ieuws van her en der
f
f
Komkommertijd
Bij het afsluiten van deze rubriek heerste
nog volop de komkommertijd. Deze slaat
elk jaar in de vakantieperiode toe en leidt er
bij de schrijvende pers soms toe dat rela
tief onbelangrijke berichten die het anders
nooit verder brengen dan een éénkolom-
mertje bij gebrek aan beter nieuws tot ope
ning van de krant, compleet met chocola
de-kopletters, worden opgeblazen.
Ook deze rubriek lijdt onder de komkom
mertijd. Dit jaar is het echter wel heel erg,
want noch van Her noch van Der werd ons
veel Nieuws aangeboden. We waren dan
ook erg blij met een stukje van Hans
Schmidt, een PR-collega, die zich in klom
pen verdiept bleek te hebben. Wij voelden
zo te zeggen op onze klompen aan, dat on
ze banken daarin, gezien hun historische
affiniteit met dat deel der natie, wat zich
vanouds van dit schoeisel bedient, best
eens geïnteresseerd zouden kunnen zijn.
De klomp als beeldmerk heeft immers in
belangrijke mate bijgedragen aan de suc
cesvolle promotie van de Nederlandse
agrarische export. En dat is weer een sec
tor in onze economie, waarmee onze
Rabobankorganisatie zo nauw verweven
is.
Ten slotte blijkt ook de klomp zelf in be
scheiden mate voorwerp van de export te
zijn. Schmidt concludeert: de klomp zit
weer in de lift!
De klomp in de lift (1
Nauwelijks zeventig klompenfabrikanten
zijn in 1983 goed voor een jaarproduktie
van drie miljoen paar. De vijftienhonderd
die er in de jaren vijftig nog waren hadden
een niet veel hogere produktie.
Daaruit zijn direct al twee conclusies te
trekken: dat de klompenfabricage dus dui
delijk flink geautomatiseerd is en dat de
populariteit van dit oude klassieke Neder
landse schoeisel er blijkbaar niet onder ge
leden heeft.
Oud, zegt u dat wel. Aan de hand van histo
rische afbeeldingen heeft men globaal
1 450 als geboortejaar van het eerste paar
klompen kunnen aanwijzen. De drie mil
joen paren, die er ruim vijf eeuwen later
nog ieder jaar uit de fabrieken komen, be
wijzen wel dat die eerste klompenmaker
iets ontdekt moet hebben, wat men tegen
woordig een gat in de markt noemt.
Een analyse van de klompse pluspunten
leert, dat het er heel wat zijn die de eeuwen
getrotseerd hebben. In willekeurige volg
orde: de gemakkelijke verkrijgbaarheid van
grondstoffen (populieren- en wilgenhout),
het lichte gewicht, de zegenrijke orthopae-
dische pasvorm van goed gemaakte klom
pen, die ook bij urenlang gebruik ver
moeidheid eerdertegengaan dan bevorde
ren, het draaggemak (zo aan en uit), de mi
nieme onderhoudsplicht (onder de kraan
houden en laten drogen), het comfort
(warm in de winter, ventilerend in de zo
mer) en ten slotte de prijs, want ook van
daag de dag behoeft een paar blank ge
schuurde klompen in een courante maat
nog geen 25 gulden te kosten.
De klomp in de lift (2)
Heeft de vorm van houten klompen eeu
wenlang geen grote wijzigingen onder
gaan, de produktiemethoden hebben dat
wél, vooral de laatste decennia. Na de oor
log is de klompenfabricage ambacht-af
geraakt en tot een moderne industrie ge
worden. De klompenmaker als solist met
de beitel is bijgezet in de annalen der fol
klore. De klompenfabricage verloopt nu
vrijwel automatisch. Frezen, gecomman
deerd door een voeler die een plastic mo-
