'Coöperatief zijn en niet 'E Een gesprek op de Rabobank Pijnacker over ledenbetrokkenheid, ledenvoordelen en werknemersparticipatie 36 Baron van Verschuer wierp bij dezelfde Voorzitter A. van Leeuwen overlegt in de pauze met directeur D. A. M. van Rijn. abobanl Opvoering van de ledenbetrokkenheid dóór en meer aandacht voor de coöpera tieve identiteit van onze aangesloten banken. Het zijn zaken die de laatste tijd met hoofdletters in de dagelijkse agen da van onze organisatie worden ge schreven. De vorige voorzitter van onze Raad van Beheer, de heer C. G. A. Mer- tens, gaf dat al aan op de Algemene Ver gadering van Rabobank Nederland inju- ni. Hij schroomde destijds niet om kriti sche vegen uit de pan te geven. 'Bij een te groot deel van onze banken is men te weinig attent geweest op het onderhou den van goede contacten met de eigen leden', zei hij. Zijn opvolger mr. 0. W. A. gelegenheid de vraag op of er geen ma teriële voordelen aan het lidmaatschap van onze banken moeten worden ver bonden en of er niet ook een vorm van participatie door de werknemers in hun coöperatieve bank moet komen. De ge- dachtenwisseling over deze en soortge lijke vragen is intussen in volle gang. Bij Rabobank Nederland, maar ook bij onze aangesloten banken. Over hun visie op de invulling van de ledenbetrokkenheid en over de door mr. Van Verschuer op geworpen 'balletjes' heeft de redactie gesprekken gevoerd met de bestuurs voorzitters en de directies van de Rabo- banken Eindhoven-Noord en Pijnacker. Beide zijn het banken die de reputatie hebben van een goede band met de le den, welke onder meer op hun algeme ne vergaderingen tot uitdrukking komt. Eindhoven-Noord (algemene vergade ring op 23 juni) passeerde in het augus tusnummer de revue. En zoals daarin werd aangekondigd, is het thans de beurt aan de Rabobank Pijnacker (alge mene vergadering op 19 september) die overigens op 28 oktober haar nieuwe hoofdkantoor zal betrekken. en actieve betrokkenheid van de leden betekent natuurlijk ook dat ze niet alles voor zoete koek slik ken, wat hun op de algemene vergadering wordt voorgeschoteld. Bij ons doen ze dat zeker niet. Hier gaat het er vaak pittig aan toe. Aan het woord is voorzitter A. van Leeuwen van het bestuur van de Rabobank Pijnac ker. Hij is veehouder van professie, maar wendt zijn tijd al jaren voornamelijk aan ten behoeve van de coöperatieve zaak. Zo is hij behalve voorzitter van de bank bijvoor beeld ook nog voorzitter van de coöpera tieve zuivelvereniging Melkunie Holland. 'Neem nu die verkiezing van vorig jaar, we wilden graag een vrouw in de raad van toe zicht. Dat ging dus mooi niet door, want de kandidate van de raad werd weggestemd door de vergadering wegens een vermeen de, te nauwe zakelijke relatie (beiden bij de veiling, red. JD) met een lid van het be stuur. Nou, wij zagen dat helemaal niet zo. Maar de algemene vergadering heeft wel het laatste woord!' Voorspelling Van Leeuwen vertelde dit in een gesprek dat we samen met hem en met directeur D. A. M. van Rijn hadden, enkele weken voor de algemene vergadering van 'hun' bankop 1 9 september. Hij voorspelde toen al dat het er ook op die vergadering wel weer pittig aan toe zou gaan. En, het werd pittig, nu en dan zelfs fel Het begon al meteen goed toen Van Leeu wen, in zijn door veel stemvolume gedra gen openingswoorden en op een wijze die een lokale vakbondsbestuurder niet zou misstaan, de kracht en de dynamiek van het plaatselijke bedrijfsleven schetste. 'Dit is mede bereikt door onze eigen bank in vele gevallen een centrale rol toe te ken nen. Wij vinden zo'n ontwikkeling mis schien gewoon, maar er zijn vele voorbeel den in de wereld van bedrijven die soortge lijke mogelijkheden op het gebied van pro- duktie en markt hebben, doch waar de spe culatieve kredietverstrekking aarzelend is en niet stimulerend voor de kleine zelfstan dige. Die door hem zo genoemde 'speculatieve kredietverlening' kreeg er trouwens nog meer van langs. 'Opvallend is dat juist nu er nogal wat zorgen zijn in de Nederlandse economie op onze deur wordt geklopt. Dat geeft weer te denken voor speculatieve ban ken, die in hun drift tot opschoning en ver- liesbeperking ondernemers de deur wijzen. Onder hen zijn zeker spijtoptanten, die de Rabodeur in het verleden wat te laconiek voorbij zijn gelopen. Strijdlust Deze gloedvolle woorden hadden kennelijk de strijdlust bij enkele van de tot dan toe 1 52 aanwezige leden opgewekt. Want de anders tot weinig commentaar leidende voorlezing, door de secretaris, van de notu len van de vorige vergadering - deze wor den altijd door een tweetal daartoe ge machtigde leden tevoren goedgekeurd - leidde tot een flinke aanvaring. 'Volgens mij gaat er iets niet goed voorzit ter', riep een lid uit de zaal, dat vervolgens werd uitgenodigd het spreekgestoelte te beklimmen. 'Het is toch te gek dat twee le den beslissen voor 186 andere leden. We zijn voor drieduizend gulden aansprakelijk, dus mogen we ook beslissen over de vast stelling van de notulen. Van Leeuwen repliceerde dat dit de proce dure was, waarmee de vorige vergadering, en dus hijzelf ook, had ingestemd en dat er niet achteraf aan kon worden getornd. 'Toch, voorzitter, ben ik het met die procedu re niet eens. Ik ben bang dat we daar in de toekomst problemen mee krijgen. En trou wens die hebben we al, want er zit een ver schil van 4 miljoen tussen de balans die nu wordt gepresenteerd in het jaarverslag en die net is voorgelezen. Een verschil? Dat zou niet moeten kunnen, aldus de voorzitter. Na ampel beraad ach ter de bestuurstafel bleek dit te wijten aan de inmiddels door de Nederlandsche Bank opgedragen wijzigingen in de balansstel ling. En wat die andere procedure voor no-

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1983 | | pagina 36