agboek van rn kassier 33 prijspeil van eieren in de gehele wereld onder druk staat. Produktievermindering aan de bron Er zouden minder broedeieren 'ingelegd' moeten worden om weer evenwicht in produktie en vraag te brengen. Dit proces tekent zich nu in Europa af. De eierproducen- ten zien daardoor weer wat lichtpuntjes. Het is dan wel zaak dat een lichte prijsverbetering niet direkt weer uitno digt tot uitbreiding van de produktie. Overleg van het bedrijfsleven om niette hard van stapel te lopen om dege leden verliezen weer in te halen is van belang. Ook in de slachtpluimveesector, de tweede poot van de pluimveehouderij, is er een zekere overproduktie. Deze agrarische tak is sterk geïntegreerd met de slachterijen. Produktievermindering is hier een zaak die vooral vanuit de slachterijen aangepakt moet worden. Nederlandse en Westduitse slachterijen hebben afgesproken de pro duktie in 1983 10 procent te verminderen ten opzichte van 1 982. Of daarmee de Europese markt voldoende kan worden hersteld is nog de vraag. Vooral de Franse slachterijen willen van afspraken weinig weten. Zij hebben zich in het verleden voorgenomen de markt in het Midden- Oosten te veroveren, ondersteund door de Franse over heid. De produktiebeperking in de Westduitse en Nederlandse slachterijen heeft uiteraard gevolgen voor de pluimvee houders. Met het perspectief van een betere prijsvoering in de toekomst zullen zij een tijd lang genoegen moeten nemen met een lagere omzet, waardoor het financierings probleem op deze bedrijven tijdelijk vergroot kan worden. Ook de werkgelegenheid is hierbij in het geding. Erwerken momenteel nog circa 5000 mensen in de pluimveeslach terijen, daarnaast nog velen in de veevoederindustrie en transport. Een jaar of vijf geleden waren dat circa 1000 personen meer. De teruggang van werkgelegenheid is niet alleen aan de marktsituatie te wijten. Ook de modernise ring en automatisering in de pluimveeverwerking heeft daaraan bijgedragen. Produktiebeperking komt uiteraard hard aan, maar lijkt onmisbaar om uit het dal te komen. De organisaties in de pluimveehouderij zijn bereid die stap te zetten. Van de overheid wordt gevraagd niet als toe schouwer over het dal uit te zien, maar tijdelijk ook als wa terdrager te fungeren. Het is zeer zonnig buiten en warm ook. Ik prijs me dus gelukkig dat ik in de betrekkelijke koelte van mijn werkka mer mag verblijven. Maar starend naar de hoeveelheid cir culaires en dossiers op mijn bureau lijkt de hitte buiten toch nog een redelijk alternatief. Er staat een auto van een cliënt voor het raam en uit alle kieren klinkt André Hazes, die de gehele wereld kond doet van het feit, dat het nu toch echt de laatste keer is geweest. Vroeger kon je er wel gif op innemen dat zo n vehikel toebehoorde aan de jonge generatie, nu blijkt menig stokouwe plaatselijke rentenier niet uit de weg te gaan voor veertig watt stereo in z'n autootje. Ach ja, vroeger en nu. Ik duw de stapels naar achteren en fi losofeer wat verder met de blik op oneindig en denk daarbij ook aan dat gekke verhaaltje dat iemand onlangs op een re ceptie vertelde. Menig kassier was vroeger tevens zaakvoer der van een plaatselijke aan- en verkoopvereniging. Maar naarmate de zaken zowel in de voorraadschuur als rondom de brandkast beter gingen, kon hij niet steeds de gevraagde bestelling onmiddellijk uitvoeren. Zo'n zaakvoerder - waar van de verteller overigens ook nog met een stalen gezicht verklaarde dat het wel een verbastering zou zijn van zakkenvervoerder - riep dan naar de besteller: Direct heur, ik kom direct heur. Dat zou in de loop van de tijd zo 'n gevleu geld woord zijn geworden, dat enkele kassiers de bijnaam 'direct heur' kregen, wat later op statutaire wijze zou wor den veredeld tot directeur. Vroeger was alles natuurlijk wel veel eenvoudiger en met een blik op de eveneens op tafel liggende krant, probeer ik me voor te stellen hoe het zou zijn om in het begin van de jaren vijftig in te slapen achter je bureau en in 1983 wak ker te worden. Je grijpt naar de krant en leest bijvoorbeeld: Het kraken van een blok Van Dam-eenheden doQr alterna tieve jongeren ten behoeve van illegale gastarbeiders ver oorzaakte op de toegangswegen van de slaapstad vele kilo meterslange files. Begripvol optreden van enkele streetcor- ner-werkers voorkwam een ingrijpen door de ME, die overi gens even later wel in actie moest komen toen een spookrij der gemolesteerd dreigde te worden door enkele truckers die hun no-claimkorting in gevaar gebracht zagenZeker weten, datje dan wel even tegen het leven zit aan te hikken. Om nog maar niet te praten over het moment - en hier dwaalde mijn halfgeloken ogen even van de krant naar een recent nummer van dat onvolprezen In Formatie - waarop onze schone slaper het volgende onder ogen zou krijgen: De transactiegegevens van de snelkasopname worden door de baliemedewerker ingetoetst met behulp van een KIK- werkplek. Na de kwiteringsafslag (balieprinter) wordt het gevraagde bedrag door de SNAK ter beschikking gesteld van de baliemedewerker, die het uitbetaalt aan de cliënt. De transactie wordt direct vastgelegd in de KTS/KIK-compu- ter.Het beste wat-ie zou kunnen doen, is de ogen weer sluiten en terugdromen naar de tijd dat alles nog zo eenvou dig en mooi was en wapenfeiten niet verder reikten dan het per fiets naar de stad brengen van de koffers met op verzoek van de heer Lieftinck ingeleverde bankbiljetten. En zo wat nadenkend komen de handen vanzelf weer in be weging. Totdat de telefoon gaat en me wordt verteld dat mijn aanwezigheid aan de balie dringend gewenst is. Ik roep ik kom direct heur en schiet in een door de andere kant van de lijn onbegrepen lach. Toch nog weinig veranderd dus in al die jaren. Cas Sier

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1983 | | pagina 33