De warme dagen van midden juli! Vanwege de grote hitte zo beweging loos mogelijk achter mijn bureau zit tend, vraag ik mij ondertussen af hoe ver die studente met haar doctoraalscriptie in dit tropische klimaat zou zijn gevorderd. Ze kwam een anderhalve maand geleden bij me. Enthousiast over het onderwerp, dat ze na vijf zes jaar juridische studie had opge kregen om daarop een 'laatste'proeve van haar juridische bekwaamheid af te leggen. Dat zou dan gaan over de coöperatieve Rabobanken en hun organisatie. Niet geheel vreemd aan haar keuze van onderwerp was, dat ze in haar ouderlijk nestal behoorlijk wa t Rabo-'geur' opgesnoven had. Dat scheen dan ook de aanleiding te zijn, waarom ze met mij, die ooit ook meester in de rechten geworden is en die nu al heel wat ja ren in de Rabobankorganisatie zijn brood verdient, eens wilde praten. Of zij er veel van opgesto ken heeft weet ik niet, maar dat prettige ge sprek met zo 'n jonge studente gaf mij, oude Rabobankroué, wel aanleiding voor een paar overpeinzingen. Ook ik heb toen ik mijn benoemingsbrief kreeg meteen de statuten en reglementen van mijn nieuwe werkgever bestudeerd. Het is een coöperatie, dat wist je. Je wist ook, dat een coöperatie juridisch iets 'aparts' was. Dat keek je na in een goed handboek en aldus meende je goed toegerust de eerste dag op je kantoor te komen. Het duurde na tuurlijk niet lang of je kreeg door, dat zo'n coöperatieve bankorganisatie nog wel iets meer was dan wat je er uit je leerboeken en de wet van wist. Natuurlijk is die juridische vorm heel be langrijk. De coöperatie is een rechtspersoon,

Rabobank Bronnenarchief

blad 'Rabobank' | 1983 | | pagina 4