespannen een
wereldwijde financiële
ineenstorting te vermijden.
De vraag rijst of de tot nu
toe geleverde inspanningen
voldoende zijn geweest om
het acute gevaar te keren
en een herhaling te
voorkomen. Zullen de
internationale financiële
markten de komende jaren
geconfronteerd blijven met
een langdurige
crisissituatie?
c
"c c
Drs. F. J. S.
van Bijsterveld
Hoofd Internationaal
Onderzoek
De periode sedert de Mexicaanse
betalingscrisis overziende moet
geconcludeerd worden dat de
partijen op de internationale kredietmark
ten een alleszins respectabele prestatie
hebben geleverd ten einde een internatio
nale financiële crisis te voorkomen. Sedert
medio 1 982 zijn er tussen debiteurlanden
en crediteuren overeenkomsten gesloten
om vervallende schuldverplichtingen te
herstructureren voor een totaalbedrag van
circa 100 miljard. Hierbij waren onge
veer 25 debiteurlanden betrokken, alsme
de de in de 'Paris Club' georganiseerde of
ficiële crediteuren (overheden van geïn
dustrialiseerde landen) en vele honderden
internationaal opererende banken. Afgezet
tegen een bedrag van circa 25 miljard
dat in totaal werd geherstructureerd in de
jaren tussen 1960-1981, is de omvang
van de met herstructurering gemoeide
bedragen werkelijk gigantisch geweest.
Dit geldt overigens niet alleen voor de in
geld uitgedrukte omvang van die herstruc
turering. Ook het grote aantal betrokkenen,
met name van de kant van het commercië
le bankwezen, is een betrekkelijk nieuw
verschijnsel. Dit hangt samen met het inde
tweede helft van de jaren zeventig sterk
toegenomen belang van bankkredieten
aan ontwikkelingslanden. Een derde
aspect van de herstructurering betreft de
betrekkelijk korte tijd waarin de meeste
overeenkomsten tot stand zijn gekomen.
Naast de met nationale overheden en com
merciële banken afgesloten herstructure
ringsovereenkomsten, hebben de debi
teurlanden zich ook massaal gewend tot
het Internationale Monetaire Fonds (IMF).
Sinds juli 1982 heeft het IMF met in
totaal 32 landen een kredietovereenkomst
getekend voor een totaalbedrag (over
meerdere jaren) van 25 miljard. Een
historisch record, dat overigens een zware
last legt op de middelenvoorziening van
het Fonds. Juist ook met het oog op dit
laatste is ratificatie door de verschillende
nationale parlementen van de reeds begin
1983 overeengekomen quotaverhoging
(van SDR 61 naar SDR 90 miljard) drin
gend gewenst.
Naast de toegewezen kredieten van de
Ondanks grote olie
inkomsten kon niet
worden voorkomen
dat Mexico in een be
talingscrisis verzeild
raakte.
,T S
0 I
0
*R P